Reflection for the Homily for Presentation of the Lord  (Fourth Sunday In Ordinary Time) (02/02/2020) By     
  Br. Isidore Patil 

येशूचे समर्पण (सामान्य काळातील चौथा रविवार)

दिनांक: ०२/०२/२०२०

पहिले वाचन: मलाखी ३:१-४

दुसरे वाचन: इब्रीलोकांस पत्र २:१४-१८

शुभवर्तमान: लुक २:२२-४०

प्रस्तावना:

          आज अखिल ख्रिस्तसभा बाळ येशूचे येरुशलेमच्या मंदिरात समर्पण तसेच सामान्य काळातील चौथा रविवार साजरा करीत आहे. यहुदी लोकांची अशी परंपरा किंवा प्रथा होती की, पहिले मुल हे देवाला समर्पित करावे. व आपणाला ठाऊकच आहे की,  मरिया व योसेफ हे देवभिरू, धार्मिक व रूढी परंपरांचे पालन करीत होते. त्यामुळेच यहुदी लोकांच्या परंपरे नुसार बाळ येशूला देवालयात समर्पण करण्यासाठी त्यांनी येशूला नेले होते.

          आजच्या पहिल्या वाचनात संदेष्टा मलाखी आपल्याला सांगत आहे की, तुमच्या पुढे मी एक संदेष्टा पाठवीन तो म्हणजे प्रभू येशू ख्रिस्त जो आपल्याला पापांपासून तारील. तसेच आजच्या दुसऱ्या वाचनात आपणास ऐकावयाला मिळेल की, देवाने आपल्या मरणाने व पुनरुत्थांनाने मृत्यूवर विजय मिळविला आहे. तसेच आजचे शुभवर्तमान आपल्याला येशूच्या भावी जीवनाचे भाकीत शिमोन संदेष्ट्याद्वारे भाकीत केलेले दिसून येते. त्यासाठी मरिया हिला देवाची आई ह्या नात्याने कितीतरी हाल-अपेष्टांना सामोरे जावे लागेल ह्या विषयी सांगण्यात आले आहे. आज ख्रिस्त सभा आपल्याला आपल्या तारणासाठी आपल्या जीवनाचे समर्पण करण्यासाठी पाचारण देत आहे. ह्या समर्पणाने आपल्या आध्यात्मिक, व सामाजिक तसेच नैतिक जीवनात अमुलाग्र बदल घडून यावा म्हणून लागणारी कृपा व शक्ती ह्या मिस्साबलीदानात मागुया.

सम्यक विवरण:

पहिले वाचन: मलाखी ३:१-४

          मलाखीद्‌वारे इस्त्राएलास प्राप्त झालेले परमेश्वराचे वचन असे होते की न्यायाचा दिवस समीप आहे, तो जवळ येत आहे. इस्त्राएली बांधवांची तुच्छतेची वृत्ती आणि धार्मिक घुसफुस लक्षात घेऊन, ''जागे व्हा! उठा'' हा भविष्य संदेश सांगून परमेश्वराबरोबर केलेल्या कराराशी पुन्हा एकदा नव्याने एकनिष्ठ होण्याचे संदेष्टा मलाखी आवाहन देतो व ''ज्या प्रभूला तुम्ही शोध करीत आहात, तो एकाएकी आपल्या मंदिरात येईल'' असे अभिवचन घोषित करतो. पण! दुर्दैवाने अपेक्षित प्रतिसाद दुरच राहतो. इस्त्राएली लोकांनी आपल्या मनात येईल तशी अर्पणे परकीय देवाच्या चरणांसी अर्पिले व उपासनेत दांभिक उपचार आणून ख-या व सत्य देवाचा अपमान केला. ह्यास्तव संदेष्टा मलाखी प्रखरपणे इस्त्राएली लोकांसमोर दोन महत्त्वपूर्ण प्रश्न मांडतो.

- त्याच्या आगमनाच्या दिवशी कोण निभावेल?

- तो प्रकट होईल तेव्हा कोण टिकेल?

दुसरे वाचन: इब्रीलोकांस पत्र २:१४-१८

          इब्री लोकांस पत्र अध्याय १ आपल्याला ''देवपुत्र, देवदूताहून श्रेष्ठ आहे.'' ह्या विषयी जाणीव प्राप्त करून देते व अध्याय २ आपल्याला त्या देवपुत्राने दिलेल्या संदेशात दृढ होण्यास आव्हानीत करते. पुत्राचा संदेश हा तारणाविषयी होता. पापी मानवजातीचे तारण कसे साधले गेले ह्याविषयीचा उल्लेख व महत्त्व येथे स्पष्टपणे सांगण्यात आले आहे. ख्रिस्ताने संपूर्णरीत्या मानवीरूपाला ग्रहण करून आम्हासाठी काय केले ह्याचा पाठपुरावा आजचे दुसरे वाचन आपल्याला देते.

शुभवर्तमान: लुक २:२२-४०

          संत लूक आपल्याला ''यरूशलेम मंदिरात येशूचे समर्पण'' तसेच येशूची सुंता कशी झाली व त्याच्याविषयी कोणत्या प्रकारचे प्रकटीकरण करण्यात आले ह्याविषयी माहिती पूरवितो.

