Reflection for 1^st Sunday of Advent (01/12/2024) By Fr. Glen Kaitan Fernandes

आगमन काळातील पहिला रविवार

                               दिनांक: ०१/१२/२०२४

                      पहिले वाचन: यिर्मया ३३: १४-१६

                     दुसरे वाचन: १ थेस्सलनी ३: १२-४:२

                    शुभवर्तमान: लूक २१: २५-२८, ३४–३६

प्रस्तावना

        ख्रिस्ताठायी जमलेल्या प्रिय भाविकांनो, आजपासून ख्रिस्तसभा उपासनेच्या नवीन वर्षात पदार्पण करीत आहे आणि ही सुरवात आपण आगमन काळाने म्हणजे येशू येण्याच्या तयारीने करीत आहोत.आगमन काळ आपल्याला नाताळच्या वेळी आणि जगाच्या शेवटी येशूच्या येण्यासाठी आपल्याला तयार राहण्यासाठी दिलेला काळ आहे.

आजच्या पहिल्या वाचनामध्ये आपण वाचतो कि, बाबिलोनच्या हद्दपारी मध्ये दुःख सहन करीत असलेल्या इस्राएल जनतेला यिर्मया संदेष्टा आशेचा किरण दाखवून, ‘दाविदाच्या घराण्यामध्ये धार्मिक अंकुर फुटेल, यहूदाचा उद्धार होईल व येरुसलेम सुरक्षित राहील’, ह्या शब्दाने त्यांचं सांत्वन करीत आहे. यिर्मया संदेष्टाला शोक करणारा संदेष्टा असे म्हणतात कारण त्याच्या आयुष्यात त्याला अनेक संकटं, दुःखभोग व त्रासाला सामोरे जावे लागले. परंतु त्याने आपला विश्वास व आशा कायम ठेवली व लोकांना धीर दिला.

तर शुभवर्तमानात संत लूक आपणाला आपल्या अंतःकरणाची तयारी करण्यास सांगत आहे. तो म्हणतो, “तुम्ही सावध असा.” अधाशीपणा, दारूबाजी व संसाराच्या चिंता ह्यांनी आपली अंतःकरणे भरू न देता तो आपणाला अंतःकरणाची तयारी करण्यास सांगत आहे. नाताळसाठी आपल्या सर्वांच्या आशा आणि आकांक्षा आहेत. आगमना काळाचे हे चार आठवडे ख्रिस्ताचा आशेने वाट पाहण्याचा काळ आहे. आगमनाच्या प्रतिक्षेचा हा काळ आपल्याला आठवण करून देतो की आपल्या जगात सर्व काही ठीक नाही. आमचे जग काहीसे तुटलेले आहे आणि निराकरण करणे आवश्यक आहे. जग तुटलेले आहे कारण ते ख्रिस्ताकडे लक्ष देत नाही किंवा येशूला प्रथम स्थान देत नाही. आपले तुटलेले जग दुरुस्त करण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे ख्रिस्तासोबत दुरुस्त करणे आणि नवजीवन प्राप्त करने. ख्रिस्त हा आपल्या तुटलेल्या जगाचा उपाय आहे.

आजच्या मिस्साबलीदानात सहभागी होत असताना आपण सदैव जागृत राहून आपल्याला प्रभूच्या आगमनाची योग्य ती तयारी करता यावी म्हणून प्रार्थना करूया.

मनन चिंतन

        आज आपण आगमन काळाला सुरुवात करत आहोत. आपण आपल्या आयुष्यात जर पहिले, तर आपल्याला आढळते कि आम्हाला सुरक्षिततेची भावना देणाऱ्या गोष्टींवर आम्ही आमची संसाधने, वेळ आणि ऊर्जा प्रचंड प्रमाणात खर्च करतो. कोणत्याही आणि प्रत्येक प्रकारच्या आपत्तीपासून स्वतःचे संरक्षण करण्यासाठी आम्ही महागड्या विमा पॉलिसी खरेदी करतो. आजकाल आमच्या व्यवसायांमध्ये, घरांमध्ये  आमच्याकडे हाय-टेक अलार्म सिस्टम आहेत. आपल्यापैकी अनेकजण अगदी सुरक्षा कुंपणांनी वेढलेल्या इमारतींमध्ये राहतात. आणि तरीही आपण सुरक्षित नाही. शिवाय, कितीही पैसा, संरक्षण प्रणाली, वैद्यकीय प्रयत्न किंवा अंगरक्षक आपल्याला प्रत्येकाला वैयक्तिकरित्या सामोरे जाणाऱ्या अंतिम संघर्षापासून संरक्षण देऊ शकत नाहीत. आपल्यापैकी प्रत्येकासाठी, एक दिवस आपल्या पृथ्वीवरील अस्तित्वाच्या शेवटी ख्रिस्तासमोर समोरासमोर उभे राहू. तरीही आपण आपले जीवन व्यग्रतेने जगतो, अतिशय व्यस्त असतो जे आता आपल्यासाठी खूप महत्वाचे वाटते.

