Reflection for the Homily of 31^st SUNDAY IN ORDINARY TIME (30-10-2022) By Fr. Benjamin Alphonso.

सामान्य काळातील एकतिसावा रविवार

दिनांक: 30/10/2022

पहिले वाचन: शलमोनाचा ज्ञानग्रंथ ११:२२-१२:२.

दुसरे वाचन: थेस्सलोनिकाकरांस दुसरे पत्र १:११-२:२.

शुभवर्तमान: लूक १९:१-१०.

प्रस्तावना: 

 आज आपण सामान्य काळातील एकतिसावा रविवार साजरा करीत आहोत. आजची उपासना आपल्याला येशुला स्वीकारून जीवनात आमुलाग्र बदल घडून आणण्यासाठी आमंत्रित करीत आहे. शलमोनाचा ज्ञानग्रंथ ह्या पुस्तकातून घेतलेल्या पहिल्या वाचनात देव हा साऱ्या सृष्टीचा निर्माता आहे व तो त्याची चांगल्याप्रकारे निगा राखतो ह्याची आपणास कल्पना येते. दुसऱ्या वाचनात संत पौल थेस्सलोनिकाकरांस प्रार्थनेचे आश्वासन देऊन सांगतो की, ‘तुम्ही देवाच्या पाचारणाला प्रामाणीक असा व देवाची महिमा सदैव गात रहा; परमेश्वर तुम्हांवर कृपा दृष्टीचा वर्षाव करील.’ तर संत लुकलिखित शुभवतामानामध्ये येशू जक्कय नावाच्या जकातदाराला त्याच्या पापांची क्षमा करतो आणी त्याचे व त्याच्या कुटुंबाचे तारण करतो. येशूच्या आगमनाने जक्कयच्या जीवनात परिवर्तन घडून आले व त्याच्या जीवनाचे सार्थक झाले. आपणसुद्धा जक्कय प्रमाणे येशूला आपल्या जीवनामध्ये स्थान देऊया आपण चांगले ख्रिस्ती जीवन जगण्यासाठी प्रयत्नशील राहूया. ह्यासाठी लागणारी कृपा व शक्ती ह्या पवित्र  मिस्सासाबलीदानात सहभागी होत असताना मागुया. 

बोधकथा:

जॉन न्यूटन हा गुलामाचा व्यापारी होता. १७४८  मध्ये आफ्रिकन लोकांना गुलाम म्हणून घेऊन जात असताना उत्तर अटलांटिका महासागरात वादळ निर्माण झाले. जहाजात अचानक पाणी शिरू लागले; त्या जहाजातील लोकांनी पाणी बाहेर काढण्यासाठी प्रयत्नाची  पराकाष्टा केली; परंतु सर्व काही निष्फळ ठरत होते. ते हे सर्व काही चाललेले पाहून न्यूटन त्याचा जीव मुठीत आणून ओरडला, " हे परमेश्वरा दया करा". आणि काय चमत्कार महासागरातील वादळ काही वेळानंतर शांत झाले आणि त्याच्या सहकाऱ्यांना जहाजात शिरलेले पाणी काढण्यात यश आले. अशाप्रकारे दोन आठवड्यानंतर त्यांचे जहाज सागर किनारी लागले.

ह्या सर्व कृत्यांचा आढावा घेत असता, त्याच्या लक्षात आले की, तो चमत्कारिकरित्या बचावला होता आणि त्याचा कर्ता- करविता दुसरा- तिसरा कोणी नसून खुद्द परमेश्वरच आहे. ही जाणीव झाल्यावर त्यांनी बायबल वाचन सुरू केले. त्याच्यात परिवर्तन झाले परंतु त्यांनी त्या क्षणी गुलामाचा व्यापार करणे सोडले नाही तर आणखी सात वर्षे त्यांनी तो कारभार चालू ठेवला. ह्या वर्षात त्यांनी गुलामांना माणुसकीच्या नात्याने वागणूक दिली. नंतर जॉर्ज वाईटफिल्ड आणि जॉन वेलची ह्याच्या संपर्कात राहून त्यांनी ख्रिस्ती धर्माचा सखोल अभ्यास केला आणि १७६४ साली त्यांनी अँगलिकन धर्मगुरू पदाची दीक्षा घेतली. १७७२ मध्ये त्यांनी जगभर प्रसिद्ध आणि नावाजलेलं भक्ती गीत लिहिलं, "Amazing Grace" ( आश्चर्यकारक कृपा).