          यहूदी नियमशास्त्रानुसार पुरूष मुलाच्या जन्मानंतर माता सात दिवस ''अशुध्द'' मानली जाते आणि तिला आणखी तेहतीस दिवस घरीच राहावे लागते. त्यानंतर, चाळीसाव्या दिवशी शुध्दीकरणासाठी फक्त यरूशलेम मंदिरात येऊन शुध्दीकरणाचे अर्पण समर्पित करावे लागत असे(लेवीय; १२:१-८). यहूदी शास्त्राप्रमाणे मुलाला नव्हे तर फक्त मातेला शुध्दीकरण्याची गरज असते. पण! संत लूक ''त्यांचे शुध्दीकरणाचे दिवस भरल्यावर'' ह्या वाक्याचा उल्लेख शुभवर्तमानात करतो कारण, मरीयेचे आणि बाळ येशूचे शुध्दीकरणाचे अर्पण जर का वेगवेगळ्या प्रकारे केले असते तर मरीयेस अर्पणाचा खर्च जास्त आला असता ह्यास्तव त्यांनी दोघांचे अर्पण एकत्रित केले.

          पुढे ह्या वृतांतात आपल्याला शिमोन व हन्ना ह्यांच्या बाबतीत सांगितले जाते. शिमोन एक भक्तिमान, सात्विक व नितीमान इस्त्राएली होता (यशया; ४०:१;६१:२). देव आपल्या लोकांचे सांत्वन, सुटका व मुक्तता करील ह्या प्रतिक्षेची वाट पाहत होता. आपण मसिहा-ख्रिस्त पाहिल्यावाचून मरणाला मुकणार नाही असे देवाचे अभिवचन त्याला मिळाले होते. तो क्षण जेव्हा आला तेव्हा त्याने मुलाला उचलून कवटाळले आणि देवाचे आभार मानून आपण मरण्यास तयार असल्याचे म्हटले. तथापि शिमोनाने आणखी सांगितले की, या मुलाचे येणे हे न्यायनिवाडा होण्यास व तारण होण्यास कारणीभूत ठरेल, कारण लोकांच्या अंत:करणाचा भेद उघड केला जाईल व येशूला पुढे मिळणा-या वागणुकीमुळे मरियेला दु:ख सोसावे लागले.

          हन्ना ही एक संदेष्टी होती व ती देखील इस्त्राएलच्या सुटकेची व तारणाची वाट पाहत होती. हन्नाच्या आगमनाने शिमोनाच्या शब्दांना दुजोरा मिळाला. देव येशूद्‌वारे यहूदी लोकांची मुक्तता व तारण करील असे केलेले भाकीत पूर्णतेस आले आहे ह्यासाठी, ती देवाचा महिमा व उपकार स्तूती करते.

मनन चिंतन:

          आज ख्रिस्तसभा येशूचे मंदिरात समर्पण हा सोहळा साजरा करीत आहे. ह्या सोहळ्याच्या दिवशी मेणबत्यांना आशीर्वाद दिला जातो. ज्या प्रमाणे आब्राहामाने इसाक ह्याच्या जागी कोकराचे बलिदान केले होते त्याच प्रमाणे मरिया व योसेफ ह्यांनी देवाला आपल्या अय्पतीनुसार पारव्यांची एक जोडी अर्पण केली. पारव्यांची जोडी ही सर्वात कमी किमतीची होती. ह्याचा अर्थ असा की प्रभू येशू हा ह्या भूतलावर श्रीमंत म्हणून जन्माला आला नाही तर एक गरीब कुटुंबात जन्माला आला. परंतु ह्या गरिबीतून त्याने देव राज्यासाठी आपली संपती किंवा आपला खजिना म्हणजेच स्वतःचे आत्मसमर्पण जगाच्या तारणासाठी बहाल केले. प्रभू येशूच्या काळात यहुदी लोकांचा असा नियम होता की; पहिल्या मुलाचे समर्पण नेहमी देवाला करावे. त्यामुळे मरिया व योसेफ नियमांचे पालन करून प्रभू येशू ख्रिस्ताचे समर्पण करण्यास ते येशूला देवालयात म्हणजेच; मंदिरात नेतात. शिमोन हा नीतिमान माणूस होता. “ख्रिस्ताला न पाहता तुला मरण येणार नाही” असे त्याला पवित्र आत्म्याद्वारे प्रकट केले होते. समर्पणावेळी मरियेला ख्रिस्ताच्या क्रूसावरील मरणाचे भाकीत केले गेले व “तिच्या हृदयातून तलवार भोसकून आरपार जाईल” असे तिला सांगण्यात आले. शिमोनाला जेव्हा येशू ख्रिस्ताचे दर्शन झाले तेव्हा तो उदगारून म्हणाला, “हे प्रभू, आता तू आपल्या वचनाप्रमाणे ह्या दासाला शांतीने जाऊदे, कारण माझ्या डोळ्यांनी आज तारण पाहिले आहे.” शिमोन संदेष्ट्याला ठाऊक होते की, प्रभू येशू ख्रिस्त जगाचा तारणारा आहे. त्याच्या विषयी जे काही सांगण्यात आले होते ते समर्पणावेळी पूर्णत्वास आले.

          येशूचे समर्पण हे संदेष्ट्यांनी सांगितल्याप्रमाणे पूर्ण झाले. आज जगात आपण खूप प्रकारची अशी समर्पणे पाहतो. आपल्या देशाचे जे सैनिक भारताच्या सीमेवर राहून त्यांच्या जीवनाचे समर्पण देशाच्या सुरक्षतेसाठी करत असतात. आपण जर समर्पण ह्या शब्दाचा बारकाईने विचार केला तर आपल्याला वेगवेगळ्या प्रकारचे अर्थ सापडतील. त्याग करणे, शरण जाणे, इत्यादी. आज भरभरून असे अर्थ आपल्याला आढळतील, अनेक अशी उदाहरणे सुद्धा आपल्या निदर्शनास येतील. उदाहरणार्थ कंपनीत काम करणारा कामगार आपल्या कंपनीच्या कामानिमित्त किती त्याग करतो. आई-वडील आपल्या मुलांच्या चांगल्या शिक्षणासाठी खूप त्याग करतात व त्यांच्या इच्छा आकांशा ह्याना मुलांच्या भल्यासाठी समर्पण करून मुलांच्या इच्छांना प्राधान्य देत असतात. कित्येक स्वातंत्र्य सैनिकांनी व राजकीय पुढाऱ्यांनी आपले जीवन देशाच्या स्वातंत्र्यासाठी समर्पित केले आहे. त्यांच्या ह्या समर्पणामुळे आज आपल्याला स्वातंत्र्याचा आनंद लुटता येतो.

