Reflection for the 17^th  SUNDAY IN ORDINARY TIME (28/07/2024) By Br. Trimbak Pardhi

सामान्य काळातील सतरावा रविवार

दिनांक – २८-७-२०२४

पहिले वाचन – २ राजे ४:४२-४४

दुसरे वाचन – इफिसकरांस पत्र ४:१-६

शुभवर्तमान – योहान ६:१-१५

प्रस्तावना

आज आपण सामान्य काळातील सतरावा रविवार साजरा करीत आहोत. आजची उपासना आपल्याला आपसात सुसंगतपणे राहण्यास आमंत्रित करत आहे.

आजच्या पहिल्या वाचनामध्ये अलीशा संदेष्टाने केलेल्या बऱ्याच चमत्कारापैकी एका चमत्काराची नोंद केलेली आहे. एका उदार व्यक्तीने आणलेल्या जवाच्या वीस भाकरी आणि काही कणसे शंभर माणसांच जेवण करून पुरून उरल्या होत्या.

आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल आपणास ख्रिस्ती ऐक्याची मूलतत्वे म्हणजेच नम्रता, सौम्यता व सहनशीलता याद्वारे एकमेकांना प्रीतीने वागून ऐक्य टिकून ठेवण्यास आव्हान करत आहे. आजच्या शुभवर्तमानात येशू ख्रिस्त पाच हजार लोकांना भाकर व मासळी देऊन त्यांना तृप्त करतो. लोकाची भूक भागवून तो खरोखर देव आहे याची जाणीव करून देत आहे. तेथे जमलेल्या लोकांनी येशू हा देव आहे हे ओळखावे या उद्देशाने येशू ख्रिस्ताने हा चमत्कार केला.

ख्रिस्त स्वर्गातून उतरलेली भाकर आहे, जी आपल्या दोन्ही, शारीरिक व आध्यात्मिक भूक भागवण्यास सामर्थ्य आहे. कोणतीही परिस्थिती, येशू ख्रिस्ताला अवघड वाटत नव्हती, त्याला सर्व काही शक्य आहे. परमेश्वराचे उदारपण व दयाळूपणा ह्या आजच्या चमत्काराद्वारे स्पष्ट झालेले आहे. देव आपल्याला क्षमतेपलीकडे व विपुल प्रमाणात देत असतो. जेणेकरून आपण इतर गरजवंतांची मदत किंवा सेवा करावी.

बोधकथा

मदर तेरेजा आपल्या दोन सिस्टर्सला घेऊन कोलकात्याच्या झोपडपट्टीत गरिबांना भेटी देत होत्या. त्यांच्या बरोबर चार-चार किलो तांदळाच्या काही पिशव्या होत्या व त्या वाटून शेवटी एक पिशवी शिल्लक राहिली होती. मदर एका विधवेच्या झोपडीत शिरल्या, त्या विधवेची मुलं रडत होती, खायला अन्न मागत होती. मदरनी ती शेवटची पिशवी तिला दिली आणि म्हटले, “एक आठवडा पुरव व नंतर आश्रमात ये.” त्या विधवेने सिस्टर्सला बसायला सांगून मागच्या दारातून ती बाहेर गेली. सहा मिनिटांनी परतली मदरांनी विचारले, “अचानक कुठे जाऊन तू आलीस?” तिने उत्तर दिले, “मदर काही अंतरावर दुसरे एका विधवेची मुलं अन्नाकरता रडत होती तर यातले अर्धे तांदूळ तिला देऊन आले.” मदरला आश्चर्य वाटलं की गरीब लोकांची माणुसकी अजून कमी झालेली नाही. स्वतःला अन्नाची कमतरता असताना या गरजवंत स्त्रीने स्वतःचा घास वाटला आणि दुसऱ्यांना खायला घातला. ही बाई खरोखर धन्य आहे. ईश्वर आपल्याला कधीही सोडणार नाही यावर तिचा जबरदस्त विश्वास आहे.

मनन चिंतन

भूक लागते पोटात, जाणवते मनात, आणि चढते डोक्यात. पोटात लागली तर दुनिया कळते, मनात लागली तर माणुसकी कळते, आणि डोक्यात लागली तर लालसा जाणवते.

माझ्या प्रिय भाविकांनो मानवी जीवन जगत असताना, भूक हा एक महत्त्वाचा घटक आहे. मानवी जीवनाची भूक कोणतेही अन्न शांत करू शकत नाही. कारण मानवांची भूक ही कधी न संपणारी आहे. भूक भागविण्यासाठी आपल्याला अन्नाची गरज भासते,म्हणून आजची उपासना आपल्याला दुसऱ्यांची भूक भागविण्यासाठी बोलावीत आहे ज्याप्रमाणे येशू ख्रिस्त आज पाच हजार लोकांची भूक भागवीत आहे.

