Reflection for the First Sunday of Advent (28/11/2021) By Br. Pravin Bandya

आगमन काळातील पहिला रविवार

दिनांक: २८/११/२०२१

पहिले वाचन: यिर्मया ३३: १४-१६

दुसरे वाचन: १ थेस्सलनी ३: १२-४:२

शुभवर्तमान: लूक २१: २५-२८, ३४–३६

प्रस्तावना:

आज पासून आपण आगमन काळाला सूरवात करत आहोत. आगमन काळ म्हणजे बाळ येशूच्या स्वागताचा काळ आणि बाळ येशू पुन्हा एकदा आपल्या हृदयामध्ये जन्म घेणार आहे, म्हणून आपले हृदय, मन व अंतःकरणाची तयारी करण्याचा काळ आहे. आगमन काळाच्या पहिल्या रविवार पासून ख्रिस्तसभा नवीन उपासना वर्षाला सुरुवात करत असते. यिर्मया संदेष्टा हा नवीन कराराचा संदेष्टा म्हणून ओळखला जातो. आजच्या पहिल्या वाचनामध्ये आपण वाचतो कि, बाबिलोनच्या हद्दपारी मध्ये दुःख सहन करीत असलेल्या इस्राएल जनतेला यिर्मया संदेष्टा आशेचा किरण दाखवून, ‘दाविदाच्या घराण्यामध्ये धार्मिक अंकुर फुटेल, यहूदाचा उद्धार होईल व येरुसलेम सुरक्षित राहील’, ह्या शब्दाने त्यांचं सांत्वन करीत आहे. तर शुभवर्तमानात संत लूक आपणाला आपल्या अंतःकरणाची तयारी करण्यास सांगत आहे. तो म्हणतो, “तुम्ही सावध असा. अधाशीपणा, दारूबाजी व संसाराच्या चिंता ह्यांनी आपली अंतःकरणे भरू न देता तो आपणाला अंतःकरणाची तयारी करण्यास सांगत आहे. आगमन काळानंतर नाताळच्या सणाच्या दिवशी बाळ येशू आपल्या प्रत्येकाच्या अंतःकरणात जन्म घेणार आहे; आपण स्वतःला प्रश्न विचारूया कि, मी बाळ येशूच्या स्वागतासाठी पात्र आहे का? या आगमनकाळामध्ये शक्य तेवढं चांगलं जीवन जगून बाळ येशूला आपल्या हृदयामध्ये जन्म घेण्यास परमेश्वराने आपणाला पात्र करावं, म्हणून प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन‌:

आज आपण आगमन काळामध्ये पदार्पण केले आहे. बाळयेशूच्या जन्माची आपण प्रत्येकजण आतुरतेने वाट पाहत आहोत. प्रभू येशू ख्रिस्ताचा जन्म दोन हजार वर्षांपूर्वी झाला. येशू ख्रिस्ताच्या जन्माच्या सहाशे वर्षांपूर्वी परमेश्वराने यशया संदेष्ट्याद्वारे एक संदेश दिला. "पहा कुमारी गर्भवती होऊन पुत्र प्रसवेल व त्याचे नाव इम्मानुएल असे ठेवण्यात येईल" (यशया ७:१४ ). आणि तो संदेश सहाशे वर्षानंतर पवित्र मरियेमध्ये पूर्णत्वास आला. हेच आपण संत लूकच्या शुभवर्तमानातील १:३०-३१ मध्ये वाचतो, "देवदूताने मरीयेला म्हटले, ‘मरिये भिऊ नकोस कारण देवाची कृपा तुझ्यावर झाली आहे. पहा, तू गरोदर राहशील व तुला पुत्र होईल त्याचे नाव येशू ठेव’”. यशया संदेष्टा प्रभू येशूख्रिस्ताच्या जन्माविषयी भविष्यवाणी करून बाळ येशूचा स्वीकार करण्यास, त्याचे स्वागत करण्यास आपल्या मनाची, अंतःकरणाची तयारी करावयास सांगतो आणि म्हणतो, कि, "घोषणा करणाऱ्याची वाणी ऐकू येते की, अरण्यात परमेश्वराचा मार्ग सिद्ध करा, आमच्या देवासाठी रानात सरळ राजमार्ग करा, प्रत्येक खोरे उंच होवो, प्रत्येक डोंगर व टेकडी सखल होवो, उंच-सखल असेल ते सपाट होवो, खडकालीचे मैदान होवो" (यशया ४०:३-४). नवीन करारात देखील लूक ३:४ मध्ये बाप्तिस्मा करणारा संत योहन आपणाला अंतकरणाची तयारी करण्यास सांगत आहे की, "परमेश्वराचा मार्ग तयार करा, त्याच्या वाटा नीट करा".

ह्या आगमन काळात आपण ख्रिस्त पुन्हा एकदा येण्याची वाट पाहत आहोत. बाळ येशू नाताळच्या सणाच्या दिवशी पून्हा एकदा आपल्या अंत:करणात जन्म घेणार आहे. त्याच्या स्वागतासाठी आपण तयार असावे म्हणून मी तुम्हाला एक गोष्ट सांगू इच्छितो.