          आपल्या ख्रिस्तसभेत सुद्धा अनेक असे संत आहेत ज्यांनी आपल्या जीवनाचे समर्पण करून दुसऱ्यांचे जीवन वाचविले आहे. उदाहरणार्थ माँक्सिमिलीयन कोलबे ह्यांनी परमेश्वराला शरण जाऊन आपले जीवन परमेश्वराला समर्पित करून एका तुरुंगवासी माणसाला जीवनदान बहाल केले. सेमिनरी किंवा कॉन्व्हेंट मध्ये शिकत असलेले धर्मबंधू, धर्मभगिनी व फादर ह्यांनी आपल्या जीवनाचे समर्पण देवाला करून आपल्या आई-वडिलांचा त्याग करून, आपल्या तारुंण्याचा त्याग करून ख्रिस्त सेवेसाठी सज्ज झाले आहेत. हेच पाचारण आपल्या सर्वांना देण्यात आले आहे. ख्रीस्तासाठी आपले ख्रिस्ती जीवन जगावे व ख्रिस्ताची सुवार्ता सर्वत्र पसरवावी. आपल्या दैनंदिन जीवनात आपले आध्यात्मिक जीवनाचे आचारण कश्याप्रकारचे आहे हे आपण ओळखेले पाहिजे व नितीमानाने आपले जीवन जगण्यास आपल्याला परमेश्वरीय कृपा लाभावी म्हणून प्रार्थना करू या.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: “अर्पितो मी प्रभूला जीवन हे माझे सारे.”

१. आपले परमगुरूस्वामी फ्रान्सिस ह्यांना प्रभूने उदंड आयुष्य व आरोग्य बहाल करावे व अखिल ख्रिस्तसभेची धुरा सांभाळण्यास त्यांना मनोबल दयावे, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

२. जे कोणी आजारी आहेत, खाटेला खिळलेले आहेत, व निरनिराळ्या आजारांनी ग्रासलेले आहेत. ह्या सर्वांना प्रभू ख्रिस्ताचा स्पर्श व्हावा तसेच त्यांना लागणारी कृपा व शक्ती प्रभुने त्यांना बहाल करावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

३. आजच्या तरूण पिढीला जीवघेण्या स्पर्धेला तोंड दयावे लागत आहे. प्रसंगी ते निराश होत आहेत. या तरूण पिढीत असलेला उत्साह कायम टिकून राहावा, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

४. शांती निर्माण करण्यासाठी व समेट घडवून आणण्यासाठी आज जगभरात अनेक अशा संघटना कार्यारत आहेत, त्यांच्या कार्यात प्रभूचा आर्शिवाद यावा व त्यांना यश लाभावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

५. आपल्या कुटूंबात प्रत्येक व्यक्तीला समानतेची व सन्मानाची वागणूक मिळावी, प्रत्येक सदस्यात बंधूभाव वाढावा, एकमेकांत जवळीक वाढावी, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

६. थोडावेळ शांत राहून आपल्या सामाजिक, कौटुंबिक आणि वैयक्तिक हेतूंसाठी प्रार्थना करू या.

Reflections for the homily of the Third Sunday In Ordinary Time (26/01/2020) by Br. Aaron Lobo  

सामान्य काळातील तिसरा रविवार

दिनांक: २६/०१/२०२०

पहिले वाचन: यशया ८: २३ - ९: ३

दुसरे वाचन: पौलचे करिंथकरांस पहिले पत्र १: १-३

शुभवर्तमान: मत्तय ४: १२- २३

विषय: “माझ्या मागे या.”

प्रस्तावना:

ख्रिस्ताठायी जमलेल्या माझ्या प्रिय बंधू-भगिनीनो; आज देऊळमाता सामान्य काळातील तिसरा रविवार साजरा करीत आहे. आजची उपासना आपल्याला देवाच्या हाकेस होकार देण्यास आमंत्रण देत आहे. आपल्याला, दर दिवशी आपल्या मोबाईलवर किती तरी फोन येत असतात. त्यातले काही आपण नाकारतो तर काहिकांचा आपण स्वीकार करत असतो. परंतु प्रत्येक कॅालचा आपल्या जीवनावर काहीतरी परिणाम होत असतो. जोपर्यंत आपण एखादा कॅाल स्विकारत नाही, तो पर्यंत आपल्याला त्या कॅालचे महत्व समजून येत नाही. त्याच प्रमाणे परमेश्वराचे पाचारण किंवा हाक असते. परमेश्वराची हाक किंवा पाचारण इतर कॅाल पेक्षा अधिक महत्वाचे आणि फायदेशीर असते. हे पाचारण जीवनाचे परिवर्तन किंवा जीवनाचा कायापालट करण्यासाठी असते. परमेश्वराची मुले होण्यासाठी ही-हाक असते. ही-हाक आपणास अंधकारातून प्रकाशाकडे व नवजीवनाची सुरुवात करण्यासाठी दिलेली असते.

