Reflection for the 22^nd Sunday in Ordinary Time (01/09/2024) By Fr. Glen Fernandes

सामान्य काळातील बाविसावा रविवार

दिनांक : ०१/०९/२०२४

पहिले वाचन - अनुवाद ४:१-२,६-८

दुसरे वाचन : याकोब १:१७-२७

                      शुभवर्तमान - मार्क ७:१-८,१४-१५, २१-२३

प्रस्तावना

    आज देऊळमाता आपल्याला परमेश्वराच्या सानिध्यात राहून आनंद करण्यास बोलावत आहे. परमेश्वराचे नियम हे प्रेमाने पूर्ण होत असतात व ते आपल्याला पवित्र करतात. आजची वाचने आपल्याला परमेश्वराचे नियम पाळून त्याच्या आज्ञेत राहण्यास आमंत्रण करत आहे.

     आजच्या पहिल्या वाचनात, मोशेने आपल्या लोकांना देवाच्या आज्ञेची आठवण करून दिली आणि जीवनात यशस्वी होण्यासाठी त्यांना दृढ राहण्याचे आवाहन केले. महत्त्वाचं म्हणजे दिलेल्या नियमात काहीही जोडा किंवा काढू नका, असा इशाराही त्यांनी दिला. तथापि, हा इशारा गांभीर्याने घेतला गेला नाही, कारण परुश्यांनी दहा आज्ञांचा गुणाकार सुमारे सहाशे तेरा लहान नियमांमध्ये केला. याद्वारे, त्यांनी देवाच्या लोकांचे जीवन व्यावहारिक आणि अत्यंत कठीण केले. यामुळेच नंतर गलतीकरांमध्ये, पौलाला “नियमाविरुद्ध” खटला भरावा लागला. त्याने नियमशास्त्राचा पूर्णपणे निषेध केला नाही, परंतु त्याचे सहकारी परुश्यांनी ज्या प्रकारे त्याचा गैरवापर केला त्यांचा त्याने निषेध केला.  त्याने असा युक्तिवाद केला की कायद्याचा आत्मा त्याच्या अक्षरांपेक्षा अधिक महत्त्वाचा आहे. म्हणून, आजच्या सुवार्तेमध्ये, येशूने परुश्यांना त्यांच्या ढोंगीपणामुळे आव्हान दिले.  परुश्यांनी त्यांच्या लोकांसाठी गुणाकार केलेला कायदा त्यांनी कधीच पाळला नाही. ही एक धोकादायक जीवनशैली आहे ज्याची आपण काळजी घेतली पाहिजे. आपण दांभिक जीवन जगू नये किंवा इतरांसाठी जीवन कठीण करू नये..

    परमेश्वराचे नियम आपल्याला पाळता यावेत व शुद्ध अंतःकरणाने जीवन जगता यावे म्हणून आपण आजच्या ह्या मिस्सा-बलिदानात प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन

    एका बुद्धिमान व्यक्तीने प्रार्थनेबद्दल असे लिहले आहे की  “मी लहान असताना क्रांतिकारक होतो. माझी देवाला प्रार्थना होती: 'प्रभु, मला जग बदलण्याची उर्जा दे.’ मी मध्यमवयीन झाल्यावर मला जाणवले कीं  मी  एका आत्म्याला न बदलता माझे आयुष्य अर्धवट झाले आहे.  मी माझ्या प्रार्थनेत बदल केला: ‘प्रभु, मला त्या सर्वांना बदलण्याची कृपा न देता, माझ्या संपर्कात जे आहेत, माझे कुटुंब आणि मित्र बदलण्याची उर्जा मला दे. आता मात्र मी म्हातारा झालो आहे आणि माझे दिवस मोजले आहेत, आता मला समजले आहे की मी किती मूर्ख होतो . आता माझी एक प्रार्थना आहे: ‘प्रभु, मला स्वतःला बदलण्याची कृपा  दे.’ जर मी ही सुरुवातीपासूनच  प्रार्थना केली असती तर माझे आयुष्य वाया घालवले नसते.”