त्यामुळे आजच्या शुभवर्तमानाच्या शेवटी येशू आपल्याला योग्य इशारा देतो. तो म्हणतो सावध राहा, दारुबाजी आणि अधाशीपणा तुमचा वेळ घालवू नका, किंवा ऐक गोष्टींमध्ये मग्न होऊ नका. जर तुम्ही तसे कराल, तर तुम्हीच विचार करू शकत नाही, आणि तुम्ही तयार नसताना तो दिवस (शेवट) अकस्मात तुमच्यावर येईल. खरोखर, तो पृथ्वीवर सर्व शक्य होईल. सर्वजण जागृत राहा. सर्व गोष्टींपासून जिवंत राहण्यासाठी आणि विश्वासाने मनुष्याच्या पुत्राला राहणे शक्य व्हावे यासाठी प्रार्थना करा.

आगमन काळ आपल्याला प्रभूच्या येण्यासाठी तयारी करण्यासाठी दिलेला काळ आहे.  आपणा सर्वाना हे माहित आहे की प्रभू येणार आहे. परंतु तो कसा, कधी, व कोठे येणार आहे व कशा प्रकारे येणार आहे हे आपल्याला माहित नाही. तरीसुद्धा आपण गाफील राहू शकत नाही. आपण फक्त भौतिकच नाही तर आध्यात्मिक तयारी करणे गरजेचे आहे.

आगमन किंवा "Advent" हा लॅटिन शब्द आहे, "advenio." याचा अर्थ “येणारा” आहे… “तो आला” नाही तर “येणारा” आहे. त्यात स्थिरतेची नोंद आहे… साधारणतः  “तो आला आहे” असे नाही तर “तो येत आहे,” तो जवळ आहे, तो दारात आहे, तो तुमची वाट पाहत आहे असा त्याचा अर्थ आहे. जेव्हा आपण हताश असतो तेव्हा एखाद्याची किंवा कशाची तरी वाट पाहणे खूप कठीण असते. उदाहरणार्थ, जेव्हा आपल्याला बस किंवा ट्रेनची वाट पहावी लागते तेव्हा वाट पाहणे कठीण असते. आपण आपल्या घड्याळाकडे पाहत राहतो आणि आपल्याला असे वाटते की वेळ लवकर जात नाही. पण आशेमुळे माणूस जिवंत असतो असं म्हणतात. आम्ही आशा गमावत नाही कारण आम्हाला माहित आहे की काही क्षणी बस किंवा ट्रेन येईल आणि आम्हाला ते कसे कळेल? कारण पूर्वी आपण बस किंवा ट्रेन येण्याची वाट पाहत होतो असा आपला अनुभव आहे. आम्ही धीराने वाट पाहत आहोत कारण आम्हाला माहित आहे की येशू आला होता, जेव्हा तो 2000 वर्षांपूर्वी इमॅन्युएल आणि जगाचा तारणहार म्हणून आला होता. खरं तर, या आगमनाच्या काळात, आपण ज्याबद्दल बोलतो त्या प्रभूच्या खरोखर तीन आगमन आहेत आणि प्रत्येक आपल्या स्वत: च्या मार्गाने समजून घेणे आपल्यासाठी महत्त्वाचे आहे.

येशूचे प्रथम येणे, अर्थातच, ख्रिसमसच्या वेळी लहान बालकाचे  आगमन आहे: तारणहार, इमॅन्युएल, देव आपल्याबरोबर येणे. आणि तो बेथलेहेमच्या एका विनम्र गावात जन्मलेल्या अर्भकाच्या रूपात येतो. आणि हे देवाचे इतिहासात येणे आहे. प्रभूचे पहिले आगमन देवाच्या अशक्तपणासह येते. तो रात्रीच्या शांततेत येतो. तो एक असहाय्य बाळ म्हणून जन्माला येतो, त्याला स्त्री-पुरुषांची आणि इतरांची काळजी घेण्यासाठी, त्याच्यावर लक्ष ठेवण्यासाठी, त्याला खायला घालण्यासाठी, या सर्व गोष्टींची गरज असते. जेव्हा आपण याचा विचार करतो व चिंतन करतो तेव्हा आपल्याला ह्या घटना अविश्वसनीय वाटतात . मेरी आणि जोसेफ, गरीब सुतार आणि एक किशोरवयीन मुलगी, ज्यांना एका मुलाला वाढवण्यासाठी बोलावले जाते, जो स्वतः देव आहे.