एकदा नरकामध्ये तीन सैतानांची सभा झाली. त्या तीन सैतानांनी ठरवलं कि, आपण जगामध्ये जाऊन मानव जातीचा देवावरील विश्वास दूर करू. ह्या तिघांची ही सभा चालू असताना त्यांचा मोठा सैतान म्हणजे पुढारी येऊन त्याने त्या तिघांना प्रश्न विचारले. त्याने पहिल्याला विचारलं कि, तू जगामध्ये जाऊन लोकांना काय सांगणार? ह्यावर तो म्हणाला  कि, मी जाऊन लोकांना सांगणार कि, या जगामध्ये देव नाही तुम्ही माझ्यावर विश्वास ठेवा. तेव्हा तो पुढारी त्या सैतानाला मनाला लोकांचा पूर्णपणे विश्वास आहे की या जगामध्ये देव आहे, म्हणून तुझ्या शब्दांवर ते कधीच विश्वास ठेवणार नाहीत.

मग त्याने दुसऱ्याला प्रश्न विचारला तू जाऊन लोकांना काय सांगणार? ह्यावर दुसरा सैतान म्हणाला की मी जाऊन सांगणार, स्वर्ग किंवा नरक नाही, म्हणून पाहिजे तेवढी पापे करा. तेव्हा त्याच्या उत्तराला देखील त्या मोठ्या सैतानाने म्हटले कि, लोकांचा स्वर्गावर आणि नरकावर पूर्णपणे विश्वास आहे. तु सांगतोय ते लोक मान्य करणार नाहीत, म्हणून तुझ्या शब्दांवर ही ते कधीच विश्वास ठेवणार नाहीत.

मग त्याने तिसऱ्याला ही तोच प्रश्न केला. तेव्हा तिसऱ्या सैतानाने उत्तर दिले कि, मी जगामध्ये जाऊन लोकांना सांगणार कि, तुम्हाला मरायला भरपूर वेळ आहे, म्हणून तुम्ही पाहिजे तेवढी पापे करा जेव्हा मरणाची वेळ येणार तेव्हा पश्चाताप करा. तेव्हा त्या मोठ्या सैतानाने म्हटलं कि, हे उत्तर ठीक आहे, आणि आज जगामध्ये काही लोकं तशा  प्रकारेच जीवन जगत आहेत.

सैतान सांगतं कि, आपणाला मरायला भरपूर वेळ आहे, म्हणून पापे करा; पण प्रभु येशूख्रिस्त मार्क १:१५ मध्ये आपणास म्हणतो, “काळाची पूर्णता झाली आहे व देवाचे राज्य जवळ आले आहे, पश्चाताप करा व सुवार्तेवर विश्वास ठेवा”.

आपलं आयुष्य हे ठराविक दिवसांचंच आहे. मग या आयुष्यामध्ये या जीवनामध्ये आपण कशा प्रकारे जगत आहोत? आपण किती जगलो हे महत्त्वाचे नाही, तर आपण कसे जीवन जगलो, हे महत्त्वाचे आहे.

आपण जर परमेश्वराच्या आज्ञे विरुद्ध जीवन जगत असु, तर ह्या आगमन काळामध्ये आपली हृदये, आपली अंतःकरणे स्वच्छ करूया; नाताळच्या सणाच्या दिवशी बाळ येशू जन्मास येणार आहे. त्या बाळ येशचं आपल्या हृदयांत, अंतःकरणात स्वागत करण्यासाठी आपण पात्र व्हावे म्हणून त्या दयाधनाकडे प्रार्थना करूया.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: “हे प्रभू, तुझे स्वागत करण्यास आमचे अंतःकरण शुद्ध ठेव.”

१.    ख्रिस्त सभेची धुरा वाहणारे आपले पोप, बिशप्स, सर्व धर्मगुरू, व धर्म बंधू-भगिनी ह्यांना ख्रिस्त सभेने प्रभूची शुभवार्ता घोषविण्याची जबाबदारी सोपवली आहे. ती त्यांनी पवित्र आत्म्याच्या प्रेरणेने पुढे चालू ठेवावी, म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

२.    प्रभू येशूच्या आगमनासाठी आम्ही सदैव तत्पर असावे, पापापासून मुक्त राहून ख्रिस्ताच्या आगमनाचा उत्सव मोठ्या आनंदाने साजरा करण्यास पात्र ठरावे, म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना करू या.

३.    जी लोकं देऊळमाते पासून दुरावलेली आहेत व पापांच्या अंधारात खितपत पडलेली आहेत, अशा लोकांना प्रभूच्या जीवनदायी प्रकाशात येण्यास त्याची शक्ती व सामर्थ्य मिळावे आणि त्यांना आपल्या अपराधांची जाणीव व्हावी, म्हणून प्रभूकडे प्रार्थना करूया.

४.    ह्या आगमन काळाची सुरुवात करत असताना आपण सर्वांनी ख्रिस्ताचे रूप गरीब, अपंग, लुळे, व बहिरे ह्या सर्वांमध्ये पाहावे व त्यांना त्यांच्या दु:खात व संकटात मदत करावी, ह्यासाठी लागणारी कृपा परमेश्वर चरणी मागुया.

५.    चैनबाजी, अहंकार किंवा आनंद म्हणजे शाश्वत जीवन नाही, ह्याची जाणीव आम्हांला व्हावी व अशा मोहापासून आम्ही दूर रहावे म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना  करूया.

६.    आता थोडा वेळ शांत राहून आपल्या वैयक्तिक व कौटुंबिक गरजा प्रभूचरणी ठेऊया.