    आजच्या काळात, एकमेकांवर आरोप-प्रत्यारोप करणे हा जणू आपला राष्ट्रीय छंद होत चालला आहे. वृत्त-वाहिन्यांवर आपण सारखे पाहतो की, कोणी तरी कोणावर आरोप करत आहे. मग त्यावर चर्चा होते, आरोप निराधार असल्याचा दावा केला जातो किंवा नवीन आरोप ठेवले जातात. वर्तमानपत्रांतही अशाच प्रकारच्या बातम्यांना जास्त पसिद्धी दिली जाते. मग असा प्रश्न उभा राहतो की, सगळेच लोक लालची आहेत का, सगळेच भ्रष्टाचारी आहेत का, सगळेच नियम मोडणारे आहेत का? आरोप करणारेसुद्धा स्वतः आरोपी आहेत का? आपल्या देशात साधुसंत राहिलेच नाहीत का?

प्रभू येशूच्या काळीसुद्धा शास्त्री आणि परोशी त्याच्यावर एकसारखे आरोप करीत असत असे आपण पवित्र शास्त्रात वाचतो. ह्या संदर्भात “न्याय करू नका” हा एक फार महत्वाचा बोध येशूने केलेला आहे (लूक ६:३७). ह्याचा अर्थ हा नाही की, ज्यांना न्याय करण्याचा अधिकार दिलेला आहे त्या न्यायाधीशांनी त्यांचे काम करू नये. येशू म्हणाला की, “न्याय करू नका आणि तुमचा न्याय केला जाणार नाही; दोषी ठरवू नका आणि तुम्हाला दोषी ठरवलं जाणार नाही; क्षमा करा आणि तुम्हाला क्षमा केली जाईल.” म्हणजे जशी इतरांबरोबर आपली वागणूक असेल, तसेच इतर लोक आपल्याशी वागतील.

    आजच्या शुभवर्तमानात येशू  परुशांच्या प्रश्नाला उत्तर देतो; परंतु हात धुण्याच्या तक्रारींपर्यंत स्वत: ला मर्यादित न ठेवता, तो योग्य आणि अयोग्य आणि वैयक्तिक सचोटीच्या खूप मोठ्या आणि अधिक अस्वस्थ चित्राला सामोरे जाण्यासाठी हा मुद्दा विस्तृत करतो.  प्रथम, आपल्या सर्वांना समस्या अशा प्रकारे परिभाषित करणे आवडते ज्यामुळे आपल्याला आनंदीत  वाटेल. दोष दुसऱ्यामध्ये ठेवणं सोपं आहे. एखाद्या परिस्थितीवर राग आल्यावर समाधान मिळवण्याचा मोह असतो, तुम्हाला तथ्य माहित असो वा नसो. इतर लोकांबद्दल वाईट बोलणे नेहमीच आकर्षक असते. परूशी आणि शास्त्री आनंदी होते की त्यांना हात धुण्याच्या विधीच्या आधारावर येशूच्या शिष्यांमध्ये दोष सापडला. येशूला बाह्य स्वरूपात कमी आणि आंतरिक सचोटीबद्दल जास्त काळजी आहे. परुशांच्या मनोवृत्तीचे वर्णन करण्यासाठी तो ढोंगी शब्द वापरतो.  ढोंगी हा शब्द ग्रीक शब्दापासून अभिनेत्यासाठी आला आहे, जो मुखवटा घालतो आणि कोणीतरी असल्याचे भासवतो. येशू  संदेष्टा यशयाचा संदर्भ देतो ज्याने देवापासून दूर असलेल्या अंतःकरणाने ओठांची सेवा करण्याविषयी सांगितले.