ज्याप्रमाणे जक्कयचे हृदयपरिवर्तन झाल्यावर त्यांने  ख्रिस्ताला स्वीकारले अगदी त्याच प्रकारे जॉन न्यूटन ह्याच्या जीवनातही घडले.

मनन चिंतन:

देव पापी मनुष्याच्या शोधात येतो व त्याचे तो तारण करतो. बायबल मध्ये जुन्या करारापासून ते नव्या करारापर्यंत देवाने वेगवेगळे संदेष्टे ते मानवाच्या शोधात पाठवले. सर्वात शेवटी देवाने स्वतःच्या पुत्राला भूतलावर मनुष्याच्या तारणासाठी व पापमुक्तीसाठी पाठविले. ह्याला कारण एकच ते म्हणजे देवाचे अपार प्रेम. संत आगुस्तीन म्हणतात. “ज्या देवाने तुझ्या परवानगीशिवाय तुझी निर्मिती केलेली आहे तो देव तुझ्या सहकार्याशिवाय तुला वाचू शकणार नाही”. याचा अर्थ असा की प्रत्येक मनुष्याला स्वतःच्या तारणासाठी देवाच्या सानिध्याची नितांत गरज असते. त्याने स्वतःला विसरून देवाला अंगीकारले पाहिजे. कारण देव प्रेमळ आहे. तो आपल्याला कधीच सोडणार नाही म्हणूनच शलमोनच्या ज्ञानग्रंथात देवाला अखंड सृष्टीची काळजी आहे असे सांगितले आहे.

संत पौल सांगतात की आपण देवाची स्तुती गायला  पाहिजे. कारण आपले पाचारण हे देवाचे दान आहे. आपल्या पाचारणास देवाची गरज आहे. प्रत्येक संताला भूतकाळ असतो, तर प्रत्येक पापी मनुष्याला भविष्यकाळ असतो असे म्हणतात. जक्कयचे जीवन पाप व भोगाने व्यापून गेलेले होते. फक्त पैसा त्याच्या नजरेस येत होता. इतर लोकांच्या नजरेसमोर  तो पापी होता. त्याला बहुतेक वेळा अपमानास तोंड द्यावे लागे. अशा परिस्थितीला कंटाळून त्याला तारण प्राप्ती करून घ्यायची होती. येशु बद्दल त्याने ऐकले होते म्हणून त्याला पाहण्यासाठी तो झाडावर चढला आणि प्रत्यक्षात येशूने जक्कच्या घरी जाऊन त्याचे तारण केले.

आपल्या ख्रिस्ती जीवनात बहुतेक वेळा आपण सुद्धा धन-दौलत मान-सन्मान फसवा-फसवी त्याच्या आहारी गेलेलो आहोत. जक्कयप्रमाणे आपल्या जीवनाचे तारण होणे गरजेचे आहे. त्यासाठी आपण येशूला स्वीकारले पाहिजे. फक्त येशूच आपले तारण करू शकतो. म्हणून ह्या  मिस्साबलित येशूने आपल्या ह्या हृदयरूपी घरात यावे आणि आपले तारण करावे अशी प्रार्थना करूया.

 

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना

प्रतिसाद:  “हे प्रभू येशू, आमचे तारण कर.”   