          आपल्या जीवनातील सर्व गोष्टी परमेश्वराला माहिती आहेत. आपली कित्पत क्षमता आहे किंवा आपण काय करू शकतो, हे फक्त आणि फक्त त्यालाच माहिती आहे. आपल्याला ह्या सृष्टीत त्याने अशासाठी पाठविले आहे कि, आपल्याकडून काहीतरी उत्कृष्ट असे कार्य व्हावे व त्यासाठी तो आपल्याला पाचारण करीत आहे. आज आपला देश ७० वा प्रजासत्ताक दिन साजरा करीत आहे. ह्या प्रजासत्ताक दिनाच्या दिवशी भारतीय ह्या नात्याने आपल्याला, देशाची उन्नती व प्रगती होण्यासाठी, तसेच देशात घडणाऱ्या अनेक अनैतिक कृत्यांवर आवाज उठवण्यासाठी पाचारण केले आहे. ह्या पाचारणास प्रतिसाद देणे हे आपले आद्य कर्तव्य किंवा जबाबदारी आहे. तर ह्या परमेश्वराच्या पाचारणास होकार देण्यास लागणारी कृपा आणि शक्ती आपणा सर्वाना मिळावी म्हणून आपण ह्या पवित्र मिस्साबलीदानात प्रार्थना करू या.

सम्यक विवरण:

पहिले वाचन: यशया ८: २३ - ९: ३

          आजच्या पहिल्या वाचनात यशया संदेष्टा मसीहा किंवा तारणाऱ्याच्या येण्याच्या दिवसाचे भाकीत सांगत आहे. तो येण्यास विलंब लावणार नाही. येत्या दिवसात अविश्वासू लोकांमध्ये, काही विश्वासू लोक हे जणू महान प्रकाशासारखे असतील. त्यांचे अंधकारात काम करण्याचे दिवस संपुष्ठात येतील. त्यांचा अन्याय व पिळवणूकीचा कालावधी संपणार आहे कारण मसीहा किंवा तारणारा त्यांचे तारण करील.

दुसरे वाचन: पौलचे करिंथकरांस पहिले पत्र १: १-३

          आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल आपले लक्ष लोकांमध्ये असलेल्या भांडणावर किंवा मतभेदावर केंद्रित करीत आहे. जरी आपणा सर्वांना परमेश्वराची मुले म्हणून पाचारण झाले आहे, तरी अनेक लहान गटामध्ये लोकांचे विभाजन झालेले दिसून येते. म्हणून संत पौल असे सांगतो की, आपण सर्व एक कुटुंब आहोत, आणि ख्रिस्त हा ह्या कुटुंबाचा कुटुंब प्रमुख आहे. तो जे काही सांगतो ते आपण ऐकले पाहिजे व त्याप्रमाणे जीवन जगले पाहिजे.

शुभवर्तमान: मत्तय ४: १२- २३

          आजच्या शुभवर्तमानात प्रभू येशू हा यशया संदेष्ट्याद्वारे केलेली भविष्यवाणी जणूकाही पूर्णत्वास आणतो. प्रभू येशू हा आपल्या जीवन कार्यास सुरुवात करतो. तसेच आपल्या पहिल्या शिष्यांना म्हणजेच शिमोन, आंद्रेया, याकोब आणि योहान ह्यांस पाचारण करतो. जेव्हा प्रभू येशू आपल्या शिष्यांना “माझ्या मागे या” अशी आज्ञा करतो तेव्हा ते आपले सर्वकाही म्हणजेच आपली नौका व जाळी सोडून त्याच्या मागे जातात.

बोधकथा:

“मला तहान लागली आहे.”

          १० सप्टेंबर १९४३ साली कलकत्यावरून वरुन दार्जलिंगला जाणाऱ्या, एका रेलगाडीत “मला तहान लागली आहे!” असे उदगार एका अत्यंत गरीब भिकाऱ्याच्या कोरड्या ओठातून निघालेले होते. तेरेजा नावाच्या एका धर्म-भगिनीच्या कानावर ते उदगार पडले. अनेक प्रवाश्यांनी ते ऐकले असतील, परंतु सिस्टर तेरेजानेच फक्त त्याच्यावर लक्ष दिले. ती तेवढ्यावरच थांबली नाही; तर त्या गरीब व्यक्तीला तिने पाणी सुध्दा पाजले. त्या पाण्याने तिने फक्त त्या गरीबाची तहान भागवली ऐवढेच नव्हे, तर त्याने तिचे समाधान पण झाले आणि स्वतःसाठी स्वर्गीय संपत्ती व संतपद सुद्धा जिंकून घेतले. त्या माणसाच्या मुखी निघालेले शब्द हे क्रुरसावर मरत असलेल्या माझ्या प्रभू येशू ख्रिस्ताचाच आवाज आहे; असे तिला समजून आले. हे देवाचे बोलावणे किंवा ही देवाची हाक माझ्यासाठी आहे आणि त्याचा मी स्विकार करायला पाहिजे; त्याला उत्तर किंवा प्रतिसाद दिला पाहिजे; असा निश्चय तिने मनात धरला, आणि देवाच्या ह्या हाकेला आपल्या जीवनाचे ध्येय बनवून, सिस्टर तेरेजा ही आज संत मदत तेरेजा म्हणून ओळखली जाते.

मनन चिंतन:

          देव आपणा प्रत्येकाला बोलावीत असतो. आपल्या सर्वांनाच तो; “माझ्या मागे या” असे आमंत्रण देत असतो. अनेक वेळा “मला तहान लागली आहे किंवा मला मदत करा” अशा शब्दात सुद्धा तो आमंत्रण देत असतो. आज देऊळमाता आपल्याला पाचारणाची आगळीवेगळी अशी व्याख्या देत आहे. पाचारण हे फक्त तीन स्थरीय म्हणजे व्यावाहिक, एकेरी आणि धार्मिक ह्यावर लक्ष केंद्रित न करता मनुष्य हा मनुष्य कसा हवा ह्यावर लक्ष केंद्रित केले आहे. मनुष्य हा मनुष्याशी कसा वागतो ह्यावर आपण आज मनन चिंतन करू या.