    आपल्याला आपल्या पापांपासून मुक्त करण्यासाठी आणि मोहांचा प्रतिकार करण्यासाठी  आवश्यक असलेल्या शहाणपणासाठी आणि सामर्थ्यासाठी आपल्याला प्रभुला विनवण्याची आवश्यकता आहे. वाईटावर मात करणे सोपे नाही. आपल्यावर भार टाकण्यासाठी देव आपल्याला आज्ञा देत नाही. देव आपल्यासाठी चांगल्या आज्ञा देतो. पवित्र शास्त्र सांगते की, परमेश्वर मानवाचे सगळे विचार जाणतो, अगदी वायफळ विचारसुद्धा! (स्तोत्र ९४:११). तो दुरून आपले मनोगत समजतो (स्तोत्र १३९:२). त्याच्यापासून आपण काहीही गुप्त ठेवू शकत नाही. परमेश्वराच्या समोर आपले हृदय पारदर्शक आहे. आपण शुभवर्तमानांत अनेक ठिकाणी वाचतो की, प्रभू येशू लोकांचे विचार जाणत असे (मत्तय १२:२५, लूक ६:८, लूक ११:१७). लोक त्याच्याकडे येत तेव्हा ते कोणत्या हेतूने त्याच्याकडे आले आहेत हे त्याला कळायचे आणि त्याप्रमाणे तो त्यांच्याशी बोलायचा. प्रभूला न्याय करायचा दैवी हक्क होता, परंतु प्रभूने न्याय न करता इतरांना क्षमेचे वरदान दिले. तो कनवाळू व मंदक्रोध होता. आपणही प्रभूप्रमाणे आपले आचरण चांगले ठेवले पाहिजे. आपल्याला जो अधिकार देवापासून मिळतो, मग तो पालक म्हणून असो वा शिक्षक म्हणून असो, आपण इतरांना समजून त्याच्या चांगल्यापणासाठी झटले पाहिजे.

 

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

आपला प्रतिसाद :-  हे प्रभो दया कर आणि तुझ्या लोकांची प्रार्थना ऐक.

१. आपले पोप फ्रान्सीस, बिशप, कार्डीनल, फादर्स, सिस्टर्स, प्रापंचिक, डिकन्स यांच्यासाठी आपण प्रार्थना करूया. देऊळ मातेची शिकवण आणि परमेश्वराच्या आज्ञा त्यांनी पाळून इतरांना त्यांचा प्रचार करण्यास परमेश्वराने त्यांना शक्ती द्यावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

२. आपण आपल्या देशातील सर्व नेते व सर्व सरकारी कर्मचारांसाठी प्रार्थना करूया. परमेश्वराने त्यांना सुबुद्धी द्यावी जेणे करून ते आपल्या देशात शांती व न्याय प्रस्थापित करून एकत्रितपणे देशाच्या कल्याणासाठी झटू शकतील, म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३. जे तरुण-तरुणी देवापासून दूर गेलेले आहेत त्यांना प्रभुचा स्पर्श होऊन त्यांनी अंधाराचा मार्ग सोडून प्रकाशाचा मार्ग निवडण्यास त्यांस प्रेरणा मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४. आजच्या उपासनेमध्ये सहभागी झालेल्या सर्व भाविकांनी ह्या ख्रिस्ती जीवनावर मनन-चिंतन करून सर्व वाईटांपासून व मोहांपासून दूर रहावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५. जे आजारी व दु:खी कष्टी आहेत त्यांना त्यांच्या जीवनात ख्रिस्त सापडून त्यांना आधार मिळावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

थोडावेळ शांत राहून आपल्या वैयक्तिक, सामाजिक हेतूंसाठी प्रार्थना करूया. 

 Reflection for the 21^st Sunday in Ordinary Time (25/08/2024) By Fr. Cajeten Pereira

सामान्य काळातील एकविसावा रविवार

दिनांक : २५/०८/२०२४

पहिले वाचन – यहोशवा २४:१-२, १५-१८.

दुसरे वाचन – इफिस ५: २१-३२.

