Reflection for
the SOLEMNITY
OF THE ASCENSION OF THE LORD (01/06/2025) by Br. Oliver
Munis
प्रभू येशूच्या स्वर्गरोहणाचा सोहळा
दिनांक: ०१/०६/२०२५
पहिले वाचन: प्रेषितांची कृत्ये १:१-११
दुसरे वाचन: इफिसकरांस पत्र १:१७-२३
शुभवर्तमान: लुक २४:४६-५३
प्रस्तावना:
ख्रिस्ताठायी
जमलेल्या
माझ्या
प्रिय
भाविकांनो,
आज आपण पुनरुत्थानकाळातील
सातवा
रविवार
आणि येशू
ख्रिस्ताच्या
स्वर्गरोहणाचा
पवित्र
सण साजरा
करत आहोत.
आजच्या
वाचनांमधून
आपल्याला
तीन महत्त्वाच्या
गोष्टी
समजतात:
येशूने
पुनरुत्थानानंतर
चाळीस
दिवस
शिष्यांना
वेगवेगळ्या
ठिकाणी
दर्शन
दिले,
त्याने
आपल्याला
पवित्र
आत्म्याचे
दान दिले
आणि देवाच्या
राज्याची
घोषणा
करण्याचे
आमंत्रण
दिले.
या तिन्ही गोष्टी एकमेकांशी जोडलेल्या आहेत आणि एक सुंदर संदेश आपल्याला देतात: येशू ख्रिस्त आपल्याला कधीही एकटे सोडत नाही! त्याचे स्वर्गरोहण हे दाखवते की, तो आपल्याला पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने बळ देतो, जेणेकरून आपण धैर्याने आणि प्रेमाने त्याच्या प्रेमाचा आणि देवाच्या राज्याचा संदेश जगभर पसरवू शकतो. ह्या प्रेरणादायी सत्याने आपण येशूच्या प्रेमाची ज्योत प्रत्येकाच्या जीवनात पसरवूया!
मनन चिंतन
ख्रिस्ताठायी जमलेल्या माझ्या प्रिय भाविकांनो, आज आपण येशू ख्रिस्ताच्या स्वर्गारोहणाचा पवित्र सण साजरा करतोय. हा सण आशेचा आणि देवाच्या राज्यासाठी जगण्याच्या कार्याचा दिवस आहे.
शिष्यांनी येशूसोबत प्रवास केला होता. त्याचे प्रेम, क्षमा आणि दया याची शिकवण
ऐकलेली
होती
आणि त्याचा
मृत्यूवर
विजय
पाहिला
होता.
परंतु
आपण, प्रकटीकरण
1:1-11 मध्ये सांगितल्याप्रमाणे, ते घाबरलेले, गोंधळलेले आणि पुढे काय करावं हे त्यांना कळत नव्हतं. त्यांना येशूची शिकवण माहीती होती, पण ते प्रकट करण्यास आणि त्याप्रमाणे वागण्यास त्यांना भीती वाटत होती. त्यांना वाटत होते की येशूसोबतचा त्यांचा प्रवास संपला आहे. ही अनिश्चितता आपल्यालाही कधी कधी जाणवते. तसेच आपल्याला कधी-कधी माहिती नसते, पुढे काय करायचे.
एका तरुण मुलगा जो शाळा संपवून मोठी स्वप्नं बघतो, कोणीतरी त्याला विचारते, “पुढे काय करणार?” तो म्हणतो, “मी कॉलेजला जाईन.” “कॉलेजनंतर?” “मला चांगली नोकरी हवी आहे.” “मग?” “मला खूप पैसे कमवायचे आहेत.” “नंतर काय?” “मला मोठं घर बांधायचे आहे.” “मग काय?” “मला लग्न करायचे आहे.” “लग्नानंतर?” “मला कुटुंब हवंय.” “मग काय?” “मी निवृत्त (retire) होईन.” “निवृत्तीनंतर?” “मी विश्रांती घेईन.” “विश्रांतीनंतर?” तो थांबतो. “मला नाही माहीत.” “तू मरशील का?” “हो, मरेल ना.” “मृत्यूनंतर काय?” “मला माहिती नाही.” शिष्यांप्रमाणेच, हा मुलगा अडकतो, स्वप्नांच्या मागे धावतो, पण शेवटी अनिश्चितता येते. त्याला माहिती नाही पुढे काय करायचे.
शिष्यांची भीती आणि त्या मुलाचं “मला माहीती नाही” हे आपल्या मनातली खोल इच्छा दाखवतं, ते म्हणजे आपले आयुष्य खास करायचे आणि चमकायचे. आपल्या ख्रिस्ती धर्मग्रामात आपल्याला नानाप्रकारचे संत आहेत, ज्यांची चमक कधीच मावळत नाही. अव्हिलाची संत तेरेजा जिने प्रार्थना आणि देवावरच्या विश्वासाने धार्मिक जीवन सुधारले. रोमेरोचे संत ऑस्कर ह्यांनी जरी त्यांना, त्यांचा जीव गमवावा लागला, तरी त्यांनी गरीबांसाठी धैर्याने आवाज उठवला. असिसीचे संत फ्रान्सिस ह्याने संपत्ती सोडून अगदी साधे जीवन जगत देव आणि सृष्टीची सेवा केली. ह्या संतानासुद्धा त्यांच्या जीवनात "मला माहिती नाही”, पुढे काय करू असे प्रसंग आले होते, परंतु, त्यांनी येशूच्या शिकवणी पाळल्या आणि त्यांचं जीवन आजही आपल्याला प्रेरणा देत आहे.
स्वर्गरोहण शिष्यांचे भय आशेत बदलतं, त्यांना दाखवतं की येशूचं कार्य त्यांच्याद्वारे चालू राहिले पाहिजे. ते त्या मुलाच्या “मला माहिती नाही” ला उत्तर देतं.
माझ्या प्रिय मित्रांनो, शिष्यांप्रमाणे भीतीत अडकू नका किंवा तात्पुरत्या यशाच्या मागे धावून “मला माहीती नाही” पर्यंत थांबू नका. इफिसप्रमाणे येशू आपल्यासोबत आहे यावर विश्वास ठेवा. प्रकटीकरणात वचन दिलेल्या पवित्र आत्म्याला आपलं मार्गदर्शन करू द्या. आणि लूकमधले येशूचं आवाहन स्वीकारा, ते म्हणजे त्याचं प्रेम धैर्याने जगाला दाखवा. तुम्ही विद्यार्थी असाल, काम करत असाल, कुटुंब वाढवत असाल किंवा निवृत्त झाला असाल, तुमच्या आयुष्याला दैवी उद्देश आहे. प्रेमाने जगा, आणि स्तोत्र ४७ मध्ये सांगितल्याप्रमाणे, देवाच्या अनंत राज्यात तुम्ही कायम चमकाल.
स्वर्गरोहण आपल्याला खात्री देतं की येशू कधीच आपल्याला सोडत नाही, तो आपल्याला पवित्र आत्म्याने सामर्थ्य देतो, आणि देवाच्या राज्याची घोषणा करायला बोलावतो, ज्यामुळे आपलं जीवन या जगापलीकडे अनंतकाळ चमकतं.
तसेच प्रभू येशू हा स्वर्गीय पित्याकडे जाण्याचा एकमेव मार्ग आहे. येशूचे स्वर्गरोहण आपल्याला असे सुद्धा शिकवते
कि, जीवनामध्ये
दिशा
हा प्रभू
येशू
खिस्त
आपल्याला
देत असतो
व ही दिशा
स्वर्गीय
पित्याकडे
नेण्यासाठी
आपल्याला
मदत करते.
ज्या
स्वर्गीय
पित्याने
प्रभू
येशू
खिस्ताला
ह्या
भूतलावर,
आपली
कामगिरी
बजावण्यासाठी
पाठवले,
ती योजना
पूर्ण
झाल्यावर,
स्वर्गीय
पित्याने
प्रभू
येशू
ख्रिस्ताला
स्वर्गामध्ये
घेतले
गेले.
आज आपण हा सण साजरा
करत असताना,
आपला
विश्वास
प्रभू
येशू
ख्रिस्तावर,
देवपित्यावर
व स्वर्गरोहणावर
ठेवूया.
विश्वासू लोकांच्या प्रार्थना:
प्रतिसाद: हे ख्रिस्ता आम्हासाठी देव पित्याकडे मध्यस्ती कर.
१. पोप, बिशप्स, सर्व मिशनरी धर्मगुरू आणि धर्मभगिनी ह्यांनी येशूच्या स्वर्गारोहणामुळे नविन चैत्यन्याने आणि आशेने प्रेरित होऊन तसेच पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने प्रोस्ताहीत होऊन जगातील आपले सुवार्ताकार्य आनंदाने पार पाडण्यास देवाची कृपा मिळावी म्हणून प्रार्थना करू या.
२. ह्या जगात जिथे अशांतता व अराजकता आहे तसेच जिथे भ्रष्टाचार फोफावलेला आहे अश्या ठिकाणी, शांतीचा राजपुत्र ख्रिस्ताने राजकीय लोकांचं परिवर्तन करावं आणि त्यांना जगाच्या कल्याणासाठी प्रेरित करावं म्हणून प्रार्थना करू या.
3. आपल्या समाज्यातील असंख्य बेरोजगार तरुण आणि तरुणी ह्याना नोकरी मिळावी, जे भरकटलेले आहेत त्यांना सन्मार्गास लावावे तसेच जे वासना आणि व्यासानांच्या आहारी गेलेले आहेत अश्यांची सुटका करावी म्हणून त्यांच्यासाठी प्रार्थना करू या.
४. जे निराश होऊन देवापासूनदूर
गेलेले आहेत, त्यांना प्रभूने स्पर्श करावा व
त्यांच्या जीवनात परिवर्तन घडून यावे व त्यांनी परत एकदा प्रभूने दाखविलेल्या
मार्गावर चालावे आणि जीवनाचे सार्थक करावे म्हणून आपण पुनरुत्थित ख्रिस्ताकडे
प्रार्थना करूया.
५. थोडा वेळ शांत राहून आपण आपल्या सामाजिक, कौटुंबिक व वैयक्तिक हेतूंसाठी प्रार्थना करू या.