          मनुष्याला देवाने विचार करण्याची आणि कृती किंवा कार्य करण्याचे स्वातंत्र्य दिले आहे. ह्याच कारणाने मनुष्य स्वतःला सर्वाहून श्रेष्ठ समजतो आणि स्वतःला देवाच्या जागी उंचावीत असतो. तो हे विसरून जातो की; मानवी जीवनावर मृत्यूची सावली सतत पाठलाग करीत आहे. हा मृत्यु फक्त शारीरिक मृत्यू नव्हे, तर आत्मिक मृत्यू सुद्धा आहे. मागच्या आठवड्याच्या पहिल्या वाचनात देव यशया संदेष्ट्याद्वारे इस्रायल लोकांत आपला प्रकाश पाठविण्याचे भाकीत करतो. तर आजच्या पहिल्या वाचनात संदेष्टा जाहीर करतो की; तो प्रकाश आपल्यात हजर आहे. हाच तो प्रकाश जो मृत्यूचा अंधकार दूर करतो. आपल्या जीवनात आपण ह्या प्रकाशाला स्वीकारणे म्हणजेच येशू ख्रिस्ताच्या शब्दाला, त्याच्या आमंत्रणाला, त्याच्या हाकेला होकार देणे होय.

          देव आपल्या प्रत्येकाला जगाचा प्रकाश होण्यास बोलावित आहे. शिमोन, आंद्रेय, याकोब आणि योहान ह्यांना ज्या प्रकारे बोलावले आहे; त्याचप्रमाणे आपल्यालाही इतरांच्या जीवनात प्रकाश आणण्यास पाचारण केले आहे. आजच्या ह्या आधुनिक किंवा धक्का-बुक्कीच्या जगात कितीतरी सुद्धा अश्या व्यक्ती आहेत, ज्या प्रकाशात नव्हे, तर आंधकारातच राहण्याचा निश्चय करतात. सत्य काय आहे ह्याची जाणीव करून घ्यायची सुद्धा त्यांची इच्छा नसते. भ्रष्टाचार, द्वेष, अपवित्र नाते, इत्यादी ह्यांनाच ते आपल्या जीवनाचे सत्य बनवून घेतात.

          आपण प्रभू येशू ख्रिस्ताचे शिष्य ह्या नात्याने, अश्या लोकांच्या जीवनातही त्याचे म्हणजेच प्रभू येशू ख्रिस्ताचे सत्य, त्याचा प्रकाश आणि त्याची प्रीती आणण्यास आपल्याला पाचारण केलेले आहे. त्यांना त्यांच्या चुका दाखवून देण्याचे धैर्य व अश्यांना नवीन जीवनाची सुरुवात करण्यास व देवाचा प्रकाश प्रस्थापित कण्यासाठी आपल्यात धैर्य असले पाहिजे. गरजवंतू लोकांना मदत करणे, चुकीच्या मार्गावर चालणाऱ्यांचे रूपांतर करणे. अश्या सर्व कार्यानेच आपली सृष्टी उजळीत होणार आहे. देवाच्या प्रकाशातच आपली खरी सुंदरता दडलेली आपले. त्याच्या प्रकाशातच आपले सौंदर्य दिसून येते. हाच प्रकाश व हेच तेज आपल्या प्रत्येकाच्या जीवनात नित्यपणे दिसून यावे म्हणून आपल्याला लागणारी कृपा व शक्ती त्याच तेजा कडे मागुया.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: “हे प्रभो, तुझ्या पाचारणास होकार देण्यास आम्हांला शिकव!”

१) आपल्या ख्रिस्तसभेची आध्यात्मिक काळजी घेणारे आपले पोप महाशय, कार्डीनल्स, बिशप्स, धर्मगुरू-धर्मभगिनी आणि सर्व प्रापंचिक ह्या सर्वावर देवाच्या कृपेचा वर्षाव व्हावा व त्यांच्या कृतीतून देवाचे प्रेम लोकांकडे पोहचावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

२) आपल्या धर्मग्रामात जे कोणी आजारी आहेत. अशा सर्व आजारी लोकांना परमेश्वरी कृपेचा स्पर्श होऊन त्यांची आजारातून सुटका व्हावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

३) आज आपण आपल्या देशाचा ७० वा प्रजासत्ताक दिन साजरा करीत आहोत. ह्या दिवशी आपण आपल्या देशासाठी प्रार्थना करूया की, देशभर पसरलेली अशांतता नष्ट व्हावी व सर्वत्र शांतता व सलोखा नांदावा म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

४) आपल्या सर्व राजकीय पुढाऱ्यांनी व अधिकाऱ्यांनी आपला स्वार्थ बाजूला ठेऊन सतत देशाच्या उन्नतीसाठी व प्रगतीसाठी झटावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

५) येशू ख्रिस्त आपल्या आई-वडीलांच्या आज्ञेत राहिला व त्यांना मान व सन्मान दिला. आज मुल-मुली आई-वडिलांना अपशब्द बोलतात व दु:खवितात अशा मुला-मुलींना ईश्वराचे प्रेम मिळावे, जेणेकरून ही मुल-मुली आपल्या आई-वडिलांचा आदर राखतील म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

७) आता थोडा वेळ शांत राहून आपल्या आपल्या वैयक्तिक, कौटुंबिक व सामाजिक गरजांसाठी प्रार्थना करूया.