शुभवर्तमान – योहान ६:६०-६९

 प्रस्तावना

आजची उपासना आपणाला विश्वास, जबाबदारी आणि ऐक्य या मूल्यावर मनन करण्यास बोलवित आहे. आपणाला दैनंदिन जीवन जगण्यास परमेश्वराची गरज आहे. देवाच्या मागे चालून त्याच्या शिकवणुकीवर जीवन उभारणे महत्वाचे आहे.

आजच्या पहिल्या वाचनात जोशवा इस्रायली लोकांना देव त्यांच्याशी किती निष्ठावंत, सुखकारक आणि दयाळू होता ह्याचे स्मरण करून देत आहे. तो लोकांना आव्हान करीत विचारतो, “या परमेश्वराची सेवा करणे तुमच्या मनात नसेल. तर ती निवड आजच करा. कोणाची उपासना करायची ते ठरवा.”(२४:१५). त्यावर सर्वजण सकारात्मकतेने उत्तर देतात, “हाच आमचा परमेश्वर त्याच्या सेवेत खंड पडणार नाही आम्ही इतर दैवतांची पूजा करण्यासाठी आपल्या परमेश्वराला सोडणार नाही” (२४:१६). दुसऱ्या वाचनात, ख्रिस्ताचे त्याच्या शिष्यांसोबतच्या नातेसंबंधाचे स्पष्टीकरण आणि स्मरण करून देण्यासाठी पौल विवाहाच्या समानतेचा वापर करतो. आणि अनेक रहस्यमय अर्थाने हे नातेसंबंध वर्णवितो. हे नाते एकमेकांवरील परस्पर प्रेमावर आधारित आहे.

आजच्या शुभवर्तमानात जीवनाच्या भाकरीवरील प्रवचनानंतर अनेक शिष्य निराश होतात. त्यांनी जी शिकवण ख्रिस्ताकडून ऐकली ती ऐकण्याची अपेक्षा केली नव्हती. कारण ही शिकवण खूपच कठीण होती, जी अंगीकारणे शक्य नव्हते. त्यामुळे पुष्कळजण येशूला सोडून जातात. तेव्हा येशू आपल्या शिष्यांना विचारतो, “तुम्हांलासुद्धा मला सोडून जावेसे वाटते काय?” (६:६७). हा प्रश्न जोशवाने विचारलेल्या प्रश्नासारखाच आहे. जीवनातील आव्हानात्मक क्षणी आपण ख्रिस्तासमवेत राहणार की त्याला सोडून जाणार, निर्णय आपल्या हाती आहे. बहुतांशवेळा आपल्या गरजा पूर्ण होत नाहीत तेव्हा आपण ख्रिस्ताचा आणि ख्रिस्तसभेचा धिक्कार करतो. आज आपण स्वतःला विचारूया, माझे ख्रिस्ताशी नातेसंबंध कसे आहेत.

सम्यक-विवरण

पहिले वाचन: यहोशवा २४:१-२, १५-१८.

यहोशवा इस्रायली लोकांना शेकेमच्या पर्वतावरती परमेश्वर की अन्य दैवत्व, कोणाचे अधिपत्य मान्य आहे ते निवडण्याचे आव्हान दिले. परमेश्वराने केलेल्या सुटकाचे आणि संरक्षणाचे स्मरण करून त्याच्याशी एकनिष्ठ राहण्याची वचनबद्धता दर्शवितात. 

दुसरे वाचन: इफिस ५: २१-३२.

ख्रिस्ताचे प्रेम वैवाहिक जीवनाचे मार्गदर्शन करते. चर्च ख्रिस्ताचा आदर करते म्हणून पत्नी पतींचा आदर करतात. चर्च ख्रिस्ताला शरण जाते, ख्रिस्ताचा आदर करते तसेच पत्नीने आपल्या पतीच्या अधीन जाऊन आदर करावा. आणि ख्रिस्त जसा चर्चवरती प्रेम करतो, तस प्रेम पतीने आपल्या पत्नीवर कराव. हेच खरे एकतेचे आणि पवित्रतेचे प्रतीक आहे.