१. आपले पोप फ्रान्सिस, महागुरुस्वामी, धर्मगुरू व सर्व व्रतस्थांनी सर्व लोकांना प्रभूजवळ येण्यास प्रोत्साहीत करावे व त्यांच्या दैनंदिन आचरणातून ख्रिस्ती राहणीमानाचे उदाहरण सर्वांसमोर ठेवावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

२. जे लोक जीवघेण्या आजाराने ग्रासलेले आहेत, त्यांना प्रभूच्या प्रेमाचा व आरोग्याचा स्पर्श व्हावा. हे आजार त्यांना सहन करण्यास शक्ती व सामर्थ्य लाभावे व परत एकदा त्यांना चांगले आरोग्य लाभावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३. आपल्या सर्व राजकीय नेत्यांनी भारत देशाची सेवा करीत असताना त्यांनी अहंकार, धन-दौलत, मान-सन्मान ह्यांच्या आहारी न जाता, प्रामाणिकपणे देशाच्या उन्नतीसाठी व भरभराटीसाठी सदैव झटावे म्हणून प्रार्थना करूया. 

४. आज ख्रिस्ती लोकांना खून, बलात्कार, छळवणूक व पिळवणूक असे बरेच अत्याचार सहन करावे लागत आहेत तसेच ख्रिस्ती समाजाविरुद्ध बॉम्बस्फोट व दंगली घडवून आणल्या जात आहेत. परमेश्वर कृपेने ते सर्व थांबावे व सर्वत्र प्रेम व शांती निर्माण व्हावी म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करू या.

५. जे संपत्ती, धनदौलत ह्यांच्या मोहामुळे देवापासून दुरावलेले आहेत, देवाची जागा त्यांच्या ह्या द्रव्याने घेतली आहे अशांना परमेश्वराची महती कळावी व त्यांनी परमेश्वराकडे साधर्म परतावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

६. थोडा वेळ शांत राहून  आपण आपल्या वैयक्तिक, कौटुंबिक हेतूंसाठी प्रार्थना करूया.

          Reflections for the homily for 30^th  Sunday in Ordinary Time (23-10-2022) by Fr. Benjamin Alphonso. 

दिनांक:  २३-१०-२०२२

पहिले वाचन: बेनसिरा ३५:१२-१४ 

दुसरे वाचन: २ तीमथी ४:६-८८,१६-१८

शुभवर्तमान: लुक १८:९-१४ 

“स्वतःला जो उंचवतो त्यास नमविले जाईल, व जो नम्र होतो, त्यास उंचावले जाईल”.

प्रस्तावना

आज आपण सामान्य काळातील तिसावा रविवार साजरा करत आहोत. आजची उपासना आपणास देवासमोर नम्र व लीन हृदयाचे असण्यास पाचारत आहे. आज आपण जगात पाहतो की भरपूर लोक ही गर्विष्ठ व स्वार्थी झालेली आहेत पण जर आपले तारण व्हायचे असेल तर आपण नम्र झाला पाहिजे. आजच्या पहिल्या वाचनात देवाच्या न्यायाची गणना केली आहे. देव सर्वांना न्यायाने एक समान वागणूक देत असतो. दुसऱ्या वाचनात संत पॉल आपल्या शिष्यांना स्वतःचे उदाहरण देत असतो त्यांनी जसे खडतर जीवन जगून ख्रिस्तासाठी सर्वस्व अर्पण केले तसे शिष्यांनीही करावे अशी तो अपेक्षा बाळगतो. तर शुभवर्तमानात संत लुक आपल्याला परुशी आणि जकातदार ह्याच्या दाखल्याद्वारे नम्रतेचा बोध करत आहे. "जो कोणी स्वतःला उंचावतो त्याच नमविले जाईल आणि जो कोणी नम्र होतो त्याच उंच केले जाईल". आपणही जकात दाराप्रमाणे नम्र होऊन परमेश्वराची नितांत सेवा करावी म्हणून आपण विशेष प्रार्थना करूया.