Reflections for the homily of the Second Sunday In Ordinary Time (19/01/2020) by Fr. Suhas Pereira  

सामान्य काळातील दुसरा रविवार

दिनांक: १९/ ०१/ २०२०

पहिले वाचन: यशया ४९: ३, ५-६

दुसरे वाचन: पौलाचे करिंथकरांस पहिले पत्र १: १०-१३

शुभवर्तमान: योहान १: २९-३४

विषय: “पाहा, हे देवाचे कोकरू. जगाचे पाप हरण करणारे."

प्रस्तावना:

          प्रिय बंधू आणि भगिनींनो, नाताळचा काळ समाप्त झालेला आहे आणि आपण सामान्य काळात प्रवेश केलेला आहे. आज आपण सामान्य काळातील दुसरा रविवार साजरा करत आहोत. आपलं जग हे मानवी स्वार्थामुळे, अहंकारामुळे, दृष्टपणामुळे, क्रूरपणामुळे नाशाच्या दरीकडे कूच करत आहे. कदाचित आपल्याला प्रश्न पडत असेल कि देवाने निर्माण करून सुशोभित केलेल्या आणि चांगुलपणाने भरलेल्या या माझ्या सुंदर जगात रोगराई, नैसर्गिक आपत्ती, दुष्टपणा, क्रूरता आणि अमानुषपणा कुठून आला? या सगळ्यांना जबाबदार कोण आहे? आणि हे सर्व आपल्या जगातून नष्ट कसं होऊ शकते? आपलं जग पुन्हा चांगल कसं होऊ शकते?

          आपलं जग पुन्हा चांगल कसं होऊ शकते? या प्रश्नाचं उत्तर आपल्याला आजच्या शुभवर्तमानात मिळू शकते. बाप्तिस्मा करणारा योहान आपल्याला आज हे उत्तर देतो. जेव्हा तो प्रभू येशूला येताना पाहतो, तेव्हा तो म्हणतो: “पाहा, हे देवाचे कोकरू. जगाचे पाप हरण करणारे." होय ख्रिस्ताद्वारे आणि ख्रिस्तामध्येच सर्व प्रकारच्या बदलास आणि नाविण्यास आणि खास करून आपल्या ख्रिस्ती जीवनात बदल होण्यास सुरुवात होते. ख्रिस्त हाच आपल्या परिवर्तनाची आणि कायापालटाची सुरुवात आहे. ख्रिस्तासारखे जीवन जगणे आणि त्याच्या प्रेमाच्या, दयेच्या आणि क्षमेच्या शिकवणुकीप्रमाणे आपले जीवन जगणे हाच आपल्यासाठी शांती आणि समेटाचा एकमेव मार्ग आहे.

          आपण परमेश्वराकडे दयेची आणि क्षमेची याचना करू या. त्याने आपल्याला आपल्या पापांतून मुक्त करावे आणि ख्रिस्ताने दिलेल्या जीवनमार्गावर येणारे अडथळे त्याने काढावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

सम्यक विवरण:

पहिले वाचन: यशया ४९: ३, ५-६

          आजच पहिले वाचन यशया  संदेष्ट्याच्या पुस्तकातून घेतलेल आहे. परमेश्वराच्या सर्व लोकांसाठी, प्रत्येक व्यक्तीसाठी वेगवेगळ्या योजना आणि इच्छा आहेत. इस्राएली लोकांना परमेश्वराने खास रीतीने आपल्या सेवेसाठी पाचारण केले होते. परमेश्वराचे आपल्या प्रजेवर इस्राएलवर खूप प्रेम होते. कारण इस्राएलद्वारेच परमेश्वराचा गौरव होणार होता. इस्राएलद्वारेच परमेश्वराच्या तारणाचा प्रकाश संपूर्ण जगात पसरेल.

दुसरे वाचन: पौलाचे करिंथकरांस पहिले पत्र १: १०-१३

          आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल करिंथ येथील ख्रिस्ती भाविकांना 'देवाला समर्पित केलेले' असे संबोधितो. पौलाच्या मते करिंथ येथील ख्रिस्ती भाविक त्यांच्या बाप्तिस्म्याद्वारे परमेश्वराच्या कुटुंबाचे सदस्य बनलेले आहेत आणि तो त्यांच्यासाठी सर्वात मोठा मान आणि सन्मान आहे.

शुभवर्तमान: योहान १: २९-३४

          आजच शुभवर्तमान आपल्याला ख्रिस्ताची आणि त्याच्या मिशनकार्याची ओळख करून देते. आजच्या शुभवर्तमानात आपण ऐकतो कि, लोकांचा मोठा समुदाय बाप्तिस्मा करणाऱ्या योहानाभोवती यार्देन नदीपाशी जमला होता. तेथे, योहानाने प्रभू येशुवरील आपला विश्वास प्रकट केला. त्याने प्रभू येशूला "देवाचे कोकरू" असे संबोधिले आणि प्रभू येशू हा खरोखरच देवाचा पुत्र आहे अशी येशूबद्दल लोकांना साक्ष दिली.