शुभवर्तमान: योहान ६:६०-६९    

प्रभू येशू जेव्हा आपल्या ‘जीवनाची भाकर’ ह्या विषयावरील प्रवचनाची शेवट करत असतात तेव्हा पुष्कळ शिष्यांना त्याची शिकवण कठीण वाटते. म्हणून ते येशूला सोडून जात असतात. परंतु शुभवर्तमानाच्या शेवटी असे लक्षात येते कि, पेत्र आणि इतर सर्व प्रेषित हे येशू बरोबर राहण्याचे व आपले जीवन व्यतीत करण्यास ठरवितात.

मनन चिंतन

येशूचे जीवनाच्या भाकरीवरील दीर्घ प्रवचनाचा शेवटचा भाग आपण शुभवर्तमानामध्ये ऐकला, ज्याद्वारे असे सिद्ध होते की, सुवार्तेवर विश्वास ठेवण्याची अडचण केवळ अख्रिस्ती लोकांपुरतीच मर्यादित नाही (जसे परुशी आणि शास्त्री जे त्याचे उघड शत्रू होते), परंतु ख्रिस्ती लोकांमध्येही (शिष्य) तितकीच संदिग्धता आणि अविश्वास आहे. येशूचे शिष्यत्व मिळविण्यासाठी, त्याला निःस्वार्थपणे स्वीकारण्यास तयार असले पाहिजे, हे पेत्राच्या विश्वासाने भरलेल्या आणि मुक्त-मनापासून केलेल्या घोषणेत दिसून येते “प्रभुजी आम्ही कोठे जाणार? अनंतकाळाच्या जीवनाची वचने तर तुमच्याजवळ आहेत.” (६:६८).

जेव्हा एखाद्या मुलाचा बाप्तिस्मा होतो, तेव्हा पालक मुलाच्या वतीने बोलतात की ज्या विश्वासाने मुलाला बाप्तिस्मा घ्यायचा आहे. पालक आपल्या मुलाला हा विश्वास शिकवण्याचे वचन देतात जेणेकरून ते एक दिवस हा विश्वास स्वतःचा म्हणून स्वीकारतील आणि पेत्राप्रमाणे प्रकट करतील. कौटुंबिक प्रार्थनेदवारे मुले विश्वासात परिपक्व होतात, त्यांना शिकविले पाहिजे की केवळ येशूकडेच सार्वकालिक जीवनाचे शब्द आहेत आणि त्यांनी ख्रिस्ती शिष्यत्वाचा मार्ग निवडावा.

स्वामी विवेकानंद हे दूरदृष्टीचे भारतीय तत्वज्ञानी होते, त्यांची एक कथा सांगितली जाते. एकदा, स्वामी विवेकानंद एका विद्यापीठात व्याख्यान देणार होते, तेव्हा एक नास्तिक विद्यार्थी वेळेच्या आधी गेला आणि फळ्यावर लिहिले, “God is Nowhere/देव कुठेही नाही.” विवेकानंद सभागृहात आले तेव्हा त्यांनी हे वाक्य पाहिले. ते फळ्याकडे गेले आणि त्याने फक्त “NOW” आणि “HERE” हे शब्द “NOWHERE” शब्दापासून वेगळे केले आणि “God is Now Here/देव आता येथे आहे” असे लिहिले. त्याच्या बुद्धीने रोमांचित झालेल्या संपूर्ण सभेतून टाळ्यांचा कडकडाट झाला.

देव आता इथे उपस्थित आहे यावर आपण खरोखर विश्वास ठेवतो का? तो येथे आणि आता आहे!