 

मनन चिंतन

एकदा एक मूर्तिकार होता. परंतु तो थोडा गर्विष्ठ होता. लोक नेहमी त्याच्या कलेची स्तुती करायची. त्याने बनवलेल्या मूर्ती बघण्यासाठी लोक लांबून यायची. जेव्हा त्याच्या मृत्यूची वेळ जवळ आली तेव्हा त्याने आपल्या मनात ठरवलं की आपण देवाला फसवूया म्हणून त्याने आपल्या स्वतः सारख्या बारा हुबेहूब पुतळे बनवले व तो ज्या खोलीत राहत होता त्या खोलीत ठेवले. जेव्हा त्याची वेळ पूर्ण झाली तेव्हा देवाचा दूत त्याला नेण्यासाठी त्याच्या घरी आला. तेव्हा दुताला त्या मूर्तिकारासारखी तेरा जण दिसू लागले. देवाचा दूत गोंधळून गेला की खरा मूर्तिकार कोण? दूत देवाजवळ परत गेला. दूताने देवाला आपली अडचण सांगितली तेव्हा देवाने दुताच्या कानात एक मंत्र सांगितला. देवाचा दूत परत त्या मूर्तीकाराच्या घरी आला. देवाचा दूत मूर्तिकाराच्या खोलीत येऊन म्हणाला  की मूर्ति फार सुंदर आहेत पण त्यात काही त्रुटी आहेत. इतक्यात खरा मूर्तिकार बाहेर आला आणि म्हणाला काय त्रुटी आहेत देवाचा दूत म्हणाला की त्रुटी ही आहे की तू तुझ्या अहंकाराला विसरू शकत नाही आता चल माझ्याबरोबर.

अहंकार हा माणसाचा नाश करत असतो आजच्या शुभवर्तमानात आपण ऐकतो की पुरुषी हा अहंकारी होता व गर्विष्ठ होता. आजच्या शुभवर्तमानामध्ये येशू ख्रिस्ताने परुषाची व जकातदाराची बोधकथा सांगितलेली आहे. परुशी मंदिरामध्ये प्रार्थना करण्यासाठी गेला परंतु प्रार्थना करण्याची त्यांनी देवाला स्वतःविषयी बढाया मारायला सुरुवात केली. त्या उलट जकातदार मंदिरामध्ये नम्र होऊन देवाची क्षमा मागतो म्हणून त्यास देवाची दया क्षमा प्राप्त होते. देव प्रत्येकाच्या बाह्यागांवर नव्हे तर हृदयाकडे पाहतो व त्यानुसार त्यांना न्याय देत असतो. जकातदार नम्र व पापी अंतकरणाने देवासमोर उभा राहिला म्हणून तो न्यायाने घरी गेला. त्यांनी त्याच्या भावना नम्रतेद्वारे व अपात्रपणे व्यक्त केल्या. आपणही त्या जकातदाराच्या वृत्तीचे असावे. देव नेहमी लीन आणि नम्र रुदय असणाऱ्याची प्रार्थना ऐकतो. जेव्हा आपण देवापुढे उभे राहतो तेव्हा आपण देवाकडे आदराने व पवित्र दृष्टिकोनातून पाहिले पाहिजे. आपल्या कपड्यांमध्ये सभ्यता लीनता असावी. देव कोणाचा कर्जदार नाही. आपण चर्चमध्ये किंवा मंदिरामध्ये आल्याने देवावर उपकार करत नसतो. लोक मंदिरात जाऊन बाजारात गेल्यासारखे वागतात, थोडे पैसे दान टाकून काही मागत असतात कधी कधी काही लोक जे उच्च पदावर किंवा राजकारणी आहेत त्यांना वाटते की त्याला उच्च ठिकाणी बसवून सन्मानित करायला हवे. परंतु मंदिरामध्ये सर्व मनुष्य एक समान असतात तेथे भेदभाव चालत नाही जेव्हा एखादा मनुष्य चर्चमध्ये येतो तेव्हा तो नम्र हृदयाचा असायला हवा.