  

Reflection for the Solemnity of Christ The King (21/11/2021) By Br. Aaron Lobo.    

ख्रिस्तराजाचा सण

दिनांक:२१/११/२०२१

पहिले वाचन: दानियेल ७:१३-१४.

दुसरे वाचन: प्रकटीकरण १:५-८.

शुभवर्तमान: योहान १८:३३ब-३७.

 

प्रस्तावना:

          ‘भगवान ख्रिस्त की जय, बोला ख्रिस्त प्रभू की जय’. होय माझ्या प्रिय भाविकांनो, आज आपण ख्रिस्तराजाचा सण साजरा करीत आहोत. आजच्या उपासनेची तिन्ही वाचणे आपणास देवराज्याचे आणि ख्रिस्तराजाची खरी ओळख पटवून देत आहेत. आजच्या पहिल्या वाचनात मनुष्याचा पुत्र एक यशस्वी राजाप्रमाणे आकाशातून येण्याविषयी आपण वाचतो. त्याच प्रमाणे दुसऱ्या वाचनातही येशू ख्रिस्त हा राज्यांचा राजा आहे व तोच आदि व अंत आहे, ह्याबद्दल आपण वाचतो. आजच्या शुभवर्तमानात “तू राजा आहेस का?” ह्या पिलाताने विचारलेल्या प्रश्नावर येशू ख्रिस्त आपली खरी ओळख जगासमोर दाखवून देतो व आपले राज्य ह्या जगाचे नसून स्वर्गराज्याचे आहे हे पटवून देतो.

          येशू ख्रिस्त हा खरोखर राजा आहे का? जगाची निर्मिती करणारा व पापी लोकांचे तारण करणारा येशू ख्रिस्त आपल्या वैयक्तिक जीवनाचा राजा म्हणून आपण ओळखतो का? अनेक वेळा आपण धनसंपत्ती, मनोरंजन, गप्पा-गोष्टी आदि गोष्टींना आपल्या जीवनात महत्वाचे स्थान देतो, व प्रार्थना किंवा देवधर्म विसरून जातो. येशू ख्रिस्त ह्या राज्यपदेसाठी पात्र असतांना सुद्धा आपण त्याला खालच्या दर्जेचं स्थान देतो. आजच्या मिस्सा बलिदानात सहभागी होत असतांना, अशा व इतर अनेक पापांसाठी आपण प्रभूकडे क्षमा मागुया व त्याला उत्तम असा दर्जा देऊन त्याला आपल्या जीवनाचा खरा राजा म्हणून ओळखून घेण्याची कृपा मागुया.

 

मनन चिंतन:

          एखादा राजा किंवा महत्वाची व्यक्ती आपल्यासमोर उपस्थित असल्यास आपण त्यांना सन्मानाने संबोधतो. आपण त्यांच्यासमोर नम्रतेने वागतो. अशा महत्वाच्या व्यक्तीसमोर आपल्याकडून नम्रतेची वागणूक अपेक्षित असते. इतिहासावर जर आपण नजर टाकली तर आपल्यासमोर अशा अनेक राजांचे उदाहरणे दिसून येतात कि, ज्यांनी आपल्या राज्यपदाच्या शक्तीचा गैर वापर करून आपल्या स्वार्थासाठी, आपल्या प्रजेचा छळ व त्यांच्यावर अन्याय केला.

          राजा हा शब्द ऐकल्यावर एक महान, बलवान, गौरवशाली व्यक्तीची प्रतिमा आपल्या डोळ्यांसमोर येते. ज्या वेळीस लोकांनी येशू ख्रिस्ताला पिलातासमोर उभे केले व तो याहुद्यांचा राजा आहे असे आरोप त्याच्यावर केले, त्या वेळेस पिलाताच्या मनात सुद्धा असेच विचार आले असतील, म्हणूनच तो येशू ख्रिस्ताला वारंवार “तू राजा आहेस काय?” असे प्रश्न विचारतो. परंतु प्रभू येशू हा इतर राज्यांसारखा राजा नव्हता. राज्यांचा राजा असून सुद्धा प्रभू येशूने ‘राजा व राज्य’ ह्या शब्दांना एक नवीन ओळख दिली.

          गेल्या काही दिवसांपासून आपण येशूच्या जीवनावर व त्याच्या कार्यावर मनन चिंतन केले. प्रभू येशू ख्रिस्त हा कोणत्या प्रकारचा राजा आहे हे त्याच्या जीवनावरून व कार्यावरून आपणास कळून चुकते. एका बाजूला हेरोद राजा व कैसर आपली धन, दौलत, संपत्ती व सैन्य दाखवून राज्यपद लोकांसमोर दर्शवतात तर दुसऱ्या बाजूला प्रभू येशू ख्रिस्त आपले प्रेम, दया, करुणा, सहानुभूती व आपल्या सेवेद्वारे दैवी राज्यपद दाखवून देतो. गव्हाणी व क्रूस हे त्याचे राजासन होते.