दररोज, बरेच लोक विश्वास गमावत आहेत आणि अधिकाधिक अधार्मिक वाढत आहेत कारण बहुधा त्यांचा ख्रिस्तावरील विश्वास आणि ख्रिस्ती शिकवणुकीचे आचारण सध्याच्या अनुभवापेक्षा वेगळा असेल. ख्रिस्ताचा संदेश त्यांच्या विचारसरणीत बसत नसेल आणि आपल्या आचारणानुसार बदलण्याचा निष्फळ प्रयत्न केला असणार. सुवार्तेचा एकमेव संदेश म्हणजे ख्रिस्ताच्या शिकवणींशी स्वतःला जुळवून घेणे आणि ख्रिस्ताच्या शिकवणींना आपल्या जीवनशैलीनुसार अनुकूल न करणे.

भौतिक आणि अहिक गोष्टी ख्रिस्ती तत्वानुसार बदलत नाहीत आणि त्यांची सांगड आध्यात्मिकतेशी करता येत नाही. असे मिश्रण शिष्यत्वाला विरोधाभास आणि संघर्षाची स्थिती निर्माण करते. रिक्त आश्वासनांच्या मोहात पडून, क्षणभंगुर सुखाच्या मागे जाणे म्हणजे विनाशाकडे वाटचाल करणे आहे. आज आपला ख्रिस्ती विश्वास दृढ करणे काळाची गरज आहे, कारण केवळ ख्रिस्तच आपणाला अनंतकाळाच्या जीवनाकडे घेऊन जाऊ शकतो. बदलत्या जगात विश्वासाचा कोमल आवाज आपल्या कानी पडू दे, “काहीही झाले तरी त्याला सोडू नका कारण त्याच्याकडे शाश्वत जीवनाचे शब्द आहेत.”

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

आपला प्रतिसाद :-  हे प्रभू आमची प्रार्थना ऐक.

१. आपले परमगुरुस्वामी पोप फ्रान्सिस, सर्व कार्डीनल्स, बिशप, धर्मगुरू, धर्मभगिनी आणि प्रापंचिक ह्यांनी ख्रिस्ताची सुवार्ता सर्व जगात पसरावी व ती आपल्या आचरणात आणावी, म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करूया.

२. प्रत्येक व्यक्तीने एकमेकांच्या सुख-दुःखात सहभागी होऊन एकमेकांस सहाय्य करावे व प्रभू ख्रिस्ताचा प्रेमाचा, दयेचा आणि क्षमेचा संदेश आपल्या आचरणात आणावा, म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करूया.

३. आपल्या अवती-भौती असलेल्या आजारी माणसांना चांगले आरोग्य मिळावे, बेरोजगारांना रोजगार मिळावा आणि दुःख-संकटात सापडलेल्यांना प्रभूचे धैर्य लाभावे, म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करूया.  

४. ख्रिस्ती श्रद्धेमुळे ज्या लोकांवर अन्याय होत आहेत, अशा लोकांना ख्रिस्ती श्रद्धेशी एकनिष्ठ राहण्यासाठी प्रभू परमेश्वराचे सामर्थ्य व धैर्य लाभावे, म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करूया.

५. थोडावेळ शांत राहून आपण आपल्या वैयक्तिक, कौटुंबिक आणि सामाजिक हेतूंसाठी प्रार्थना करू या.

 Reflection for the 20^th Sunday in Ordinary Time (18/08/2024) By Br. Rackson Dinis

