Wednesday 12 December 2018



     Reflection for the Homily of 3rd Sunday of Advent 
(16-12-18) By Br. Robby Fernandes 





आगमन काळातील तिसरा रविवार

दिनांक : १६-१२-२०१८
पहिले वाचन : सफन्या ३:१४-१८
दुसरे वाचन : फिलीपिकरांस पत्र ४:४-७
शुभवर्तमान :  लुक- ३:१०-१८


 



हर्ष करा, जल्लोष करा, कारण आपले तारण जवळ आले आहे!

प्रस्तावना:

     आज आपण आगमनकाळातील तिसरा रविवार साजरा करीत आहोत. आजचा रविवार हा हर्षाचा रविवार किंवा आनंदाचा रविवार म्हणून संबोधला जातो. कारण आजची वाचने आनंदाविषयी सांगत आहेत. तसेच परमेश्वराचा मार्ग नीट करून, त्याच्या अस्तित्वाचा अनुभव घ्यावयास पाचारण करीत आहे. कारण तो फार चांगला आहे, त्याच्या तारणाचा अनुभव वैयक्तिकरित्या प्रत्येकाने घेतला पाहिजे; हा परमेश्वर आपल्याबरोबर सदैव वस्ती करतो व सर्व वाईटांपासून आपला बचाव करीत असतो. जुन्या करारामध्ये अनेक संदेष्ट्यांनी भाकीत केले होते की, जेव्हा तारणारा किंवा मुक्तिदाता येईल तेव्हा तो पवित्र आत्म्याने परिपूर्ण असेल व आम्हालाही तो पवित्र करील.
     आजचे पहिले वाचन सफन्या प्रवाद्याच्या पुस्तकातून घेतलेले आहे व हा प्रवादी  आपल्याला सांगत आहे की, आपण आंनदोस्तव करत रहायला पाहिजे, हर्ष करत राहिलो पाहिजे. कारण त्याने आपले शत्रुंपासून निवारण करून आपल्यासाठी तारणाचा मार्ग खुला केला आहे. तसेच दुसऱ्या वाचनात संत पौल सांगतो की, परमेश्वराचे आगमन जवळ आले आहे, म्हणून तुमच्या हृदयाची तयारी करा, दुसऱ्या कशाचीही चिंता करू नका. आनंदी व हर्ष करत राहा, कारण तुमच्या इच्छा आंकाक्षा ख्रिस्तामध्ये पूर्ण होणार आहेत. आजच्या लूकलिखित शुभवर्तमानामध्ये योहान बाप्तीस्ता स्पष्टपणे सांगतो की, ज्याच्याजवळ जास्त आहे, त्याने उदारतेने दुसऱ्याला द्यावे, कोणावरही जबरदस्ती करू नये. अशाप्रकारे आपण ख्रिस्ताच्या येण्यास तयार राहू शकतो. पुढे तो म्हणतो की, मी मसीहा नाही तर, माझ्यामागून जो येणार आहे तो माझ्याहून कितीतरी पटीने श्रेष्ठ आहे व तो आत्म्याने तुम्हांस अभिषिक्त करील. असे सांगून तो ख्रिस्ताची थोरवी गातो.
     ह्या आगमन काळात ख्रिस्ताला स्विकारण्यासाठी आपल्या मनाची व हृदयाची तयारी करण्यास लागणारी कृपा आजच्या ह्या मिस्साबलीदानात परमेश्वर चरणी मागुया.

सम्यक विवरण:
पहिले वाचन: सफन्या ३:१४-१८

सफन्या त्याच्या पुस्तकामध्ये सांगत आहे की, हे येरुशलेम कन्ये मनःपूर्वक उल्हास, उत्सव व जयजयकार कर. परमेश्वराने तुझा दंड दूर केला आहे व तुझ्या शत्रूपासुन तुला निवारले आहे. कारण इस्रायलचा राजा तुझ्यामध्ये आहे. भिऊ नको तर आंनदोस्तव करीत राहा. परमेश्वर वीरासारखा तुझ्याठायी, तुझ्याबरोबर आहे.