बोधकथा:

          एका पर्यटकाने एकदा जर्मनी देशातील एका चर्चला भेट दिली. त्या चर्चला दोन उंच मनोरे होते आणि त्या दोन मनोऱ्याच्या मध्ये वरच्या भागावर कोकराचे एक चित्र होते. ते पाहून त्या पर्यटकाला आश्चर्य वाटले. त्याने त्याबद्दल विचारले असता, कोणीतरी त्याला सांगितले, कि, त्या चर्चचे बांधकाम चालू असताना एक कामगार त्या मनोऱ्यावरून खाली पडला. तो कामगार मेलेला असेल असे समजून त्याचे इतर सहकारी त्याचा मृतदेह आणायला खाली गेले. परंतु त्यांच्यासाठी आश्चर्याची आणि आनंदाची गोष्ट अशी कि, तो कामगार जिवंत होता आणि त्याला फक्त थोडेसे खरचटले होते. उंचावरून पडलेला तो कामगार कसा वाचला? त्या वेळेला मेंढरांचा एक कळप त्या चर्चच्या समोरुन जात होता. तो कामगार वरून पडला तेव्हा तो त्या मेंढरांच्या कळपातील एक मेंढरावर पडला. ते मेंढरू त्या मनुष्याच्या ओझ्याखाली चिरडले गेले आणि मेले. परंतु तो कामगार मात्र वाचला. या चमत्काराची आठवण म्हणून त्या मृत्युमुखी पडलेल्या मेंढराची प्रतिमा जेथून तो कामगार त्या चर्चच्या मनोऱ्यावरून पडला, तेथे कोरण्यात आली. बाप्तिस्मा करणारा योहान आज येशूविषयी म्हणतो: "हे पहा देवाचे कोकरू, जगाची पापे नष्ट करणारे". प्रभू येशूने आपली पापे स्वतावर घेतली. आपल्या पापांसाठी त्याने स्वतःचे बलिदान दिले. "आमच्या दुष्कृत्यांबद्दल त्याला दु:ख भोगावे लागले. आमच्या अपराधांमुळे तो भरडला गेला. आमचे कर्ज, आमची शिक्षा, त्याच्यावर लादली गेली. त्याने दु:ख सहन केले. म्हणून आम्ही बरे झालो" (यशाच्या ५३:५). "त्याला इजाही झाली आणि शिक्षाही झाली. पण त्याने कधीही तक्रार केली नाही. ठार मारायला नेणाऱ्या मेंढीप्रमाणे तो अगदी गप्प राहिला" (यशाच्या ५३:७). त्याच तारणाऱ्याविषयी, प्रभू येशू ख्रिस्ताविषयी बाप्तिस्मा करणारा योहान आजच्या शुभवर्तमानात साक्ष देतो.

मनन-चिंतन:

          योहानाने येशूला आपणांकडे येताना पाहिले आणि तो म्हणाला, “पाहा, हे देवाचे कोकरू. जगाचे पाप हरण करणारे." येशूबद्दलच्या अशा भाष्याचा अर्थ काय होता? त्या भाष्याचे अनेक अर्थ आहेत. येशू देवाचे कोकरू आपल्याला वल्हांडणाच्या कोकराची आठवण करून देते. मिसर देशातील शेवटच्या रात्री इस्रायली लोकांनी मेंढ्याचा किंवा बकऱ्याचा वध करून त्याचे रक्त गोळा करून ते त्यांच्या दाराच्या कपाळ पट्ट्यांवर व दोन्ही बाजूंच्या चौकटींना लावले आणि त्यामुळे मिसर मधील प्रथम जन्मलेल्याना ठार मारणाऱ्या दूताने त्यांना मात्र स्पर्शसुद्धा केला नाही (निर्गम १२:३-१४).

यज्ञपशूचे कोणतेही हाड मोडू नये:

          क्रुसावर खिळलेल्या प्रभू येशूबद्दलसुद्धा अशा प्रकारचे एक वक्तव्य संत योहान करतो (योहान १९:३२-३६). या वाक्याचा प्रभू ख्रिस्ताशी काय संबंध? संत योहानाला आपल्या शुभवर्तमानात दाखवून द्यावयाचे आहे कि, प्रभू येशू हाच खरा वल्हांडणाचा कोकरू आहे. कारण प्रभू येशू हा शास्त्रांची पूर्तता करण्यासाठी आलेला आहे. जुन्या करारात मेंढरांच्या रक्ताद्वारे इस्रायली लोकांचे सर्व संकटांपासून आणि मोठ्या आपत्तीपासून संरक्षण झाले. आता ख्रिस्त वल्हांडणाचा नवा कोकरू त्याच्या रक्ताद्वारे आपल्याला आपल्या पापांतून मुक्त करतो. ज्या प्रमाणे वल्हांडणाच्या कोकराचे किंव्हा यज्ञपशूचे कोणतेही हाड मोडलेले नसले पाहिजे होते, त्याचप्रमाणे क्रुसावर खिळलेला असताना प्रभू येशूचे कोणतेही हाड मोडले नव्हते (योहान १९:३२-३६).

          संत योहानाला आपल्याला सांगावयाचे आहे कि, परमेश्वराने प्रभू येशू ख्रिस्ताद्वारे या जगात नाविन्य आणले आहे, प्रभू ख्रिस्ताद्वारे सर्व नवीन केले आहे. प्रभू येशू ख्रिस्ताद्वारे आपण परमेश्वराशी नव्याने संबंध किंव्हा नाते जोडू शकतो. जुन्या शास्त्रात वेगवेगळ्या विधींद्वारे, सोहळ्यांद्वारे आणि पशुबळींद्वारे परमेश्वराकडे जायचा प्रयत्न केला जात होता. परंतु, आता मात्र आपण येशूद्वारे परमेश्वराकडे जाऊ शकतो. प्रभू येशू हाच आता परमेश्वराकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे. ज्याप्रमाणे मेंढरांच्या रक्ताद्वारे इस्रायली लोकांचे सर्व संकटांपासून आणि मोठ्या आपत्तीपासून संरक्षण झाले, त्याचप्रमाणे प्रभू येशूने क्रुसावर सांडलेल्या आपल्या रक्ताने आपल्या सर्वांची, या संपूर्ण मानवजातीची पापांतून मुक्तता करून आम्हाला तारणाचे दान दिले आहे. म्हणूनच बाप्तिस्मा करणारा योहान येशूला आपल्याकडे येताना पाहून उदगारला: "पहा हे देवाचे कोकरू, जगाची पापे हरण करणारे." (योहान १:२९)