सामान्य काळातील विसावा रविवार

दिनांक : १८/०८/२०२४

पहिले वाचन – नितीसुत्रे ९:१-६

दुसरे वाचन – इफिसकरांस पत्र ५:१५-२०

शुभवर्तमान – योहान ६:५१-५८

प्रस्तावना

    ख्रिस्ता ठायी जमलेल्या माझ्या प्रिय बंधू आणि भंगिनीनो आजची उपासना आपल्याला “दैवी ज्ञानाविषयी” सांगत आहे. जीवनामध्ये जसा आपण पैशाचा, मोत्याचा,व शुद्ध सोन्याचा शोध घेतो तसाच शोध आपण ज्ञानाचा घेतला पाहिजे. कारण ज्ञान हे पैशाहून, मोत्याहून आणि शुद्ध सोन्याहून अधिक मौल्यवान आहे. परमेश्वराने पृथ्वीचा पाया हा ज्ञानाने घातला आहे. त्याने बुद्धीने आकाश निर्माण केले, आणि त्याचा ज्ञानबलाने जलाशय बाहेर आणले आहे, कारण परमेश्वर ज्ञान आहे. म्हणून आजच्या पहिल्या वाचनात परमेश्वर म्हणतो “अहो भोंळ्यानो, तुमचे भोळेपण कोठवर आवडणार. जो कोणी भोळा आहे तो देवाकडे वळो व देवाच्या शब्दापासुन ज्ञान प्राप्त करून घेवो. कारण भोळ्याचे भलतीकडे वळणे त्याच्या नाशास कारण होईल. म्हणून प्रभू म्हणतो, माझ्या मुला, आपला कान देवाच्या ज्ञानाच्या वचनाकडे लाव. कारण, जेव्हा तू चालशील तेव्हा ज्ञान तुला मार्ग दाखवील, तू निजशील तेव्हा तुझे ज्ञान रक्षण करील, आणि जेव्हा तू जागा होशील, तेव्हा ज्ञान तुझ्याशी बोलेल, कारण ज्ञानाने दिलेली आज्ञा ही आपल्या जीवनासाठी दिवा, आणि पावूलाकरिता प्रकाश आहे. आणि जो कोणी देवाचे वचन पाळतो, म्हणजेच देवाचे ज्ञान ऐकतो, आणि त्या प्रमाणे वागतो, त्याला दीर्घ आयुष्य, वयोवृद्धी व कल्याण प्राप्त होइल. जो कोणी ज्ञानास धरून राहतो,  त्याचे जीवन हे एका वृक्ष रोपासारखे आहे. जीवनात चालत असताना त्याच्या पायास कधी ठोकर लागणार नाही, व तो सुरक्षित राहील, जो कोणी हे ज्ञान राखून ठेवतो, तो धन्य होय.

मनन चिंतन

आजचे पहिले वाचन “दैवी ज्ञान” घेण्यासाठी आमंत्रित करीत आहे. “ये माझी भाकर खा, आणि मी मिसळलेला द्राक्षरस पी” हे आमंत्रण म्हणजे, ज्ञान आणि समजूतपणा यात सहभागी होण्याचे आवाहन आहे.

तर आजचे शुभवर्तमानसुद्धा पहिल्या वाचनाप्रमाणे संदेश देत आहे. प्रभू म्हणतो, मी तुम्हाला खचित सांगतो, तुम्ही मनुष्याचा पुत्राचा देह खाल्ला नाही व त्याचे रक्त प्याला नाही तर तुम्हामध्ये जीवन नाही. याचा अर्थ म्हणजेच देवाचे वचन हे देवाचे ज्ञान आहे. जर का ह्या वचनाला किंवा प्रभूच्या शब्दाला आपल्या जीवनात प्रवेश दिला नाही तर आपल्यामध्ये जीवन नाही.

बायबलमध्ये अनेक अशा ज्ञानवत लोकाचा उलेल्ख केला गेला आहे ज्यांनी ज्ञानाचे आमंत्रण स्वीकारले किंवा नाकारले.

शलमोन राजा हा सर्वात प्रसिद्ध राजा होता, त्याने जीवनात शहाणपणाचा शोध घेतला. जेव्हा देवाने शलमोनाला स्वप्नात दर्शन दिले आणि त्याला जे काही हवे आहे ते देण्यास राजी झाला, तेव्हा शलमोनाने देवाच्या लोकांवर शासन करण्यासाठी बुद्धी मागितली (1 राजे 3:5-12). शलमोनच्या विनंतीवर देव खूश झाला आणि त्याने त्याला संपत्ती आणि सन्मानासह अतुलनीय बुद्धी दिली. शलमोनाची बुद्धी केवळ त्याच्यासाठीच नव्हे तर संपूर्ण इस्राएल राष्ट्रासाठी एक आशीर्वाद होता. तथापि, शलमोनाची नंतरची वर्षे बुद्धीपासून दूर जाण्याचे धोके दाखवतात. म्हणूनच शहाणपण ही एक-वेळची देणगी नाही परंतु आपण आयुष्यभर त्याचा शोध करणे व आपल्या जीवनात त्याचा वापर करणे आवश्यक आहे.