          आपल्या प्रजेवर वर्चस्व गाजवण्या ऐवजी येशू ख्रिस्त त्यांचा मेंढपाळ म्हणून सांभाळ करतो, त्यांना स्वर्ग राज्याकडे नेतो व त्यांच्या तारणासाठी आपल्या स्वतःच्या प्राणाची आहुती देतो. खरे तर येशू ख्रिस्ताचे राज्य हेच आहे; इतरांवर अमाप प्रेम करून त्यांच्या (शारीरिक व आध्यात्मिक) जखमा बरे करणे, स्वतःचा विचार न करता इतरांच्या सेवेसाठी सतत तयार असणे, आपल्या जवळ जे असेल – नसेल ते इतरांना वाटणे, अशा सगळ्या कार्यांद्वारेच आपण येशू ख्रिस्ताचे स्वर्गीय राज्य ह्या पृथ्वीतलावर प्रस्थापित करू शकतो व ह्याची सुरुवात आपण आपल्या कुटुंबातून, शेजाऱ्यांकडून, मित्र-मंडलीपासून व आपल्या सहकाऱ्यांपासून केली पाहिजे.

          अशा प्रकारच्या राज्याबद्दल ऐकण्यास बरे वाटते परंतु, त्याची स्थापना करणे सोप्पे नाही. ह्या करिता सर्व प्रथम येशू ख्रिस्ताला आपण आपल्या मनाने, शरीराने, व हृदयाने राजा म्हणून ओळखून घेतले पाहिजे. त्यांने दिलेली शिकवण व त्याने दाखवलेल्या मार्गावर चालण्याची आपली तयारी असली पाहिजे. तसेच त्या मार्गावर चालतांना आपल्या समोर आलेल्या अडचणींना सामोरे जाण्यास आपण तयार असलो पाहिजे. कालवरी डोंगरावर क्रुसावर खिळलेले असतांना सर्वांनी येशूची थट्टा-मस्करी केली, त्याला नाकारले पण, तरी सुद्धा त्याच्या बरोबर उजव्या बाजूला खिळलेल्या  त्या चोराने त्याच्याकडे नम्रतेने पाहिले व त्याचे खरे राज्यपद ओळखून घेतले, आणि म्हणून त्याला स्वर्गाचे राज्य प्राप्त झाले. त्याच प्रमाणे आपण सुद्धा आपल्या विश्वासाच्या डोळ्याने गोर-गरीबांमध्ये, तसेच समाज्यातील उपेक्षितांमध्ये, संत मदर तेरेजाप्रमाणे येशू ख्रिस्ताला पाहूया व त्याची सेवा करू या.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: ‘हे दयाळू ख्रिस्त राजा तुझ्या प्रजेची प्रार्थना ऐक.’

१.    प्रभूची सुवार्ता पसरविणारे आपले पोप फ्रान्सीस, बिशप्स, धर्मगुरू- धर्मभगिनी व प्रापंचिक ह्या सर्वाना ख्रिस्त राजाचा आशिर्वाद मिळून ख्रिस्त राजाची सुवार्ता पसरविण्यास शक्ती मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

२.    आपल्या राजकीय नेत्यांनी ख्रिस्त राजाचा आदर्श डोळ्यासमोर ठेऊन लोकांच्या कल्याणासाठी काम करून, योजलेले प्रकल्प पूर्ण करावेत व लोकांची उनत्ती करावी म्हणून राजकिय नेत्यांना कृपा मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

३.    ख्रिस्त राजा आपल्या कुटुंबाचा राजा आहे. ख्रिस्त राजाची शिकवणूक आपल्या कुटुंबात यावी व नेहमी त्याला शरण जाऊन त्याने आपल्या कुटुंबात राहून प्रत्येकाचा सांभाळ करावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४.    आजारी लोकांवर ख्रिस्त राजाचा आशीर्वाद यावा व आजाराने ग्रासलेल्या लोकांची आजारातून सुटका व्हावी व ख्रिस्त राजाच्या प्रेमाचा व सत्याचा खरा अनुभव त्यांना यावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५.    आता आपण थोडावेळ शांत राहून आपल्या वयक्तिक, कौटुंबिक आणि सामाजिक हेतूसाठी प्रार्थना करूया.

 

ख्रिस्त राजाच्या सणाच्या आपणांस हार्दिक शुभेच्छा

Reflection for 33^rd Sunday in Ordinary Time (14/11/2021) By Br. Brijal Lopes.    

सामान्य काळातील तेहतिसावा रविवार

दिनांक: १४/११/२०२१

पहिले वाचन: दानिएल १२:१-३

दुसरे वाचन: इब्री. १०:११-१४, १८

शुभवर्तमान: मार्क १३:२४-३२

 

प्रस्तावना:  

आज ख्रिस्तसभा सामान्य काळातील तेहतिसावा रविवार साजरा करीत आहे. आजची उपासना आपणा सर्वांना पश्चाताप करून मनपरिवर्तनासाठी बोलावीत आहे. प्रत्येक व्यक्ती हि देवाच्या सानिध्यात राहून, जगामध्ये परमेश्वराचे कार्य, त्याच्या लोकांमध्ये पोहोचविण्याचे कार्य करत असते. परमेश्वर आपणा सर्वांना जागृत राहून जगात त्याचे कार्य करण्यास पाचारण करत आहे. परमेश्वराचे कार्य करताना आपणास भरपूर दुःख व वेदना होणार आहेत ह्याची जाणीव परमेश्वर आपणास देताना सावधगिरीचा संदेश आपणास देतो.