आजच्या शुभवर्तमानामध्ये आपल्याला उदाहरण आहे ते म्हणजे जकात दाराचे त्यांनी स्वतःला नमवले म्हणून परमेश्वराने त्याला उंचावले देव हा महान व सर्वज्ञ आहे. देव आपल्यासाठी जे काही चांगले ते करत असतो. जकात दाराला त्याच्या अपात्रत्रेचा उदय देवाच्या पवित्रतेचा अनुभव होता. त्यामुळे त्यांनी प्रार्थना करताना डोके वर करून पाहिले नाही, तर प्रामाणिकता  व नम्रता दाखविली. त्यामुळे देवाची कृपा व आशीर्वाद मिळाला. आजच्या पवित्र मिस्साबलीदांनात आपण सगळ्यांसाठी प्रार्थना करूया की आपण गर्विष्ठ होऊ नये अहंकारी होऊ नये तर नेहमी नम्र  व्हावे जेणेकरून देव आपल्या प्रार्थनेची जकात दाराप्रमाणे स्वीकार करेल आमेन.

 

प्रतिसाद:

 परमेश्वरा, करुणा करा, आमची प्रार्थना स्वीकारा.

१) आपले पोप फ्रान्सिस सर्व कार्डिनल महागुरु धर्मगुरू व व्रतस्त ज्यांनी आपले आयुष्य प्रभू सेवेसाठी अर्पण केले आहे. त्यांना देवाची कृपा व आशीर्वाद मिळावा व त्यांनी देवाची स्वार्थ जगाच्या कानाकोपऱ्यात पसरवावी म्हणून प्रार्थना करूया.

२) जे युवक व युवती देवापासून दूर गेले आहेत व त्यांच्या जीवनामध्ये काही धैर्य नाही अशा सर्वांना देवाच्या प्रेमाचा स्पर्श व्हावा व ते देवाच्या अधिक जवळ यावेत म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३) जे लोक मानसिक व शारीरिक रित्या आजारी आहेत. देवाने त्यांना स्पर्श करावा व ते लवकर बरे व्हावे म्हणून आपण त्यांच्यासाठी प्रार्थना करूया.

४) जे लोक देवापासून दूर गेलेले आहेत व त्यांना जगाच्या ऐहीक वस्तूमध्ये आनंद मिळतो अशा लोकांना सर्व काळाचा नाही तर तो क्षणभंगुर आहे याची जाणीव व्हावी व त्यांनी देवाच्या सानिध्यात जास्तीत जास्त वेळ घालवावा म्हणून प्रार्थना करूया.

५) जे मुले अनाथ आश्रम मध्ये आहेत व ज्या  मुलांना आई-वडिलांनी सोडून दिले आहेत त्यांची परमेश्वराच्या मायेच्या पंखाखाली वाढ व्हावी व उदारमतवादी आश्रयदात्यांनी त्यांचे आश्रयस्थान बनावे म्हणून प्रार्थना करूया.

६) थोडा वेळ शांत राहून आपल्या वैयक्तिक व कौटुंबिक हेतूसाठी प्रार्थना करूया.

 

 Reflection for the Homily of Mission Sunday (16-10-2022) By Fr. Suhas Pereira.

 

सामान्य काळातील एकोणतिसावा रविवार

मिशन रविवार

दिनांक: १६/१०/२०२२

वाचन: निर्गम १७:८-१३ 

दुसरे वाचन: २ तिमथी  ३:१४-४:२

शुभवर्तमान: लूक १८: १-८

प्रस्तावना

       आजची उपासना आपल्याला चिकाटीने, अचलतेने आणि विश्वासाने भरलेल्या हृदयाने प्रार्थना करण्यास शिकण्याचे आमंत्रण देत आहे. त्याचप्रमाणे आजची तिन्ही वाचने देवाची विश्वसनीयता आणि गरीब, दुर्बल लोकांपर्यंत पोहोचून त्यांना अन्यायाविरुद्ध लढण्यासाठी सक्षम बनवणाऱ्या दैवी न्यायाबद्दल आपल्याला सांगत आहेत.