          जर आपण पहिले वाचन आणि शुभवर्तमान एकत्र वाचले, तर आपल्याला दिसून येईल, कि प्रभू येशू ख्रिस्त हाच तो सेवक आहे ज्याचा उल्लेख यशया संदेष्टा करतो. प्रभू येशू हा खरोखर सर्व राष्ट्रांना प्रकाश देणारा दिवा आणि जगातील सर्व माणसांचे रक्षण आणि तारण करण्याचा परमेश्वराचा एकमेव मार्ग आहे.” (यशया ४९:६) दुसऱ्या वाचनात पौल करिंथ येथील ख्रिस्ती भाविकांना जे सांगतो, ते त्याने आपल्या सर्वांसाठी सुद्धा सांगितलेले आहे: "आपण सर्वजण देवाच्या सेवेला समर्पित केले गेलेलो आहोत आणि देवाने आपल्याला पवित्र होण्यास पाचारण केलेले आहे.” (१ कारिन्थिकरांस पत्र १:२) होय परमेश्वराच्या पवित्र कोकराद्वारे, प्रभू ख्रिस्ताद्वारे आपण सर्व शुद्ध झालेले आहोत आणि आपलं देवाला समर्पण झालं आहे. ख्रिस्तामध्येच आपलं तारण आहे. ख्रिस्त हा सर्व राष्ट्रांचा प्रकाश आहे.

          प्रभू येशू हाच परमेश्वराकडे जाण्याचा मार्ग आहे. तो आपला सर्वश्रेष्ठ आणि परममित्र आहे. तोच खरा वल्हांडणाचा कोकरु आहे, ज्याच्या रक्ताद्वारे आपण सर्व धुतले गेले आणि शुद्ध झाले आहोत. त्यांच्याद्वारे आपल्या जीवनातील पापांचा अंधकार नष्ट झाला आहे. कारण त्याने त्याच्या मृत्यूने आणि पुनरुत्थानाने मृत्यूवर विजय मिळवला आणि सैतानाचा, पापाचा नाश केला. तोच मृत्युंजय ख्रिस्त आहे. त्याच्या रक्ताद्वारे आपलं तारण झाले आहे आणि प्रत्येक मिस्साबलिदानामध्ये आपल्याला या सत्याची आठवण करून दिली जाते, जेव्हा धर्मगुरू ख्रिस्तप्रसाद संस्कारा अगोदर पवित्र भाकर उंचावून म्हणतात: "पहा प्रभू येशू ख्रिस्त, देवाचे पवित्र कोकरू. या कोकराच्या भोजनास बोलाविण्यात आलेले आपण सर्वजण धन्य."

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

          परमेश्वर हा आल्फा आणि ओमेगा, सुरुवात आणि शेवट आहे. त्याच्यामध्येच सर्व सृष्टीची आणि सर्व जीवनाची पूर्तता आणि परिपूर्णता आहे. देवाचा पवित्र शब्द आपल्याला जीवनात धैर्य, चिकाटी आणि आत्मविश्वास देतो. आपण आपल्या सर्व विनंत्या आणि गरज त्याच्या चरणी मांडू या:

प्रतिसाद: ‘हे परमेश्वराच्या पवित्र कोकरा, आमची प्रार्थना ऐक’.

१) आमचे परमगुरुस्वामी, महागुरुस्वामी आणि ख्रिस्तसभेच्या सर्व धार्मिक पुढार्यांनी सर्व ख्रिस्ती भाविकांना श्रद्धामय, प्रेममय आणि करुणामय जीवन जगण्यासाठी आणि ख्रिस्ती ऐक्याने बांधले जाण्यासाठी मदत आणि प्रेरणा द्यावी आणि त्यांच्या या पवित्र कार्यात त्यांना परमेश्वरी सहाय्य लाभावे म्हणून प्रार्थना करू या.

२) ख्रिस्तावरील विश्वासामुळे छळ, त्रास आणि अपमान सहन करावा लागणाऱ्या सर्व लोकांनी न भिता आणि अढळ श्रद्धेच्या बळावर आपले ख्रिस्ती जीवन जगण्यास परमेश्वराकडून कृपा आणि सामर्थ्य मिळावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

३) सर्व आजारी, दुर्बल लोकांना परमेश्वराने आपल्या कृपेचा स्पर्श करून त्यांना नवजीवन द्यावे तसेच आत्म्याचे व शरीराचे चांगले स्वास्थ्य लाभावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

४) सर्व ख्रिस्ती भाविकांनी जीवनातील अडी-अडचणींमुळे निराश न होता आणि खचून न जाता परमेश्वराच्या शरणात सहाय्य्य आणि सांत्वन शोधावे म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

५) आपल्या कुटुंबातील आणि आपल्या धर्मग्रामातील सर्व मृत व्यक्तींना दयाळू परमेश्वराने त्याच्या स्वर्गीय नंदनवनात चिरंतर शांती द्यावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

६) आपण आपल्या वैयक्तिक व कौटुंबिक गरजांसाठी प्रार्थना करूया.

          हे दयाळू परमेश्वरा तुझ्या परम पुत्राच्या नावाने आम्ही तुझ्या चरणाशी आणलेल्या या आमच्या विनंत्यांचा तू स्वीकार कर आणि तुझा भरगोस आशीर्वाद आम्हावर येऊ दे. हि प्रार्थना आम्ही आमच्या प्रभू ख्रिस्ताद्वारे करतो.....आमेन