अनेकदा येशू लोकांना दाखल्यांचे उदाहरण देत असे  व म्हणत, ज्याला कान आहेत तो ऐको. तसेच आपण नितीसुत्राच्या पुस्तकातसुद्धा वाचतो, प्रभू म्हणतो माझ्या मुला, तू माझ्या वाणीने ज्ञान जपुन ठेव, माझ्या सुज्ञतेच्या बोधाकडे कान दे. असाच एक  दृष्टान्त शहाणा आणि मूर्ख बांधकाम करणाऱ्यांच्या बोधकथेत (मत्तय ७:२४-२७), सांगितला गेला आहे. अशाच एका ज्ञानी माणसानी आपले घर खडकावर बांधले. आयुष्याची वादळं आली तेव्हासुद्धा हे घर खंबीरपणे उभे राहिले. ही बोधकथा नीतिसूत्रे अध्याय ९:१ ऐकायला मिळते, ती म्हणजे, ज्ञानाने आपले घर भक्कम पायावर बांधिले आहे, त्याने आपले सात खांब तयार केले आहेत.

दुसरीकडे, आपल्याला पाहायला मिळते की, जे लोक त्याच्या शिकवणी ऐकतात पण ते लागू करत नाहीत, ते त्या मूर्ख माणसासारखे आहेत, ज्याने आपले घर वाळूवर बांधले. मग पाऊस पडला, पूर आला, वाराही सुटला,व त्या घरास लागला, तेव्हा ते घर पडले, अगदी कोसळून पडले. हे ज्ञानाचे  आमंत्रण नाकारणारे आणि मूर्खपणाचा मार्ग निवडण्याचे परिणाम स्पष्ट करते.

म्हणून आजच्या ह्या मिस्साबलिदानात भाग घेत असताना, आपण परमेश्वराकडे, दैवी ज्ञान प्राप्त करण्यासाठी व आपल्या दैनंदिन जीवनात त्याचा वापर करण्यासाठी आशीर्वाद मागुया.

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

आपला प्रतिसाद :-  हे प्रेमळ परमेश्वरा, आमची प्रार्थना एकून घे.

१) आमचे पोप महाशय, सर्व बिशप, धर्मगुरू, धर्म-बंधू-भगिनी यांनी त्यांच्या आचार-विचारातून लोकांसमोर चांगला आदर्श ठेवावा तसेच त्यांच्या सुवार्ताकार्यात प्रभूचा वरदस्त त्यांना सतत लाभावा व त्यांच्या नेतृत्वाखाली आपल्या ख्रिस्ती धर्माची प्रगती होत राहावी म्हणून आपण प्रभू कडे प्रार्थना करुया.

२) आजच्या उपासनेमध्ये सहभागी झालेल्या सर्व भाविकांनी त्यांची अंतकरणे उघडवून येशू स्वःता जीवनाची भाकर आहे, यावर खऱ्या श्रद्धेने व विश्वासाने येशूच्या शरीराचे व रक्ताचे सेवन करावे व त्याच्या सर्व इच्छा पूर्ण व्हाव्यात म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३) आपल्या देशातील राज्यकर्त्ये व विविध अधिकारी ह्यांनी देशाच्या व लोकांच्या प्रगतीसाठी योग्य ते श्रम करावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४) ज्या कुटुंबामध्ये विविध कारणांमुळे जी भांडणे व वाद चालू आहेत, अशा सर्व कुटुंबात शांती व प्रेम नांदावे व परमेश्वराचा आशीर्वाद राहावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५) आता आपण आपल्या सामाजिक, कौटुंबिक व वैयक्तिक हेतुसाठी प्रार्थना करूया.