          आजच्या पहिल्या वाचनात आपण वाचतो कि, यहोशवा आपल्या सैन्याबरोबर अमालेकी लोकांविरुद्ध लढत असताना मोशे हा परमेश्वराकडे इस्रायली सैन्यासाठी अविश्रांत प्रार्थना करत होता. आजच्या दुसऱ्या वाचनात तिमथ्याला पाठवलेल्या दुसऱ्या पत्रात संत पौल तीमथ्याला त्याचे मिशनकार्य पुढे चालू ठेवण्यास, सर्व परिस्थितीत देवाचे वचन चिकाटीने गाजवण्यास आणि देवाचा शब्द सत्य समजण्यास, वाईटाचा निषेध करण्यास, चुका सुधारण्यास व योग्य जीवन जगण्याचे मार्गदर्शन करण्यास वापरण्याचे आवाहन करत आहे. आजच्या शुभवर्तमानात विधवा स्त्री आणि न्यायाधीशाच्या दृष्टांताद्वारे प्रभू येशू आपल्याला दैनंदिन आणि नियमित प्रार्थनेचे महत्व समजावून देत आहे. प्रभू येशू आपल्याला निराश न होता, विश्वासात न डळमळता सतत प्रार्थना करण्यास सांगत आहे. प्रार्थनेमध्ये दाखवलेली चिकाटी आपल्या जीवनामध्ये किंव्हा कृत्यांमध्ये उतरवलेल्या आपल्या विश्वासाची आपल्याला जाणीव करून देते. आपणसुद्धा चिकाटीने प्रार्थना करतो का? देवाकडून शांती, क्षमा आणि आनंदाचे दान मिळवण्यासाठी आपण नेटाने प्रयत्न करतो का? अनेक वेळा परमेश्वराने आपल्या प्रार्थना ताबडतोब ऐकाव्यात असं आपल्याला वाटते. आणि जर आपल्या प्रार्थना ऐकल्या गेल्या नाहीत तर आपण हताश होतो आपला देवावरील विश्वास कमी होतो. आपण प्रार्थना करणे सोडून देतो. परंतु परमेश्वर हा काही अल्लाद्दिनच्या जादुई दिव्यातील दूत नाही जो आपल्या सर्व इच्छा चुटकीसरशी पूर्ण करतो. देव हा आपला प्रेमळ पिता आहे. आणि आपल्याला कधी आणि काय द्यावं हे त्याला माहिती आहे.

मनन-चिंतन

        मनुष्य हा सदैव चिन्हे, प्रतीके, आणि सूचनांवर अवलंबून असतो, आपल्याला मार्गदर्शनासाठी एखाद्या गोष्टीची माहिती करून घेण्यासाठी, एखादी गोष्ट नीट समजून घेण्यासाठी उदाहरणांची गरज भासते. असंच एक अप्रतिम उदाहरण आपल्याला आजच्या पहिल्या वाचनात पाहावयास मिळते. हे उदाहरण आहे, प्रार्थना करणाऱ्या किंव्हा प्रार्थनेत असणाऱ्या मोशेचे. वाळवंटातून प्रवास करत असताना इस्रायली लोकांचा अशा लोकांबरोबर सामना होतो ज्यांच्यावर इस्रायली लोकं फक्त देवाच्या मदतीने आणि मध्यस्थीद्वारेच विजय मिळवू शकत होते. म्हणून युद्धाच्या दिवशी मोशे टेकडीच्या माथ्यावर जाऊन आपले हात वेळ उंचावून उभा राहिला. "जेव्हा मोशे हात वर करी तेव्हा लढाईत इस्राएलाची सरशी होई; परंतु जेव्हा तो हात खाली करी तेव्हा पिछेहाट होई." मोशेचे वर उंचावलेले हात हे फक्त विश्वासाचेच नव्हे तर आदर्श आणि अनुकरणीय अशा प्रार्थनामय वृत्तीचे चिन्ह आहेत. मोशेकडून आपण आज काय शिकू शकतो? इस्रायली लोकांसाठी प्रार्थना करणाऱ्या मोशेकडून आपण खऱ्या प्रार्थनेचे तीन पैलू किंव्हा दृष्टिकोन शिकू शकतो:

१) खऱ्या प्रार्थनेचा पहिला पैलू आहे प्रतिनिधित्व. खऱ्या प्रार्थनेचा अर्थ एकट वैयक्तिक रीतीने देवापुढे उभं राहून फक्त स्वतःसाठी प्रार्थना करणे नव्हे. तर खऱ्या रीतीने प्रार्थना करणे म्हणजे अखिल मानवसमाजाचा मी एक भाग आहे हि भावना मनात बाळगून सर्वांसाठी प्रार्थना करणे: जी लोकं देवापासून दूर गेलेली आहेत त्यांच्यासाठी प्रार्थना करणे; जी लोकं प्रार्थना करू शकत नाहीत आणि ज्या लोकांची प्रार्थना करावयाची इच्छा नाही, देवाबरोबर संभाषण करावयाची इच्छा नाही अशांसाठी प्रार्थना करणे, त्यांच्या नावाने देवापुढे उभा राहणे, त्यांचं प्रतिनिधित्व करणे, अशा लोकांसाठी मध्यस्थी मागणे आणि देवापुढे साकडे घालणे.

२) खऱ्या प्रार्थनेचा दुसरा पैलू आहे चिकाटी. ज्या चिकाटीने मोशे इस्रायली लोकांसाठी हात वर करून प्रार्थना करत राहिला, तीच चिकाटी आपल्याला आजच्या शुभवर्तमानात विधवेमध्ये आपल्याला दिसून येते. हि चिकाटी अशी चिकाटी आहे जी प्रार्थनेद्वारे चांगला मार्ग मिळवल्याशिवाय किंव्हा शोधल्याशिवाय थांबत नाही. याचीच चिकाटी आपल्या प्रार्थनेमध्ये वाढावी म्हणून संत पौल आपल्याला आवाहन थेसलोणीकाकरांना पाठवलेल्या पहिल्या पत्रात आपल्याला करतो: "नेहमी प्रार्थना करा. सर्व परिस्थितीत देवाची उपकारस्तुती करा."आणि अशीच चिकाटी प्रार्थनेमध्ये आपल्या अंगी बाणवण्यासाठी प्रभू येशूसुद्धा आपल्याला बोलावतो: "मागा, म्हणजे तुम्हाला मिळेल."

३) श्रद्धा किंव्हा देवावरील विश्वास: मोशेच्या  प्रार्थनाशीलतेमध्ये आपण खऱ्या प्रार्थनेचा अजून एक पैलू ओळखू शकतो, जो चिकाटी या पैलूच्या खूप जवळचा आहे. तो पैलू आहे श्रद्धा किंव्हा देवावरील विश्वास. अनेक वेळा प्रार्थनेबद्दलची आपली कल्पना फारच आगळी-वेगळी असते. आपल्याला वाटते कि प्रार्थना हा देवाबरोबर केलेला सौदा आहे, ज्यात देव आपल्याला प्रार्थनेच्या बदल्यात आपल्याला जे काही हवं आहे ते देतो. परंतु प्रार्थना म्हणजे सौदा नाही. प्रार्थनेचा अर्थ हा सुद्धा नाही कि, फक्त आपण गरजेच्या असतो तेव्हाच आपण परमेश्वराकडे जावे आणि त्याच्यापुढे हात जोडावेत. प्रार्थना म्हणजे संवाद. प्रार्थना म्हणजे विश्वासाने भरलेल्या हृदयाने आणि जीवनाने परमेश्वरापुढे उभं राहणे. आपल्या गरजेच्या देवाकडे जाणारा मनुष्य हा खऱ्या अर्थाने प्रार्थनाशील मनुष्य नाही. तर प्रार्थनाशील मनुष्य हा आपलं संपूर्ण जीवन हे दैवी दृष्टिकोनातून पाहू शकतो आणि तसं जगतो.

