Reflection for the Homily of 24^th SUNDAY IN ORDINARY TIME (11/09/2022) By Bro. Reon Andrades. 

सामान्यकाळातील चोविसावा रविवार

दिनांक: १५/०९/२०१९

पहिले वाचन: निर्गम ३२: ७-११, १३-१४.                                

दुसरे वाचन:  १तिमथी १: १२-१७.

शुभवर्तमान: लूक १५: १-३२.      

प्रस्तावना:

आपण जागतिक जीवन जगत असताना अनेक वेळेस जागतिक मोहाला बळी पडत असतो. परमेश्वराच्या आज्ञेत राहणं आपल्याला अवघड वाटत असतं. अनेक वेळेस आपली नजर त्या परमेश्वराकडून हटते आणि आपण मोहास बळी पडतो व पाप करतो. पापांमुळे आपण परमेश्वरापासून दूर जातो. तरीही आपला परमेश्वर आपल्याला टाकत नाही तर आपल्या शोधात येत असतो. तो आपणास दयेने व कृपेने आपल्याजवळ बोलावत असतो. जर का आपण पापात पडून त्या परमेश्वरापासून दूर गेले असू तर ईश्वरी दया, प्रेम आणि कृपेचा अनुभव घेऊन त्या परमेश्वराकडे पडतुया.

 

मनन चिंतन:

माझ्या प्रिय बंधू आणि भगीनींनो, आजची उपासना आपणास दयेच्या दरवाजाकडे घेऊन जात आहे. संत पैलला ह्या दयेचा कसा अनुभव आला व त्या दयेचा त्याच्या जीवनावरचा कायापलट कसा झाला ह्याची साक्ष खुद्द पौल आपणास सांगत आहे. जर का आपण आजच शुभवर्तमानावर गंभीरपणे विचार विनिमय केला तर आपणास कळून चुकेल की तिन्ही दाखले आपल्याला देवाची दया करुणा ह्याचे आपणाला दर्शन घडून आणते. आजच्या वाचनात तीन मुद्दे ठळकपणे आपल्यासमोर येत आहेत ते म्हणजे

१) पाप व विलगीकरण/ विभक्त: परमेश्वराने प्रत्येकाला स्वतंत्र दिले आहे. ह्याच स्वातंत्र्याचा मान परमेश्वर राखत असतो. परमेश्वर कोणावर बळजबरी करीत नाही. त्याच्याबरोबर राहणे अथवा न राहणे प्रत्येक माणसावर अवलंबून असते. आपण पाहतो परमेश्वर इस्रायली लोकांवर बळजबरी करीत नाही. तर दाखल्यामध्ये नाणं कोण जाणून - बुजून लपवत नाही. तर मेंढपाळ स्वतः पाठवत नाही व धाकटा पुत्रास त्याचा बाप पाठवत नाही. तर ते आपणाहुन अथवा स्वइच्छेने तसे वागत असतात. अशा ह्या वागण्याचा निकर्ष म्हणजे विलगीकरण विभक्त होणे. ऐश्वर्य आलिंगन देणे म्हणजे पापात पडणे व देवापासून दूर जाणे. हे सर्व आपल्या जीवनात घडत कारण आपली नजर त्या मेंढपाळावरून हटलेली असते व त्याच प्रती उत्तर म्हणजे विलगीकरण.

२) शोध - दया: जरी आपण भटकलेले असलो आपण त्या परमेश्वराकडून दूर गेलो असू तरीसुद्धा परमेश्वर आपल्याला टाकत नाही. ज्याप्रकारे म्हातारी,  मेंढपाळ शोधामध्ये जातात त्याच प्रकारे पिता आपल्या पुत्राच्या परतीसाठी वाटेत डोळे घालून राहतो त्या प्रकारे आपला देव आपणास शोधत असतो आपली वाट पाहत असतो . तो आपल्या परतीसाठी शक्यतो प्रयत्न करत असतो. ज्या प्रकारे एक छोटसं नाण, एक इवलस मेंढरू व धाकटा पुत्र अति मोलाचे आहेत ह्याची खात्री आपणास शुभवर्तमानातल्या उताऱ्यामध्ये ऐकायला मिळते, त्याच प्रकारे आपणही देवासाठी अति मोलाचे आहोत. देव आपल्यामध्ये भेदभाव करत नाही तर ह्या दुभावाची जाणीव आपणामध्ये असते . परमेश्वर आपल्यावर फक्त प्रेम करत असतो (त्या बापा प्रमाणे). ह्याच प्रेमापोटी तो आपल्या चुका लक्षात ठेवत नाही तर आपल्यावर ह्या प्रेमापोटी दया दाखवत असतो. त्याच प्रेम व दया आपणास दाखवण्यासाठी दर्शविण्यासाठी तो दिवस रात्र आपला शोध घेत असतो. आपल्या परतण्याची वाट पाहत असतो कारण त्याला ठाऊक आहे की आपण त्याची मालमत्ता आहोत.