आजच्या पहिल्या वाचनात अलीशा चमत्कार करीत आहे. जेव्हा एका उदार व्यक्तीने त्याच्या शेतातून नुकतीच काढलेली धान्याची कणसे, वीस जणांच्या भाकरी देऊ केल्या तेव्हा त्या सगळ्या शिष्यांना पुरणार नाही, ही त्याची स्वाभाविक समजूत होती. तरीही अलीशा संदेष्ट्याच्या चमत्काराने ती त्यांना पुरून उरल्या होत्या.

आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल आपणास ऐक्याविषयी सांगत आहे. मानवाने एकमेकांशी अति नम्रतेने सौम्यतेने वागण्यास, सनशीलतेने एकमेकांचे सहन करण्यास, ख्रिस्ताच्या प्रीतीने एकमेकास वागवून घेण्यास संत पौल आपणास सांगत आहे. बऱ्याच ठिकाणी आपल्याला विविधतामध्ये जात, पंथ, रंगा वरती वादविवाद दिसत आहे. म्हणून मानवांनी एकत्र राहण्यास, मतभेदाकडे दुर्लक्ष करून, एकमेकांशी जोडण्याचे मार्ग शोधले पाहिजे. जेणेकरून आपण शांतपणे एकत्र राहू शकू.  मानवी जीवनात जर ऐक्य असेल तर दोन घरांच्या मधल्या झाडाला पाणी घालतील आणि जर ऐक्य नसेल तर त्या झाडाला दोष देऊन झाडच कापून टाकतील. त्यामुळे एकदा सर्व माणसे एक झाली की बंध तोडणे आणि वेगळे करणे कठीण असते.

माझ्या प्रिय भाविकांनो, आजच्या तीनही वाचनातून आपल्याला गरजवंतांना मदत करण्यास पाचारण केले जात आहे. येशूला भेटण्यासाठी आलेले लोक कपर्णाहून ते बैथसैदा असं नऊ मैलाचा प्रवास करून आले होते. साहजिकच प्रवास करून ते थकले असतील आणि भुकेले ही असतील. येशूला त्यांना पाहून दया आली, येशूच्या हृदयात त्यांच्यासाठी कळवळा होता. म्हणून येशूने आपल्या शिष्यांना जेवणाची व्यवस्था करावयास सांगितले. परंतु पाच हजार लोकांना जेवणाची व्यवस्था करण्यास शक्य नव्हते. परंतु एका लहान बालकाकडे असलेल्या पाच भाकरी व दोन मासे येशू जवळ आणण्यात आले. येशू ख्रिस्ताने त्या पाच भाकरी हातात घेतल्या व देवपित्याचे आभार मानले. त्याने त्या भाकऱ्या मोडल्या. हवे तितक्या त्यांना दिले. आपला प्रभू येशू किती समर्थ आहे. त्या पाच भाकरी आणि दोन मासळी खाऊन पाच हजार लोक तृप्त झाले.

येशू ख्रिस्त हा देव आहे व हजारो लोकांना अन्न देण्यास समर्थ आहे. परंतु त्यांनी आता प्रत्यक्ष डोळ्यांनी पाहिले आहे. येशू ख्रिस्ताला सर्व काही शक्य आहे.

तर माझ्या प्रिय भाविकांना जगात हजारो लोक भुकेलेले आहेत. उपासमार हा देवाचा दोष नाही. भूक ही श्रीमंती, लोभ, स्वार्थी यांनी निर्माण केली आहे. महात्मा गांधीजी म्हणतात “ज्याकडे गरजेपेक्षा जास्त आहे तो चोर आहे”. म्हणून आपण कोणाचाही हक्क हिरावून घेऊ नये. आपण एकमेकांना मदत केली पाहिजे. भूक आणि अन्याय दूर करण्यासाठी एकमेकांना मदत केली पाहिजे.

ज्याप्रमाणे बोधकथेतील एक विधवा बाई स्वतःचा विचार करत नाही, तर आपल्या शेजारी असणाऱ्या लोकांचा सुद्धा विचार करते व आपल्या वाटेतील अर्धा वाटा त्यांना देते व त्यांचीसुद्धा भूक भागवते. कारण पवित्र जेवणाच्या मेजावर येशू आमचा यजमान आहे आणि आणि आपण त्याच्या सहवासाचा आनंद घेत असतो. तो आपल्याला स्वर्गातून भाकर खायला देतो म्हणून कोणतेही अन्न नाश न होण्याची काळजी घेऊया आणि आनंदात व शांतीने जीवन जगूया.