दुसरे आगमन: प्रभूचे दुसरे आगमन अधिक नाट्यमय आहे, जसे आपण शुभवर्तमानात वाचतो. येशू जगाच्या अंताबद्दल बोलतो आहे जसे आपल्याला माहित आहे.  प्रभू म्हणतो भीतीमुळे लोक बेशुद्ध होतील आणि जगात काय घडणार आहे ह्या धास्तीमुळे व भीतिमुळे लोक दुर्बल होतील. आकाशातील सामर्थ्ये डळमळीत होतील. ही वचने  लोकांना घाबरवतात , परंतु येशू आपल्याला धीर देतो व म्हणतो : "तेव्हा सरळ उभे राहा. आणि तुमचे मस्तक वर करा, कारण तुमच्या सुटकेची वेळ जवळ येत आहे." येशू सर्व देवदूतांसह गौरवाच्या ढगात येईल. ढग अर्थातच देवाच्या उपस्थितीचे प्रतीक आहे. नवीन जगाची सुरुवात करण्यासाठी तो येईल जिथे प्रेमाचा शेवटी द्वेषावर विजय होतो, जिथे लोक एकमेकांकडे वळतात आणि एकमेकांना आनंदाने मिठी मारतात, कारण देवाने ज्या जगाला अभिप्रेत आहे ते शेवटी पूर्ण होईल जेव्हा मनुष्याचा पुत्र दुसऱ्यांदा गौरवात येईल.

आणि यामुळे प्रभूचे तिसरे आगमन, हे  प्रभूचे आगमन आपल्याला गोंधळात टाकणारे असते.  हे आपल्यासाठी आहे जे प्रतीक्षा करतात आणि आपण पृथ्वीवर असताना आपण काय केले पाहिजे याबद्दल दिशा दर्शविते . बेथलेहेमचे लहान मूल, बेथलेहेमचे असहाय्य बालक  मोठे झाले. आणि  आपल्या जीवनाला तो अर्थ आणि उद्देश देण्यासाठी आला आहे ज्यासाठी आपण स्वतः तहानलेले आहोत. शेवटच्या जेवणाच्या वेळी निघण्याच्या पूर्वसंध्येला, येशू आपल्या शिष्यांना म्हणाला: “मी जात आहे आणि तुम्ही दुःखी व्हाल.” तो त्याच्या वधस्तंभावर आणि मृत्यूबद्दल बोलत होता. "पण मी परत येईन आणि तुझ्याबरोबर राहीन!" तो आता त्याच्या पुनरुत्थानाबद्दल बोलत होता. आणि उठलेला प्रभू खरोखरच आपल्याबरोबर आहे, आपल्या प्रवासात आपला साथीदार आहे, जसे त्याने आपल्या शिष्यांना वचन दिले होते: “मी जगाच्या शेवटापर्यंत सर्व दिवस तुमच्याबरोबर असेन.” आणि प्रभूचे हे तिसरे आगमन म्हणजे इथे, आता आणि सदैव आपल्यासोबत राहण्याचा त्याचा शब्द आहे. परमेश्वराने आपल्याला स्वतःकडे बोलावले आहे. त्याने आपल्यापैकी प्रत्येकाला आपल्या अंतःकरणात म्हटले आहे: “माझ्यामागे या.” आणि जे उत्तर देतात त्यांना आगमनाचा खरा अर्थ आणि ख्रिसमसचा आनंद आपल्याला सुरक्षितपणे घरी घेऊन जाणाऱ्या प्रभु येशूच्या जाणण्यात, त्याच्यावर प्रेम करण्यात आणि त्याचे अनुसरण करण्यात सापडतो.

विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना

प्रतिसाद: हे प्रभू, तुझे स्वागत करण्यास आमचे अंतःकरण शुद्ध ठेव.

१. आपले परमगुरु पोप फ्रान्सीस व इतर सर्व बिशप, महागुरू, धमर्गुरू, धर्मभगिनी, तसेच ख्रिस्ताठायी सेवाकार्य करण्या-या सर्व व्यक्ती यांना प्रभूचे कार्य चांगल्या प्रकारे करण्यास योग्य ती कृपाशक्ती लाभावी म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना  करू या.

२. प्रभू येशूच्या आगमनासाठी आम्ही सदैव तत्पर असावे, पापापासून मुक्त राहून ख्रिस्ताच्या आगमनाचा उत्सव मोठ्या आनंदाने साजरा करण्यास पात्र ठरावे, म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना करू या.

३. ख्रिस्ताचे स्वागत करणे म्हणजे गोर गरीबांचा स्वीकार करणे, ख्रिस्ताचे रूप आपणांस अपंग, लुळे, बहिरे, गोर-गरीबांमध्ये पाहण्यास परमेश्वराची दैवी शक्ती लाभावी म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना करू या.

4. चैनबाजी अहंकार किंवा आनंद म्हणजे शाश्वत जीवन नाही, ह्याची जाणीव आम्हाला व्हावी व अशा मोहापासून आम्ही दूर रहावे म्हणून आपण प्रभूचरणी प्रार्थना  करू या.

५. आपला प्रभू सर्व जगाचा दया-सागर आहे, तो आपल्या विनंत्या ऐकतो म्हणून थोडा वेळ शांत राहून आपल्या वैयक्तिक गरजा प्रभूचरणी ठेऊ या.