आजच्या पहिल्या वाचनात आपणास येणाऱ्या दुर्दैवी आपत्तीविषयी आणि त्यामुळे नीतिमान व अनीतिमान लोकांचे कसे विभाजन होणार आहे याचे वर्णन केले आहे.  तसेच, आजच्या दुसऱ्या वाचनात आपण ऐकतो की, ख्रिस्ताने स्वयं स्वतःला, आपल्याला पापांतून शुद्धतेकडे नेण्यासाठी व त्याद्वारे शुद्ध जीवन जगण्यासाठी अर्पण केले आहे. आजच्या शुभवर्तमानात ख्रिस्त आपणास येणाऱ्या अंताविषयी व त्यासाठी जागृत राहण्याचा इशारा देत आहेत.

परमेश्वराला स्विकारण्यासाठी व त्याचा संदेश इतरांपर्यंत पोहोचविण्यासाठी आपणास कृपा व सामर्थ्य मिळावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया. आज आपण बालक दिन साजरा करीत आहोत. प्रत्येक बालकांना परमेश्वराचा आशीर्वाद मिळावा म्हणून प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन: 

ख्रिस्ताठायी माझ्या प्रिय बंधू-भगिनींनो, जीवनाच्या शेवटी दोन गोष्टी फार महत्त्वाच्या आहेत, एक म्हणजे आपण आपल्या जीवनात इतरांची केलेली सेवा व दुसरी त्यांच्यावर केलेले प्रेम. प्रत्येक व्यक्तीला देवाने जीवन दिले आहे व त्याद्वारे त्या व्यक्तीला जीवन जगण्यासाठी व इतरांना जीवन बहाल करण्यासाठी बोलावले आहे.

एकदा एका गुन्हेगाराला फाशीची शिक्षा ठोठावण्यात येते. ठरलेल्या दिवशी त्याला शिक्षा देण्यासाठी, त्याला त्या ठिकाणी आणले जाते. तो फाशीचा दोर गळ्याभोवती बांधला जात असताना तो गुन्हेगार व्यक्ती क्षणभर आपले डोळे बंद करतो आणि एका नव्या स्वप्नाकडे धाव घेतो. त्या स्वप्नांमध्ये जणूकाही तो त्या शिक्षेपासून पळून जातो व पळत असताना त्याचं लक्ष सभोवताली असलेल्या पर्यावरणावर पडते. निळे आकाश, हिरवीगार पृथ्वी, पक्षी व इतर वनस्पती इत्यादी ज्यांची त्याने पूर्ण जीवनभर सुध्दा कल्पना केली नव्हती तो ती त्या वेळी करत होता. पर्यावरणाचे दर्शन घेता- घेता तो आपल्या घरी पोहोचतो व घरी पोहोचल्या बरोबर आपल्या पत्नीला हाक मारतो व पत्नी त्याला बघता क्षणीच आलिंगन देण्यास येते त्याच वेळी त्याचे डोळे उघडतात व दोरा गळ्याभोवती आवळला जातो. त्या व्यक्तीने कदाचित कल्पना केली असेल की, त्याला दुसरी संधी मिळाली आहे. जीवन जगण्यासाठी ज्या कल्पनात्मक जीवनात त्याने नवीन मार्ग बघितला, नवीन जीवन त्याने पाहिले ते म्हणजे लाभलेल्या नवीन दृष्टीकोनाद्वारे.  

हे विश्व नक्की काय आहे? हे कदाचित त्याला जाणवले असेल, काय आहे हे विश्व? हे विश्व म्हणजे सुंदर जागा. ज्या जागेवर नवीन जीवन, नवीन अनुभव मानवाला होऊन जातो. नव्या मार्गावर हे जीवन नक्की काय आहे? हा प्रश्न नक्की त्या मानवाला पडला असेल. जीवन हे देवाचे दान आहे. नवीन, चांगल्या गोष्टी बघण्यासाठी, नवीन गोष्टी ऐकण्यासाठी, एकमेकांना सहकार्य करण्यासाठी. कदाचित त्या व्यक्तीला दुसरी संधी मिळाली असती तर, किती सुंदर जीवन जगला असता?

हि कथा सांगण्यामागे नक्की काय हेतू आहे? हि कथा सांगण्यामागे उद्देश हाच आहे की, त्या व्यक्तीला दुसरी संधी मिळाली नाही. त्याने स्वप्न पाहिले पण, प्रत्यक्षात ते तो त्याच्या जीवनात उतरवू शकला नाही. पण, देव आपल्याला दिवसेंदिवस संधी देत असतो. परमेश्वर आपणास शिक्षा करत नाही तर. आपल्या पापांची क्षमा करतो व त्या पापांना तिलांजली देऊन नवीन जीवन, शुद्धतेने व निर्मळ अंत:करणाने जगायला सांगतो.

मरण अटळ आहे. कधी येईल माहित नाही. कथेमधील तरुणासारखे आपण जे ख्रिस्ताला भेटणार आहोत, जीवनाच्या अंती किंवा विश्वाच्या अंति. कोणतीही घटना असुद्या आपणास मनन चिंतन करायचे आहे. आपण आपल्या स्वतःला प्रश्न विचारला आहे का की, आपण समर्पित केलेल्या सेवेद्वारे व प्रेमाद्वारे आपण समाधानी आहोत का? ज्याप्रमाणे कथेतील तरुणाला दुसरी संधी दिसली, त्याचप्रमाणे ती संधी आपणास तयारी करण्यासाठी मिळाली आहे. त्या घटनेसाठी सज्ज होण्यासाठी व त्यासाठी आतापासून तयारी करण्यासाठी, देवाला शरण जाण्यासाठी व दुसऱ्या संधीचा वापर स्वर्गात जाण्यासाठी करणार आहोत का? ख्रिस्ताने जसे आपणावर प्रेम केले व आपणा सर्वांची सेवा केली, त्याचप्रमाणे आपण इतरांपर्यंत ख्रिस्ताची सेवा व त्याचे प्रेम पोहोचवणार किंवा देणार आहोत का?

जीवनाच्या चढ-उतारात प्रवास करताना आपण निराश होतो, खचून जातो. आपणास वाटते जीवन हे दुःखाने भरलेले आहे. अशा परिस्थितीत आपण आपली श्रद्धा देवावर ठेवूया. आकाश व पृथ्वी नष्ट होईल परंतु देवाची वचने नष्ट होणार नाहीत. कितीही समस्या, अडचणी, दुःखे व वाईट प्रसंग येतील पण, ख्रिस्त आपणासमोर आहे, आपल्या बाजूला व आपल्या बरोबर आहे. तो कधीच आपणास सोडून जात नाही. आपणास त्याच्या सोबत राहायचे आहे. त्याच्यावर श्रद्धा ठेवायची आहे. आजच्या उपासनेत भाग घेत असताना ख्रिस्त आपल्या जीवनात येत आहे. जसे आपण त्याला स्विकारतो तसाच तो ही आपल्या जीवनात येतो व आपणामध्ये वस्ती करतो.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद:  “हे प्रभू आमची प्रार्थना ऐक.”

१.    विश्वव्यापी ख्रिस्तसभेची धुरा वाहणारे आपले  परमाचार्य पोप फ्रान्सिस, कार्डिनल्स, बिशप्स, धर्मगुरू व व्रतस्थ, ह्यांनी ख्रिस्ताचे कार्य अंगीकारून आपल्या कार्याद्वारे इतरांना देवाकडे आणण्यासाठी व देवाच्या लोकांची श्रद्धा बळकट करून योग्य ती धार्मिक प्रगती घडवून आणावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

२.    जे भाविक आजाराने त्रस्त आहेत, जे खाटेला खिळलेले आहेत, आर्थिक समस्यांनी व नोकरी व्यवसायाने बेरोजगार आहेत. अशा सर्व लोकांना ख्रिस्ताने सहकार्य करावे व देवाच्या उपस्थितीची जाणीव त्यांच्या जीवनात व्हावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३.    आज आपण बालकदिन साजरा करीत आहोत. जे बालक व बालिका दारिद्र्यरेषेखाली आहेत, तसेच अपंग व समाजातून बहिष्कृत केले आहेत. अशा सर्वांना देवाने सामर्थ्य द्यावी व ज्या संस्था अशा बालकांकरीता झटत आहेत, त्यांना वेळोवेळी सहकार्य मिळावे, म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४.    ह्या पवित्र ख्रिस्तयागात आपण सर्वजण एकत्र जमले असताना आपण एकमेकांसाठी प्रार्थना करूया, ख्रिस्ताने आपणा सर्वांना त्याच्या प्रेमाने, दयेने स्पर्श करून आपणा सर्वांना सामर्थ्य द्यावे व आपणा सोबत ख्रिस्ताची वस्ती असावी म्हणून प्रार्थना करूया.

५.    थोडावेळ शांत राहून आपण आपल्या व्ययक्तिक, कौटुंबिक, आणि सामाजिक हेतूंसाठी प्रार्थना करूया.

 

 Reflection for 32^nd Sunday in Ordinary Time (07/11/2021) By Br. Brian Motheghar.    

सामान्य काळातील बत्तीसावा रविवार

दिनांक: ७/११/२०२१

पहिले वाचन: १ राजे १७:१०-१६

दुसरे वाचन: इब्री लोकांस पत्र ९:२४-२८

शुभवर्तमान: मार्क १२:३८-४४

"ह्या गरीब विधवेने अधिक टाकले आहे."

प्रस्तावना: 

ख्रिस्ताठायी माझ्या प्रिय भविकांनो, आज आपण सामान्य काळातील बत्तीसावा रविवार साजरा करीत आहोत. आजची उपासना आपणाला औदार्य आणि दैवी कृपा ह्या विषयावर मनन चिंतन करावयास बोलावत आहे. 

ज्या प्रमाणे ख्रिस्ताने स्वतःचे आपल्या तारणासाठी उदारपणे बलिदान केले, त्याप्रमाणे ख्रिस्तसभा आज आपल्याला उदार होण्यास पाचारण करत आहे. आजची तिन्ही वाचने आपल्याला औदार्य आणि आदरातिथ्य ह्याचा धडा शिकवत आहेत. आजच्या पहिल्या वाचनात आपण संदेष्टा एलिया आणि सारफथ येथील विधवा ह्यांच्यातील संवादाद्वारे घडलेल्या चमत्काराबद्दल ऐकतो. तसेच आजच्या दुसऱ्या वाचनात इब्रि लोकांस लिहिलेल्या पत्रात लेखक आपल्याला ख्रिस्ताच्या समर्पणाविषयी सांगत आहे. आजचं शुभवर्तमान आपल्याला विधवेची उदारता ह्या विषयावर मनन चिंतन करावयास सांगत आहे. 

जरी आजची तिन्ही वाचने गरिबांच्या उदारपणा विषयी सांगत असली तरी ती आपल्याला आपल्या श्रीमंतीत किंवा गरिबीत दुसऱ्यांचा विचार करण्यास किंवा देवाला देवाचा वाटा देतांना कसलीच कुरकुर न करता देण्यास सांगत आहेत. असे आपल्या जीवनात घडावे म्हणून आपण आजच्या उपासना विधीत प्रार्थना करूया. 

 

मनन-चिंतन

ख्रिस्ताठायी माझ्या प्रिय भाविकांनो आजच्या उपासनेमध्ये आपल्याला दोन विधवांचा बोध ऐकावयास मिळतो. दोन विधवा ज्यांनी पवित्र शास्त्रात प्रसिद्धी प्राप्त केली आहे. विधवा ज्या एकमेकांपासून सात शतकांनी विभिन्न होत्या, तरी त्या एकमेकांना जोडलेल्या आहेत: त्यांच्या विश्वासाने, त्यांच्या स्वार्थत्यागाने, औदर्याने, आणि त्यांच्या प्रेमाने. सदगुणी लोकांचे हे चार कोनशिले शतकानुशतके लक्षात राहीले पाहिजे होते, तरीसुद्धा त्यांची नावे विसरली जातात. कोणीही त्यांची नावे लिहिली नाहीत. तरी सुद्धा त्यांच्या त्यागाचे धडे आपणाला जीवनाची नवीन वाट दाखवतात.

आजच्या पहिल्या वाचनात एलिया देवाचा संदेष्टा हा सारफथ येथील विधवेच्या उदारतेची (औदार्याची) आणि तिच्या विश्वासाची चाचणी घेतांना आपण बघतो. जसे आजच्या युगातील लोकांना सर्वकाही हवे-हवेसे वाटते, त्याच प्रमाणे एलिया संदेष्ट्याने तिच्या उपजीविकेचे जे काही होते नव्हते त्याची तिच्याकडे वारंवार मागणी केली. ती विधवा गरीब असतांना सुद्धा तिने संदेष्ट्याला उदार मनाने सर्वकाही दिले.

भविष्याची भीती हा उदारता आणि समृद्धीचा एक सर्वात मोठा शत्रू आहे. एलियाला ठाऊक होते की, विधवेला तिच्या भविष्याबद्दल भिती वाटत होती आणि तिची भीती खरी होती. म्हणजेच, त्या क्षणी तिची परिस्थिती होती ती तिच्या नियंत्रणाबाहेरची होती. म्हणून, एलिया संदेष्ट्याने तिच्या भीतीला संबोधले आणि तिची भीती नाहीशी करण्यास सुरुवात केली: " भिऊ नको!" मग, त्याने भाकीत केले की: " इस्राएलचा देव परमेश्वर म्हणतो, परमेश्वर पृथ्वीवर पर्जन्यवृष्टी करील त्या दिवसापर्यंत तुझे पिठाचे मडके रिकामे होणार नाही आणि तेलाची कुपी आटणार नाही." खरोखरच ती भविष्यवाणी त्या गरीब विधवेच्या जीवनात खरी ठरली आणि तिला व तिच्या मुलाला कशाचीच कमतरता भासली नाही. देवावरील तिच्या विश्वासाने तिला कशाचीच कमतरता भासू दिली नाही. ह्याशिवाय तिची परिस्थिती सुध्दा सुधारली ज्याची तिने कधीच अपेक्षा केली नव्हती. तिच्या जीवनाचा कायापालट झाला, दारिद्र्यातून विपुलता प्राप्त झाली, विपन्नावस्थेतुन विलासात आणि निष्कांचनापासून उत्कर्षात तिच्या जीवनाचं रुपांतर झालं.

आजचे दुसरे वाचन आपल्याला ख्रिस्ताच्या औदार्या विषयी सांगत आहे. स्वर्गीय पित्यावर विश्वास ठेवून ख्रिस्ताने उदारपणे आपल्या स्वतःचे "जिवंत, पवित्र व देवाला ग्रहनिय असे यज्ञ अर्पण केले" (रोम. १२:१). जे काही ख्रिस्ताने आपल्या दुःख आणि मरणाद्वारे उदारपणे दिले किंवा गमावले, ते त्याने त्याच्या पुनरुत्थानाने आणि स्वर्गारोहणाद्वारे विजयीपणे मिळवले. हेच ख्रिस्ताचे त्याच्या सर्वोच्च उदारतेसाठी देवाचे सर्वोच्च असे बक्षीस होते.

आजचं शुभवर्तमान हे पहिल्या वाचना प्रमाणेच आहे. ईश्वरी कृपेवर विश्वास ठेऊन शुभवर्तमानातील विधवेने सुध्दा पहिल्या वाचनातील विधवे प्रमाणे आपल्या उपजीविकेचे होते नव्हते ते सर्व काही देवाला अर्पण केले. तिने उदारतेने दिले कारण तिला ठाऊक होते की, ज्या देवावर ती विश्वास ठेवते, ज्या देवाची सेवा करते, तो देव तिच्याकडे कानाडोळा करणार नाही. तिने सुद्धा आपल्या संपूर्ण विश्वासाने व भविष्याची चिंता न करता, भविष्याबद्दल असलेल्या भीतीवर मात केली व आपले स्वतःचे संरक्षण करण्याच्या प्रवृत्तीवर तिने विजय मिळविला आहे.

आजच्या उपासनेद्वारे आपल्याला अनेक असे धडे शिकावयास मिळतात. पहिल्या प्रथम म्हणजे, आजच्या वाचनांतील सर्व पात्रे ही उदार होती. दुसरे म्हणजे, त्यांचा दैवी कृपेवर पूर्ण विश्वास होता. आणि हि पात्रे आपल्याला औदार्य व समृद्धी ह्या साध्या तत्वांची शिकवण देत असतांना आपल्याला आठवण करून देतात की: “देणाऱ्याला, कधीच कमी पडत नाही.” आणि “धन्य ते हात जे देतात आणि धन्य सुद्धा ते हात जे मिळवतात.”

ज्या प्रमाणे आयुष्यात दुर्मिळता किंवा टंचाईचे क्षण, परीक्षेचे क्षण सुद्धा असतात. त्याच प्रमाणे दैवी कृपेवर विश्वास ठेवण्याचे सुद्धा क्षण असतात आणि हे क्षण कधी-कधी आपल्यासाठी महान आशीर्वादाचे क्षण सुद्धा बनून जातात. म्हणून तोबीत आपणाला एक सल्ला देतो, तो असा की: “सोन्याचा साठा करण्यापेक्षा दानधर्म करणे अधिक चांगले!... परोपकारी आणि नीतीची (उदारतेची) कृत्ये करणाऱ्यांना जीवनाची परिपूर्णता लाभते” (तोबीत १२:८-९). आणि शेवटी, आपला महान प्रदाता परमेश्वर (उत्पत्ती २२:१४) ह्या नात्याने, “देव आपल्या सपत्यनुरूप तुमची सर्व गरज ख्रिस्त येशूच्या ठायी गौरवाच्या द्वारे पुरवील” (फिलीप्पै. ४:१९). त्याला आपल्या गरजा ठाऊक आहेत आणि त्या कशा पूर्ण कराव्यात हे ही ठाऊक आहे. आपल्याला फक्त त्याच्या दैवी कृपेवर विश्वास ठेवण्याची गरज आहे. म्हणून आपण ख्रिस्ताकडे त्याच्या सारखे उदार हृदय प्राप्त होण्यासाठी विनंती करूया, जेणेकरून आपण उदारपणे त्याच्या प्रेमाची पेरणी करू शकू. कारण: “संतोषाने (आणि उदारतेने) देणारा देवाला प्रिय असतो” (२ करिंथ. ९:७)

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

प्रतिसाद: “हे देवा आम्हांला उदार हृदय दे.”

१. आपले परमगुरुस्वामी पोप फ्रान्सिस, महागुरूस्वामी, सर्व धर्मगुरू, व्रतस्थ, प्रापंचिक आणि सर्व व्यक्ती ज्या ख्रिस्त सभेची धुरा वाहतात त्यांना प्रभू परमेश्वराचे उदार हृदय प्राप्त व्हावे व त्यांच्या कार्याद्वारे त्यांनी चांगले फळ द्यावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

२. आपल्या सामाजिक राजकीय नेत्यांसाठी आपण प्रार्थना करूया. त्यांनी गोरगरिबांच्या, दिनदुबळ्याच्या, व असुरक्षित लोकांच्या गरजा पुरवाव्यात व त्यांना समाजात मानाचे स्थान मिळवून द्यावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३. जे गरीबांचा छळ करतात व जे त्यांच्या मानवी प्रतिमेच्या सन्मानाला तडा देतात आणि मानवी तस्करी करतात त्यांनी आपला मार्ग बदलून पश्चाताप करून देवाकडे वळावे व मानवाला मानवाचा दर्जा द्यावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४. आपणा स्वतःसाठी आपण प्रार्थना करूया. आपला देवा बरोबर, आपल्या शेजाऱ्याबरोबर व आपणा स्वतःबरोबर समेट घडवून शांती व सुख आपल्या हृदयात, आपल्या घरात व आपल्या समाजात नांदावे व त्यासाठी आपण सतत झटावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५. जे लोक आपल्या समाजात, राज्यात व देशात युद्ध घडवून आणतात, तसेच ताण तणाव व तंटे घडवून आणतात ज्यामुळे सर्व समाज जीवाला घाबरून बसला आहे, त्यांच्या हृदयाचे परमेश्वराने आपल्या सुज्ञपणाने परिवर्तन करावे व त्यांना सत्याच्या प्रकाशात बोलावून त्यांचा दयेने न्याय करावा व त्यांना शांती द्यावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

६. आपल्या घरात किंवा समाजात जे कोणी लोकं आजारी आहेत, खाटेला खिळले आहेत त्यांना परमेश्वरी कृपेचा व स्पर्शाचा लाभ व्हावा आणि परमेश्वराने त्याच्या इच्छे नुसार त्यांना आरोग्य द्यावे. तसेच आपल्या घरांतून जे कोणी देवाघरी गेले आहेत त्यांना स्वर्गीय नंदनवनात सार्वकालिक जीवन लाभावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

७. थोडावेळ शांत राहून आपण आपल्या व्ययक्तिक, कौटुंबिक आणि   सामाजिक गरजांसाठी प्रार्थना करूया.