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

प्रतिसाद: हे परमेश्वरा, आमची ओंजळ तू प्रेमाने भर

१. ख्रिस्तसभेचे पुढारी पोप फ्रान्सिस तसेच बिशप्स व इतर सर्व सहकारी वर्ग, ह्यांनी देव प्रीतीचा संदेश संपूर्ण जगाला आपल्या कार्याद्वारे द्यावा, व असे करण्यासाठी त्यांना परमेश्वराचे योगदान लाभावे, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

२. हे परमेश्वरा, सृष्टीतील वस्तूवर व व्यक्तींवर अवलंबून न राहता, तुझ्यावर विसंबून राहण्यास शिकव व आमचा विश्वास वाढव, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

३. समाजात जास्तीत जास्त देण्याची प्रवृत्ती निर्माण होऊन जे गोर- गरीब आहेत, जे गरजवंत आहेत; अशा सर्वांना त्याचा लाभ व्हावा, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

४. आजही आपल्या देशात अनेक लोकांना एक वेळचे पुरेसे अन्न मिळत नाही, अशा लोकांची तू भूक भागवण्यासाठी उदार नागरिकांना पुढे पाठव, म्हणून आपण प्रार्थना करू या.

५. आपण आपल्या वैक्तिक, कौटुंबिक व सामाजिक गरजांसाठी प्रार्थाना करू या.

Reflection for the 16^th Sunday in Ordinary Time by Br. Criston Marvi

सामान्य काळातील सोळावा रविवार

दिनांक : २१/०७/२०२४

पहिले वाचन : यिर्मया २३: १-६

दुसरे वाचन : इफिसकरांस पत्र  २: १३-१८

शुभवर्तमान : मार्क ६: ३०-३४

प्रस्तावना

आज आपण सामान्य काळातील सोळावा रविवार साजरा करित आहोत. आजच्या पहिल्या वाचनात, यिर्मया संदेष्टा सांगतो की, प्रभूच्या कळपाचा विनाश करणाऱ्या मेंढपाळांना हाय हाय. प्रभूच्या कळपाची काळजी घेणारे मेंढपाळ प्रभू परमेश्वर नियुक्त करील, असे प्रभू परमेश्वर म्हणतो. तसेच आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल सांगतो की, येशू आपला सलोखा आहे. त्यानेच आपल्याला देहाने एक केले आहे. येशूने देवापासून दूरालावलेल्या आम्हाला तसेच त्याच्याजवळ असलेल्यांना शांतीचा शुभसंदेश सांगितला. तसेच शुभवर्तमानात आपण पाहतो की, लोकांचा एक मोठा समुदाय येशूकडे आला. हा समुदाय मेंढपाळ नसलेल्या मेंढरांच्या कळपासारखा होता. परंतु येशू ख्रिस्त स्वतः त्यांचा मेंढपाळ होऊन त्यांची काळजी घेतो.

आपणालासुद्धा स्नानसंस्काराद्वारे एक मेंढपाळ होण्याचे वरदान लाभले आहे. आपणा प्रत्येकाला दिलेल्या जबाबदाऱ्या एका उत्तम मेंढपाळाप्रमाणे आपण पार पाडण्यासाठी या ख्रिस्तयागात प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन

एकमेकांची काळजी  वाहणे

संपूर्ण आठवडा काम केल्यानंतर येशूकडे विसावा घेण्यासाठी आलेल्या प्रिय भाविकानो आज आपण सामान्य काळातील सोळावा रविवार साजरा करीत आहोत. आजची उपासना ही एकमेकांची काळजी वाहण्यास आमंत्रित करीत आहे आणि आजची वाचणे मेंढपाळा विषयी सांगत आहे.

यिर्मया प्रवक्त्याच्या पुस्तकात आपण ऐकले कि, “मी त्यांना मेंढपाळ देणार. मेंढपाळ जो त्या सर्वाना एकत्र करणार व त्याच्यी काळजी घेणार आणि त्यांना कसलीच भीती वाटणार नाही.” आणि संत पौल इफिसकरास सांगतो की, “एके काळी दुरावलेल्या तुम्हाला आता ख्रिस्तामुळे आणि त्याच्या रक्ताद्वारे जवळ करण्यात आले आहे.” तसेच आजच्या शुभवर्तमानात आपण ऐकले की, येशूला लोकांचा कळवळा आला.

प्रिय भाविकांनो एखाद्याला कळवळा येणे म्हणजेच दुसऱ्यांची गरज ओळखून घेणे व त्यांना हवी असलेली मदत करणे. किंवा एकमेकाविषयी असलेले काळजी. प्रभू येशू ख्रिस्ताला  त्या लोकांचा कळवळा आला आणि तो त्या लोकांचा मेंढपाळ बनून त्या लोकांना चांगला मार्ग दाखवला. आपण सुद्धा एक चांगले मेंढपाळ होऊ शकतो. जर आपल्याला दुसऱ्यांचा कळवळा व काळजी वाटत असेल तरच.

आज आपण जगात पाहतो की, कितीतरी लोक मेंढपाळ नसलेल्या मेंढरांसारखी आहेत. आणि संपूर्ण ख्रिस्तसभा अशा लोकांना एक मेंढपाळ होऊन त्यांची काळजी वाहत असते. संपूर्ण जगभरात आपण पाहतो की, ख्रिस्तसभा वेगवेगळ्या प्रकारची काळजी घेत आहे. उदाहरणार्थ शाळा, कॉलेज चालवून विद्यार्थ्यांना शाळेय शिक्षण देऊन त्यांची शैक्षणिक काळजी घेत आहे. हॉस्पिटल, दवाखाने उघडून आजारी लोकांची सेवा करून त्यांची काळजी घेत आहे. तसेच वृद्धाश्रमाध्ये वृद्धांची सेवा करत आहे. अनाथ आश्रम व वसतिगृहामध्ये मुलांची काळजी घेत आहे समाजसेवेद्वारे गोरगरिबांची काळजी घेत आहेत.

संत मदर तेरेसा सांगतात की, "आपण सर्वच महान गोष्टी करू शकत नाही, परंतु आपण लहान गोष्टी मोठ्या प्रेमाने करू शकतो." परंतु मी त्या लोकांचा मेंढपाळ आहे का? असा प्रश्न आपणास पडत असेल. पण प्रिय भाविकांनो देवाच्या हाकेनेच आपली एक मेंढपाळ बनण्याची निवड झाली आहे. आपल्याला एखाद्या समाजाचे मेंढपाळ म्हणून निवडले असेल तर त्या समाजाला सर्वप्रथम आपण सैतानाच्या व वाईट कृत्यांच्या गुलामगिरीतून सोडविले पाहिजे.

प्रिय भाविकांनो आजसुद्धा आपण आपल्या आजू-बाजूला पाहतो की, कितीतरी लोक मेंढपाळ नसलेल्या मेंढरासारखे जीवन जगत आहे. परंतु मी जेव्हा अशी लोक के पाहतो तेव्हा मला त्यांचा कळवळा येतो का? हे आपण स्वतःला विचारले पाहिजे. कळवळा येणे म्हणजेच परिवर्तनाला सुरुवात होणे किंवा उगम होणे अशातच आणि मेंढपाळ बनवण्याचे एक बी रुजत असते.

एक मेंढपाळ म्हणून सर्वप्रथम आपण स्वतः एक शिस्तबद्ध असले पाहिजे आणि येशूचे प्रेमचरित्र प्रतिबिंबित केले पाहिजे. एक विश्वासू मेंढपाळ या नात्याने आपल्याला खालील गोष्टींची गरज असणे आवश्यक आहे:

१ दुसऱ्यांसाठी नेहमी उपलब्ध असले पाहिजे

२ सेवक बनले पाहिजे

३ विश्वासाने जीवन जगले पाहिजे.

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

आपला प्रतिसाद :- हे प्रभू आमची प्रार्थना ऐक.

१. आपल्या ख्रिस्त सभेचे पोप फ्रान्सिस, बिशप्स, धर्मगुरू आणि धर्मभागिनी ह्यांना ख्रिस्ताच्या मेंढरांची काळजी घेण्यास चांगले आरोग्य आणि पवित्र आत्म्याची प्रेरणा मिळावी म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना करूया.

२. आपले पालक वर्ग जे आपल्या मुलाचे पालनपोषण करून त्यांना चांगले शिक्षण देऊन घडवण्याचे कार्य करतात, त्यांनी आपल्या मुलांना चांगली मुल्ये आणि शिक्षण देऊन त्यांना भविष्यात सुसंस्कृत नागरिक होण्यास प्रोस्ताहान करावे म्हणून प्रार्थना करूया.

३. आपल्या देशाचे कार्य सांभाळणारे कार्यकर्ते ह्यांनी लोकांची सेवा करून आपले काम जबाबदारीने पार पाडावे आणि समाजात शांतीचे वातावरण निर्माण करण्यास त्यांना प्रेरणा मिळावी म्हणून आपण प्रार्थन करूया.

४. आपल्या धर्मग्रामातील गरीब, आजारी आणि गरजवंत लोकांना मदत करण्यास त्यांना चांगले जीवन जगण्यास आणि मानवप्रिती दर्शविण्यास जास्तीत जास्त लोकांनी पुढे यावे आणि त्यासाठी लागणारे धैर्य त्यांना मिळावे म्हणून प्रार्थना करूया.

५. यंदाच्या वर्षी चांगला पाऊस पडून शेतकऱ्यांच्या काम-धंद्यात कोणतेही व्यत्यय येऊ नयेत आणि पुढच्या काळासाठी पाण्याची साठवण करून पाणी योग्य प्रकारे वापरला जावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

Reflection for the 15^th Sunday in Ordinary Time by Br. Roshan Nato

सामान्य काळातील पंधरावा रविवार

पहिले वाचन: आमोस ७:१२-१५

दुसरे वाचन: इफिसिकारंस पत्र १:३-१४.

शुभवर्तमान: मार्क ६:७-१३

प्रस्तावना

आज देऊळमाता सामान्य काळातील पंधरावा रविवार साजरा करत आहे. आणि आजच्या दिवसाची उपासना आपणा प्रत्येकाला देवाने आपल्यासाठी आखलेली योजना जाणून घेऊन, एक आव्हानात्मक जीवन जगण्यास व देवाची सुवार्ता आणि त्याच्या मुक्तीचे व आरोग्याचे दान सर्व लोकांपर्यंत पोहोचवण्यास बोलावत आहेत.

आजच्या पहिल्या वाचनात आपण ऐकतो की, कशाप्रकारे परमेश्वर आपल्या प्रिय लोकांना आपला संदेश सांगण्यास आमोस संदेष्ट्याची निवड करतो. त्याचप्रमाणे आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल आपल्या इफिसिकारास पाठवलेल्या पत्रातून, परमेश्वराने आपल्याला जगाच्या स्थापनेपूर्वी निवडल्याबद्दल, तसेच आपल्याला पापमुक्त करून पवित्र आत्म्याच्याद्वारे शिक्कामोर्तब केल्याबद्दल देवाचा गौरव व आभार मानण्यास बोलावत आहे. त्याचप्रमाणे आजच्या शुभवर्तमानात येशू ख्रिस्त आपल्या निवडलेल्या बारा शिष्याना जवळ बोलावून देवराज्याची घोषणा करण्यास, कुठल्याही सुख-सोयींची आशा न बाळगता, भुते काढण्यास व रोग्यांना बरे करण्यास पाठवून देत आहे. म्हणून आपणही आमोस आणि बारा शिष्यांप्रमाणे परमेश्वराच्या हाकेला होकार देऊन देवाच्या योजनेप्रमाणे वागण्यास व जीवन जगण्यास सक्षम असावे म्हणून प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन

      माझ्या प्रिय भाविकांनो देवाची योजना आपणा प्रत्येकासाठी वेगवेगळी असते. देवाच्या योजनेत देवाने घेतलेला पुढाकार व माणसाने दिलेला प्रतिसाद याविषयी कळून येते. आजच्या वाचनामध्ये आमोस संदेष्ट्याला परमेश्वराकडून मिळालेल्या पाचरणाबद्दल ऐकतो की, कशाप्रकारे परमेश्वराने एका गुराख्याला तसेच एका माळ्याला, जो झाडाची निगा राखतो अशा मनुष्याला आपला संदेश, आपल्या प्रिय लोकांपर्यंत पोहोचवण्यास निवडले. पहिल्या वाचनात आमोस संदेष्ट्यासाठी देवाची योजना वेगळी होती.

          आजच्या दुसऱ्या वाचनात संत पौल आपल्या पत्राद्वारे इफिसिकारास देवाच्या तारणदायी योजनेबद्दल त्याचा गौरव करण्यास सांगत आहे. “परमेश्वराने आपणाला आपल्या जगाच्या स्थापनेपूर्वी निवडून घेतले आहे.” म्हणून संत पौल आपल्याला ह्या पत्रातून, परमेश्वराने आपणास निवडून आणल्याबद्दल, आपल्याला पापातून मुक्त करून पवित्र आत्म्याच्याठायी शिक्कामोर्तब केल्याबद्दल त्या दयाधनांचे आभार आणि गौरव करण्यास बोलावत आहे.

तसेच आजचे शुभवर्तमान, आपल्याला येशू ख्रिस्ताने आपल्या शिष्याना सुवार्तेची घोषणा करण्याअगोदर, केलेल्या उपदेशाबद्दल व अटीबद्दल वर्णन करत आहे. येशू ख्रिस्ताची आपल्या शिष्यांस आपले काहीही न घेता जगाच्या कानाकोपरात देवराज्याची घोषणा करून भुते काढून, रोग्यांना बरे करण्याची आखण्यात आलेली योजना आपणास कळते. या सर्व दृष्टांतांद्वारे, आज परमेश्वर आपणा प्रत्येकाला आपल्यासाठी देवाची योजना काय आहे. ते जाणून घेण्यास आव्हानात्मक हाक मारत आहे.

अशाच एका दैवी योजनेला प्रमाण मानून बाराव्या शतकातील एक तरुण परमेश्वराच्या प्रेमात अगदी गुरफटून गेला होता. आपल्या भूतकाली इच्छा, महत्वकांक्षा आणि एक धाडसी वीर होण्याच्या लक्ष्यावर दुर्लक्ष करून, आज तो परमेश्वराच्या प्रेमाखातर बेवारस जीवन जगून परमेश्वराच्या प्रेमाचा, दयेचा आणि शांतीचा संदेश आपल्या दीनदुबळ्या बंधूंद्वारे सर्व जगभर पसरवित होता. आणि आजही तोच संदेश आपल्या अनुयायीद्वारे पसरवित आहे आणि तो तरुण दुसरा तिसरा कोणीही नसून असिसिकर संत फ्रान्सिस होय.

माझ्या प्रिय भाविकांना जेव्हा असिसिकर संत फ्रान्सिस यांने देवाची हाक ऐकली तेव्हा, त्यांने आपल्या सर्व सुख-सोयीवर आळा घालण्याची वेळ आली. परंतु त्यांने माघार घेतली नाही. जे धाडस त्यांने आपले तारुण्य उज्वल करण्यास दाखवले, अगदी त्याच धाडसी वृत्तीने त्यांने आपल्यासाठी देवाने आपली आखलेली योजना पूर्णत्वास नेण्यास सहकार्य केले.  ही सर्व धडपड करीत असताना तेव्हा त्यांनेही येशु ख्रिस्ताच्या बारा शिष्यांप्रमाणे अनेक अशा आव्हानांना तोंड द्यावे लागले. त्यांने आपल्या सुख-सोयींसाठी लागणाऱ्या गोष्टीचा विचार न करता, परमेश्वराने निवडलेल्या कार्यासाठी आपले जीवन एका मेणबत्तीप्रमाणे झिजवले.

आज येशू ख्रिस्त आपणा सर्वांना आपल्या बारा शिष्यांप्रमाणे जवळ बोलावून, या आधुनिक जगातील सुख-सोयीवर आळा घालवण्यास पाचारण करत आहे. आज येशू ख्रिस्त आपणा सर्वांना एक उपभोगवादी पापवृत्तीला बळी न पडता, त्याच्या अनुयायाप्रमाणे गरजेयुक्त गोष्टीत संतुष्ट राहून, परमेश्वराचा शब्द, जगाच्या कानाकोपऱ्यात पोहोचवण्यास आवाहन करत आहे. तसेच येशू ख्रिस्त आज आपणा सर्वांना आपल्याकडे असलेला धन संपत्तीचा योग्य तो वापर करून आपल्या समाजातील गरजू व्यक्तींना मदत करून परमेश्वराची उदारता इतरापर्यंत पोहोचवण्यास आपणास पाठवून देत आहे. याच दैवी योजनेला किंवा पाचरणाला योग्य तो प्रतिसाद आपणाकडून मिळावा म्हणून प्रार्थना करूया.

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

आपला प्रतिसाद :- हे प्रभू आमची प्रार्थना ऐक.

1. आपल्या ख्रिस्तसभेचे आधारस्तंभ परमगुरु, महागुरू, धर्मगुरू यांनी प्रेषित कार्य करण्यास प्रयत्न करावे, यासाठी त्यांना परमेश्वराकडून शक्ती मिळावी म्हणून आपण प्रभू कडे प्रार्थना करूया.

2. आजच्या तरुण पिढीने प्रभूच्या मळ्यात कार्य करण्यासाठी ईश्वरी पाचारणाला प्रतिसाद द्यावा म्हणून प्रार्थना करूया.

3. आपल्या धर्मग्रामातील आजारी, दुःखी व पिडीत लोकांना परमेश्वराचा गुणकारी स्पर्श व्हावा व त्यांचे आजार व दुःखे हलकी व्हावीत म्हणून आपण प्रभूकडे प्रार्थना करूया.

4. आपल्या देशातील राजकीय पुढाऱ्यांनी आपल्या समाजातील गरीब लोकांसाठी विकासाची कार्य करावेत व त्यातून खरा समाज बांधावा, म्हणून आपण प्रभू कडे प्रार्थना करूया.

5. आपण आपल्या वैयक्तिक व सामाजिक हेतूसाठी प्रार्थना करूया.

 

Reflection for the 14^th Sunday in Ordinary Time by Br. Jostin Pereira

सामान्य काळातील चौदावा रविवार

यहेजकेल: - २:२-५

२ करिंथ: - १२:७-१०

मार्क: - ६: १-६

प्रस्तावना

आज आपण सामान्य काळातील चौदावा रविवार साजरा करीत आहोत. आजची उपासना आपल्याला येशू ख्रिस्तावरील आपली श्रद्धा टिकवून ठेवण्यास आमंत्रित करीत आहे. चांगले कार्य करत असताना आपल्याला नेहमी संघर्षांना सामोरे जावे लागते. विशेष करून स्वतःच्या गावात कार्य करताना आपला स्वीकार होईलच असे नाही. येशूच्या बाबतीत तसेच घडले. त्याला लोकांनी त्याच्या शिकवणूकीमुळे स्वीकारले नाही. त्यामुळे प्रभुला जास्त काही महतकृत्ये स्वतःच्या समाजात करता आली नाही. आपला अविश्वास आपल्याला चांगल्या गोष्टीपासून, चांगल्या माणसापासून दूर ठेवत असतो. त्यामुळे आपल्याला परमेश्वराच्या मळ्यात कार्य करीत असताना, स्तुती बरोबर निंदा, व  टीका आपल्या वाट्याला येणार आहेत. परंतु आपण या कार्यामध्ये न डगमगता सतत पुढे जाण्यास, आपल्याला परमेश्वराची विशेष कृपा शक्ती मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

 

मनन चिंतन

माझ्या प्रिय बंधू आणि भगिनींनो माणसाच्या जीवनात, एक प्रकारचा संघर्ष सुरू असतो आणि प्रत्येक मनुष्य पापाच्या मोहाला बळी पडत असतो. त्यासाठी प्रभू येशू ख्रिस्त प्रत्येक वेळी आपल्याला जागृत करीत असतो. परंतु काही वेळी आपण त्याच्या दानाचा स्वीकार करत नसतो. आपण प्रभूच्या शब्दाप्रमाणे चालत नसतो किंवा त्याप्रमाणे वागत नसतो. हे आपल्याला आजचे  तिन्ही वाचन सांगत आहेत. आणि म्हणूनच हा अधिकार आपल्याला दिला आहे. आपला संघर्ष आपणच करत असतो. जर माणसाने त्याच्या संघर्षाचा चांगुलपणाने वापर केल्यास तो संघर्ष ही परमेश्वराची वाणी ऐकण्यास आपणास सहाय्यक ठरवू शकते. आपल्या जीवनामध्ये चांगले आणि वाईट हे ठरवण्याअगोदर प्रथम प्रभू परमेश्वरावरती, आपला सदैव विश्वास असला पाहिजे. जर आपण परमेश्वराला परमेश्वराच्या नजरेत पाहतो तर त्याचा दृष्टीकोन चांगला असणार आणि वाईट असेल तर त्याचा दृष्टीकोन वाईट होणार आहे. कारण आपण देवाच्या दृष्टीने पाहिलेच नाही. तर आपण माणसाच्या दृष्टीने पाहत असतो. हेच आपल्या जीवनामध्ये सुद्धा होत असते. चांगले आणि वाईट आपण कोणत्या दृष्टीने पाहत आहोत, हे खूप महत्त्वाचे आहे.

आजच्या तिन्ही वाचनामध्ये आपल्याला तीन संघर्ष सादर करण्यात आलेले आहेत. पहिल्या वाचनात आपण पाहतो, धार्मिक स्वरूपाचा संघर्ष. धार्मिक संघर्ष म्हणजे काय? आजच्या पहिल्या वाचनात परमेश्वर यह्ज्केल संदेष्टाला आपल्या लोकांकडे पाठवतो. त्या लोकांचा नाश होऊ नये, तर त्यांनी मागे फिरावे. पश्चाताप करावा आणि जगावे असे परमेश्वराला वाटत होते. परंतु हे लोक ताठ मनाचे आणि कठीण मनाचे आहेत. त्यांनी पश्चाताप केला नाही. त्यांनी देवावर विश्वास ठेवला नाही आणि यह्ज्केलच्या संदेशाचे त्यांनी ऐकले नाही. हे त्याला आधीच देवाने सांगितले होते की, हे लोक तुझे ऐकणार नाही. कारण हे लोक कठीण मनाचे आहेत. गर्विष्ठ लोक आहेत आणि गर्विष्ठ माणूस देवाचा शब्द कधीच आत्मसात किंवा प्राप्त करू शकत नाही. म्हणून या धार्मिक संघर्षातून जाताना यह्ज्केला परमेश्वराचा शब्द दिलासा देत होता.

दुसऱ्या वाचनात आपल्याला वैयक्तिक स्वरूपाचा संघर्ष दिसून येतो. संत पौल प्रामाणिकपणे, आपले प्रेषितेय कार्य करत होता. परंतु त्याच्या शरीरात एक काटा होता, म्हणजे हा त्याचा आजार असू शकेल किंवा त्याची दुर्बलता असू शकेल. परंतु संत पौल त्याला सैतानाचा दूत म्हणून संभवतो. प्रकटीकरणाच्या विपुलतेमुळे, आपण गर्विष्ठ होऊ नये, म्हणून खुद्द परमेश्वराने केले असावे, असे पौल म्हणतो. आणि आपल्या अशक्तपणाची प्रौढी आनंदाने मिरवितो. संत पौल आपल्याला सुद्धा सांगत आहे, तुमच्या अशक्तपणात तुम्ही देवाकडे पहा, ख्रिस्ताकडे पाहा, म्हणजे सर्व काही शक्य होईल.

तिसरा संघर्ष आपल्याला आजच्या शुभवर्तमानात दिसून येतो. तो म्हणजे सामाजिक स्वरूपाचा संघर्ष. प्रभू येशू ख्रिस्त गालीलात फिरून सुंदर कार्य करत होता. तो जेव्हा नाझरेत येथे आला, तेव्हा त्याला सामाजिक संघर्षाला सामोरे जावे लागले. त्याच्या ज्ञानावर लोक थक्क झाले. कारण तो त्यांच्यापैकीच एक होता. आणि त्यांच्या या अविश्वासामुळे, त्याची इच्छा असूनही तेथे प्रभू येशू ख्रिस्त  महतकृत्ये करू शकला नाही. शुभवर्तमानात, शेवटचा शब्द खूप महत्त्वाचा आहे. ते म्हणजे, ह्याशिवाय दुसरे कोणतेही महतकृत्य त्याला तेथे करता आले नाही. कारण त्यांच्या गर्विष्ठपणामुळे व कठोरपणामुळे प्रभू येशूख्रिस्त महतकृत्य करू शकला नाही.

माझ्या प्रिय बंधू आणि भगिनींनो, आपण सुद्धा आपल्या जीवनात गर्विष्ठ किंवा कठोर होत असतो, त्यामुळे आपल्या जीवनात आपण कुठलेही महातकृत्ये करू शकणार नाही. म्हणून प्रभू येशू ख्रिस्त आपणा सर्वांना नम्रतेचा महामंत्र देत आहे आणि त्यासाठी आपण नम्र झालो पाहिजे. “नम्र होऊनी प्रभू तुज करितो वंदना. सर्वकाही माझे तू तुज करितो वंदना.” म्हणून आजच्या पवित्र मिस्साबलिदानामध्ये या तिन्ही संघर्षावरती मनन-चिंतन करूया. धार्मिक स्वरूपाचा संघर्ष, व्ययक्तिक स्वरूपाचा संघर्ष आणि सामाजिक स्वरूपाचा संघर्ष आणि पहा आपण कुठल्या संघर्षात येत आहोत. त्यावर मनन-चिंतन करूया आणि आजच्या मिसाबलीमध्ये प्रार्थनामय सहभाग घेऊया.

विश्वासू लोकांची प्रार्थना

प्रतिसाद:- नम्र होऊनी प्रभू तुज करितो प्रार्थना.

1.  ख्रिस्ताचे प्रेषित म्हणून, त्याचे कार्य जगभर पसरविणारे पोप फ्रान्सिस, बिशप्स, धर्मगुरू, धर्मभगिनी ह्या सर्वाना चांगले आरोग्य लाभावे व त्यांच्या कार्यावर प्रभूचा आशिर्वाद असावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

2.  आपल्या जीवनात ख्रिस्ताला अधिक महत्व देऊन त्याचा आदर्श डोळ्यासमोर ठेऊन गावागावात होणाऱ्या कार्यक्रमात सहभाग घेऊन समेट घडवून आणावा व एकीचा समाज निर्माण व्हावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

3.  आपण प्रेषित कार्य करीत असताना कौतुकाबरोबरच येणाऱ्या टिकेला, अडचणींना सामोरे जाता यावे व अश्या प्रसंगाकडे आशावादी दृष्टीकोनातून पाहता यावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

4.  आमच्या धर्मग्रामात जे लोक आजारी आहेत त्यांना तुझा स्पर्श लाभू दे. तसेच जे लोक तुझ्या पासून दूर जात आहे त्यांना तुझ्या प्रेमाची हाक ऐकू यावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.  

5.  आता आपल्या स्वतःच्या कौटुंबिक हेतूसाठी तसेच वैयक्तिक गरजांसाठी थोडा वेळ शांत राहून प्रार्थना करूया.