प्रार्थना आणि काम हे दोन्ही एक आदर्श आणि यशस्वी विश्वासू जीवनाचा भाग आहेत. परमेश्वरावरील विश्वास आणि त्याच विश्वासाच्या आधारे केलेलं कृत्य या दोन्ही गोष्टी एकाच नाण्याच्या दोन बाजू आहेत. आणि आजच्या पहिल्या वाचनात या दोन्ही गोष्टी आपल्याला पाहावयास मिळतात: प्रार्थनाशील मोशे आणि शत्रूंशी झुंजणारा यहोशवा. या दोन वस्तुस्थिती आपण एकमेकांपासून वेगळ्या करू शकत नाहीत. मी फक्त प्रार्थनाच करिन किंव्हा मी फक्त काम करिन, कष्ट करिन असं आपण सांगू शकत नाहीत. आपल्या जीवनात असे क्षण अशी वेळसुद्धा असली पाहिजे जेव्हा आपण देवाबरोबर प्रार्थनेत संवाद साधतो, त्याच्याबरोबर बोलतो, त्याला आपलं सुख-दुःख सांगतो. आणि याच प्रार्थनेद्वारे परमेश्वरसुद्धा आपल्या संपूर्ण जीवनाचा आणि आपल्या सर्व कार्याचा ताबा घेऊ शकला पाहिजे. प्रार्थनाशील मोशे आणि झुंजणारा यहोशवा, प्रार्थना आणि जीवनात लढण्याची जिद्द, शक्ती आणि पुढे जाण्याची तयारी. दोन्ही गोष्टी  आपल्या मानवी जीवनात महत्वाच्या आहेत. तेव्हाच आपण जीवनात यशस्वी आणि विजयी होऊ शकतो आणि आपलं ध्येय गाठू शकतो.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना 

प्रभू येशू म्हणतो, "मागा म्हणजे मिळेल". आणि आजच्या शुभवर्तमानातील विधवेचं उदाहरण घेऊन आणि तिच्याकडून प्रेरणा घेऊन मोठ्या विश्वासाने आपण आपल्या विनंत्या आणि गरज प्रभुचरणी आणू या.

प्रतिसाद: हे प्रभो आमची प्रार्थना ऐकून घे.

१) आपल्या ख्रिस्तसभेच्या सर्व मेंढपाळांनी तसेच सर्व धर्मगुरू, धर्मबंधू आणि व्रतस्थ बंधू-भगिनींनी प्रार्थनेद्वारे परमेश्वराशी असलेल्या नात्यात मजबूत व्हावे आणि देवावरील विश्वासाने जीवन जागून संपूर्ण ख्रिस्तसभेला आणि संपूर्ण जगाला ख्रिस्तावरील विश्वासाची साक्ष द्यावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

२) आपल्या समाजात आज प्रेम, दया, शांती या मूल्यांचा अभाव आहे आणि त्याऐवजी द्वेष, सूडभावना आणि हिंसाचार वाढत आहे. आज सर्व लोकांनी देवावर विश्वास ठेवावा आणि परमेश्वरमध्ये आपल्या सर्वांच्या निर्मात्याला आणि स्वर्गीय पित्याला ओळखावे आणि त्याच्यावरील विश्वासात दृढ होऊन प्रेम, क्षमा, शांतीच बीज आपल्या समाजात पसरवावे. म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३) आपल्या कुटुंबातील आणि समाजातील ज्या व्यक्ती आजाराने पछाडलेल्या आहेत. त्यांना आपल्या करुणामय प्रभुने  प्रेमाचा स्पर्श करून त्यांना नवजीवनाचा निभाव द्यावा, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

४) आपल्या धर्मग्रामातील आणि धर्मप्रांतातील सर्व ख्रिस्ती लोकांना प्रार्थनेमध्ये देवाचं अनुभव यावा आणि तोच अनुभ आपल्या जीवनाद्वारे त्यांनी इतरांना द्यावा आणि इतरांना परमेश्वराची गोडी लावावी, म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५) आपल्या हृदयाच्या शांततेमध्ये आपण आपल्या वैयक्तिक आणि खाजगी गरजांसाठी  प्रार्थना करूया.