३) सापडणे व उत्साह: ज्याप्रकारे ती महिला म्हातारी दिवा लावून शोध घेते त्या प्रकारे मेंढपाल मेंढरांना सोडून एकाच्या मागे जातो आणि ते मिळाल्यावर त्याला आनंद होतो त्याच प्रकारे एक पापी मनुष्य परतल्यावर देवाला आनंद होतो. हा आनंद प्रचंड प्रमाणात असतो कारण त्यांनी आपली सर्व शक्ती मन ऊर्जा त्याच्या शोधात खर्च केलेली असते. त्या शक्तीचा, ऊर्जेचा सहनशक्तीचा त्यागाचा सकारात्मक मोबदला म्हणजेच सापडणे. ह्या अवस्थेला उत्तर म्हणजे उत्साह अथवा साजरा करणे. उधळ्या पुत्राच्या दाखल्यामध्ये आपण उत्साह आणि दुभाव पाहतो. नोकर चाकर उत्साहामध्ये सकारात्मक रित्या भाग घेतात मात्र थोरला पुत्र कुरकुर करतो. जर आपण पाहिलं तर शुभवर्तमानाच्या सुरुवातीला शास्त्री परुशी येशू पापियांबरोबर जेवतो हयाची कुरकुर करत होते. त्यांनाही ह्या उत्सवात आमंत्रण होते पण त्यांचे उत्तर नकारात्मक होते. आपण पाहतो जेव्हा एक पापी माणसाचे परिवर्तन होते तेव्हा अनेक जण उत्साह करण्याऐवजी त्याची भूतकाळाची कुरकुर करत असतात. व देवासह हर्ष करण्यास मागे सरसावतो. जर देव आपला व इतरांची पापे स्मृतित ठेवत नाहीत तर आपण इतरांची पापे लक्षात ठेवणारे कोण? देवाचे उत्सवाचे आमंत्रण सर्वांसाठी खुले आहे. निर्णय आपला आहे की त्यामध्ये सहभागी व्हावे अथवा नाही.

 

देवाची दैविक दया आपल्याबरोबर नेहमीच असते मात्र जेव्हा आपण त्याच्यापासून दूर जातो आपला मार्ग भटकतो तेव्हा आपल्याला हया दयेची खरीखुरी जाणीव होत असते. हया दयेमुळेच तो आपल्या शोधात येत असतो सापडल्यावर आपणास खांद्यावर बसवून आणत असतो व सापडल्यावर उत्साह करतो. जॉन न्यूटन एक अँगलिकन धर्मगुरू १७७३ मध्ये एक सुंदर गाणं लिहीत आहेत त्या गाण्याचे नाव Amazing Grace त्यामध्ये ते लिहितात मी हरवलेलो होतो एका काळी पण आता मी सापडलेलो आहे हे सर्व शक्य झालं कारण ते दयेमुळेच.

आपणही ती दैविक दया अनुभवूया आणि जरी आपण पापी असलो तरी परमेश्वराला न भिता त्याच्याकडे येऊया व इतरांनाही परमेश्वराकडे घेऊन येऊया व सर्वांबरोबर व देवाबरोबर उत्साह करूया.

  

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:

आपला प्रतिसाद : हे प्रभू आमची प्रार्थना ऐक.

 १) हे प्रभू परमेश्वरा आमच्या उत्तम मेंढपाला आम्ही तुझ्या चरणी आमचे महाशय बिशप सर्वधर्मगुरु व सर्वधर्म भगिनी ह्यास समर्पितो. जेणेकरून त्यांनी तुझ्या मेंढरांची काळजी तुझ्या इच्छेप्रमाणे घ्यावी व तुझ्या मेंढरांना एक कळप व एक मेंढपाळ असे बनवण्यास त्यांना कृपा मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया

२) हे परमेश्वरा जागतिक मोहास बली पडलेल्या अनेक लोकांचे मन परिवर्तन व्हावे व त्यांना तुझ्या प्रेमाची दयेची व  शमेची जाणीव व्हावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

३) आपल्या राष्ट्रातील नेत्यांना पवित्र आत्म्याचे दान लाभावे व त्यांना सेवेचा खरा अर्थ समजून समाजाची निस्वार्थपणे सेवा करण्यास शक्ती मिळावी म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

४) आपल्या धर्मग्रामातील गावातील शेजोळांतील प्रत्येक व्यक्तीने एकमेकांवर प्रेम करावे व एकोप्याचे वातावरण आपणामध्ये वाढीस लाभावे म्हणून आपण प्रार्थना करूया.

५) आपण जे आजारी वयोवृद्ध खाटेला खीळलेले अनेक लोकांसाठी प्रार्थना करूया की प्रभू परमेश्वराने आपला आरोग्यदायी प्रेमल हात त्याच्यावर पसरावा व सर्वांना आरोग्य सांत्वन लाभावे म्हणून प्रार्थना करूया.

६) जे जीवनामध्ये निराश आहेत ज्यांच्या मनात आशेचा दिवा विजला आहे अशा लोकांना परमेश्वरी प्रेमाचा व आशेचा अनुभव यावा म्हणून आपण प्रार्थना करूया.