दुसरे वाचन: फिलीपिकरांस पत्र ४:४-७

संत पौल फिलीपिकरांस लिहिलेल्या पत्रात सांगतो की, तुम्ही आनंदी रहा, हर्ष करा. कारण परमेश्वराचे आगमन होणार आहे; व त्यासाठी स्वतःच्या हृदयाची तयारी करा. कशाची चिंता करू नका व तुमच्या इच्छा आकांक्षा परमेश्वराच्या चरणी अर्पण करा, जेणेकरून तुमच्या इच्छा आकांक्षा ख्रिस्तामध्ये पूर्णत्वास येतील.

शुभवर्तमान: लुक- ३:१०-१८

आजचे शुभवर्तमान आपल्याला स्वतःची तयारी करण्याचा सल्ला देत आहे. तसेच दुसऱ्यांना न लुबडण्यास, जबरदस्ती न करण्यास व जे आपल्याजवळ आहे त्यात तृप्त राहण्यास सांगत आहे. लोकांचा असा समझ झाला कि, योहानच ख्रिस्त आहे. पण योहानाने स्पष्टपणे सांगितले कि, मी तर तुमचा बाप्तिस्मा पाण्याने करतो, परंतु जो माझ्यापेक्षा समर्थ आहे तो तुम्हाला पवित्र आत्म्याने बाप्तिस्मा देईल. अशाप्रकारे तो ख्रिस्तासाठी मार्ग तयार करत होता.

बोधकथा:

पुरातनकाळी एक सरीफ नावाचा नावाजलेला राजा होता. तो जितका श्रीमंत तितकाच उदार व निःस्वार्थी होता. एके दिवशी आपल्या राजवाड्यात फेरफटका मारत असताना त्याच्या निदर्शनास एक भिकारी आला. राजा जवळून जात असताना त्या भिकाऱ्याने त्याच्याकडे भिक्षेची मागणी केली, तेव्हा राजाने काही वेळानंतर त्यास एक शेतजमीन बक्षीस दिली. भिकाऱ्याने राजाचे आभार मानले व तो निघून गेला. भिकाऱ्याने दुसऱ्या दिवशी ती जमीन एका मालकास विकली व काही दिवस मिळालेल्या पैशातून मौज-मजा केली आणि मग पुन्हा नेहमीप्रमाणे भिक मागू लागला. एक वर्षानंतर जेव्हा राजा पुन्हा फेर-फटका मारत असताना त्याच्या निदर्शनास तो भिकारी येतो. तेव्हा तो त्याला त्या जमिनीचे काय केले असे विचारतो. भिकारी उत्तरतो कि, “मी ती जमीन मालकास विकली.” तेव्हा राजा म्हणाला, “अरे मुर्खा मी त्या जमिनीत अनेक सोन्याची नाणी ठेवले होते, जेणेकरून तुझे जीवन चांगले होईल.”
परमेश्वर आपले दुःखमय जीवन आनंदी करण्याचा प्रयत्न करत असतो, तसेच जो कोणी देवासमोर हात पुढे करतो त्याचे हात कधीही रिकामी राहत नाही.

मनन चिंतन:

आपण सर्वजण परमेश्वराच्या येण्याची आतुरतेने वाट पाहत आहोत. हीच आतुरता आणि उत्सुकता आपल्यामध्ये जिवंत ठेवणे गरजेचे आहे. ह्या रविवारला Gaudete रविवार म्हटलेले आहे; कारण ह्या रविवारी देऊळमाता परमेश्वरामध्ये उल्हासित होण्यासाठी आमंत्रण करीत आहे.
शुभवर्तमानात ‘आता आम्ही काय करावे’ हा प्रश्न लोकसमुदाय, जकातदार व शिपायी ह्याकडून प्रत्येकी तीन वेळा विचारला आहे. योहान त्यांना उत्तरतो कि, “ज्याच्याकडे दोन सदरे आहेत त्याने ज्याच्याकडे नाहीत त्याला द्यावेत, गरजेपेक्षा जास्त जमा करू नये. कोणाकडून बळजबरीने पैसे घेऊ नये व तुम्हाला मिळणाऱ्या पगारात समाधानी रहाण्यास सांगितले.” तसेच त्याने ख्रिस्ताच्या आगमनासाठी तयारी करण्यासाठी त्यांना त्यांची हृदये साफ करण्यास सांगितले. तसेच त्यांना हर्ष करून वाम मार्गाचा अवलंब न करण्यास मार्गदर्शन केले.
योहान बाप्तीस्ता हा घोषणा करण्यासाठी व ख्रिस्तासाठी मार्ग तयार करण्यासाठी आला होता. कारण जेव्हा ख्रिस्त येईल तेव्हा त्याला कशाचीही कमतरता न भासण्यासाठी व तसेच ख्रिस्ताला लोकांनी योग्य रीतीने स्विकारून घेण्यासाठी योहान प्रयत्न करीत होता. योहानाने सुचविल्याप्रमाणे आपण आपल्या जीवनातील गर्वाचे व रागाचे जे डोंगर आहेत ते भुईसपाट करून ख्रिस्ताला प्रथम स्थान दिले पाहिजे. जेव्हा आपल्या घरात पाहुणे येतात तेव्हा आपण त्यांची काळजी घेतो व त्यांचा योग्य असा पाहुणचार करतो त्याचप्रमाणे जेव्हा ख्रिस्त येणार आहे त्याचा आपण आपल्या हृदयात पाहुणचार केला पाहिजे. योहान बाप्तीस्ताने स्वतःला कधी उंचावले नाही तर त्याने म्हटले कि, “जो माझ्यापेक्षा सामर्थ्यशाली आहे तो येत आहे. त्यांच्या वाहनाचे बंद सोडण्यासही मी पात्र नाही. योहान हा ख्रिस्तापुढे दास किंवा चाकर झाला, म्हणूनच असे म्हटले आहे कि, 
   दास असे मी प्रभू चरणाचा | दिन बिचारा दिन किती |
 दासीचा तव पुत्र असे मी | कृपा तुझी माझ्यावरती |
 वरील ओव्या योहान बाप्तीस्ताच्या जीवनाला शोभून दिसते. हा आगमनकाळ आपल्याला शिमोन व हन्ना सारखी प्रभूची वाट पाहण्यास बोलावत आहे; योहानासारखा मार्ग तयार करण्यास आमंत्रित करतो; तर मरीये सारखे ख्रिस्ताला स्वतःच्या जीवनात स्वागत करायला बोलावत आहे. जेणे करून येशू ख्रिस्त आपल्या जीवनात राहून आपल्याला नवजीवन प्राप्त करून देईल. हे नवजीवन प्राप्त करण्यासाठी आपण तयार आहोत का? आपण आपल्या जीवनाचा प्रभूस्वागतासाठी कायापालट करण्यास तयार आहोत का? ह्या नाताळ सणात ख्रिस्ताला आनंदाने स्विकारण्यासाठी आपण सुसज्ज राहू या.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: हे परमेश्वरा, दया कर आणि तुझ्या लोकांची प्रार्थना ऐक.

१. आपले परमगुरु, महागुरू, धर्मगुरू - धर्मभागिनी आणि प्रापंचिक ह्या सर्वांवर परमेश्वराचा भरपूर असा आशिर्वाद यावा आणि जेणेकरून परमेश्वराचा शब्द ते संपूर्ण जगापर्यंत पोहोचवतील यासाठी आपण प्रार्थना करूया.
२.  या जगातील जे बालके भुकेने उपाशी आहेत त्या सर्वांना दोन वेळचे जेवण मिळावे व त्यांच्या गरजा परमेश्वर पित्याने पूर्ण कराव्या म्हणून आपण प्रार्थना करूया.
३.  आपल्या धर्मग्रामातील प्रत्येक व्यक्ती हा मेंढरासारखा आहे. आपले स्थानिक धर्मगुरू हे आपले मेंढपाळ आहेत. सर्वांनी आपल्या मेंढपाळाच्या मार्गदर्शनाखाली चालून परमेश्वराचा गौरव करावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.
४. आजच्या तरुण-पिढीने प्रसारमाध्यमाचा उपयोग योग्य रीतीने करावा व ते वाईट मार्गाने बहकून जाऊ नये म्हणून आपण प्रार्थना करूया.
५.  आपण आपल्या वैयक्तिक व सामाजिक मागण्या प्रभूचरणी अर्पण करूया.

1 comment: