Reflection for the Good Friday (29/03/2024) By: Br. Rockson Dinis

शुभ-शुक्रवार

दिनांक: २९/०३/२०२४

पहिले वाचन: यशया ५२:१३-५३:१२.

दुसरे वाचन: इब्रीलोकांस पत्र ४:१४-१६, ५:७-९.

शुभवर्तमान: योहान १८:१-१९:४२.

प्रस्तावना:

आज शुभ शुक्रवार! येशूच्या दु:खसहनाचा दिवस! आजच्या दिवशी येशूने मानवजातीला पापमुक्त करण्यासाठी दु:खदायक यातना सोसून क्रुसावर प्राणार्पण केले, म्हणूनच शुभ-शुक्रवार हा महान आणि अतिपवित्र दिवस म्हणून गणला जातो. शुभ शुक्रवार या पवित्र दिवशी, आपण  श्रद्धेने एकत्र येतो आणि “त्यागाचे प्रेम” यावर मनन चिंतन करतो. आजची तिन्ही वाचने येशूच्या  त्यागाचे प्रेम आणि मुक्ती ह्याविषयी सांगत आहे. यशया संदेष्टा येशूच्या दुःखाचे आणि त्यागाचे जीवन ह्याविषयी भाकीत करतो. जो अनेकांची पापे सहन करील आणि त्याच्या दुःखातून मुक्ती आणील. आजच्या दुसऱ्या वाचनात येशू ख्रिस्त हा अंतिम महायाजक म्हणून संबोधला गेला आहे. जो आपल्या दुर्बलतेबद्दल सहानुभूती दर्शवितो आणि आपल्या पापांचे प्रायश्चित करण्यासाठी स्वतःला अर्पण करतो. आजचे शुभवर्तमान ख्रिस्ताच्या उत्कटतेचे वर्णन करते, विश्वासघात, दुःख आणि शेवटी वधस्तंभावर मृत्यू सहन करण्याची त्याची इच्छा दर्शवितो, हे सर्व केवळ परमेश्वराच्या प्रेमामुळे आणि मानवाच्या तारणासाठी देवाने केलेली योजना पूर्णतेस नेते, असे योहान शुभवर्तमानकारक सांगत आहे. आज आपण प्रभू येशूचे  मरण  व “त्यागाचे प्रेम” ह्यावर चिंतन करीत असताना आपल्यालाही येशूप्रमाणे क्षमा व प्रेम करता यावे म्हणून आजच्या उपासनेमध्ये आपण येशूकडे प्रेरणा व कृपा मागूया.

बोधकथा:

एका गजबजलेल्या शहरात डेव्हिड नावाचा तरुण राहत होता. तो एका प्रेमळ कुटुंबात वाढला असूनही, डेव्हिड स्वतःला मात्र गरीब आणि खेदजनक समजून घेत होता. तो जीवनात, अर्थ आणि उद्देश शोधत होता. एके संध्याकाळी डेविड अगदी एकटा व त्रासदायक अवस्थेत दिसत होता. जणू काही संपूर्ण डोंगर त्याच्यावर कोसळला होता. तेव्हा त्याला एक अनोळखी व्यक्ती भेटली, जिच्यामध्ये त्याच्या डोळ्यास करुणा आणि प्रेम दिसत होते. तो अनोळखी व्यक्ती दयाळूपणे डेव्हिडकडे गेला आणि त्याला मैत्रीचा हात दिला आणि त्याचे म्हणणे ऐकून घेण्यास तयारी दाखवली. जेव्हा त्याचे संभाषण चालू होते, तेव्हा त्या माणसाने आपल्या संपूर्ण हृद्द्याने डेविडच्या वेदना काळजीपूर्वक ऐकत राहिला. ज्या वेळेस डेविड आपल्या जीवनाचे प्रसंग त्या व्यक्ती बरोबर कथन करीत होता, तेव्हा त्याला जाणवले की तो व्यक्ती अगदी शांतपणे व प्रेमाने सर्व काही त्याचे म्हणणे ऐकून घेत आहे. पुढे त्या व्यक्तीने डेवीडला जीवनात आशावादी राहण्यास सांगितले आणि हे सांगत असता त्याने डेविडवर कुठल्याही दोष आरोपाने त्याच्याकडे पहिले नाही, तर केवळ निस्वार्थी प्रेमाने पहिले. व कशाप्रकारे त्याने मानवावर प्रीती दर्शविली व त्याचे तारण केले हे त्याला सागितले. जेव्हा हे शव्द डेविडच्या कानावर किबंहुना हृद्द्यावर भिडले त्यावेळेस त्याला त्याच्या जीवनाची जाणीव झाली. आणि मग त्याने केलेल्या चुका आणि इतरांना झालेल्या वेदना ओळखून तो आपल्या जीवनावर चिंतन करू लागला. दृढनिश्चयाच्या नवीन भावनेसह, डेव्हिडने पुन्हा एकदा त्या अनोळखी व्यक्तीचा शोध घेतला. कारण डेव्हिडला त्याच्या संभाषणातून हे समजले की तो अनोळखी व्यक्ती दुसरा तिसरा, कुणीही नसून देवाचा पुत्र येशू ख्रिस्त होता, जो मानवतेसाठी देवाचे बलिदान प्रेम प्रदर्शित करण्यासाठी पृथ्वीवर आला होता. येशूने वधस्तंभावरील स्वतःच्या बलिदानाची कथा डेव्हिडला सागितली. नंतर डेव्हिडने आपले जीवन येशूच्या स्वाधीन केले, त्याचे प्रेम आणि क्षमा खुल्या मनाने त्याने स्वीकारली. त्या दिवसापासून डेव्हिडचे आयुष्य कायमचे बदलून गेले.

होय, माझ्या प्रिय बंधू आणि भगिनीनो, डेव्हिडच्या प्रवासाद्वारे, आपल्याला कळून चुकते कि आपण कितीही दूर भटकलो तरी देवाचे प्रेम कायम आहे, आपल्याला आलिंगन देण्यासाठी आणि आपल्याला पूर्णत्वाकडे परत आणण्यास प्रभू येशू सतत तयार आहे. डेव्हिडप्रमाणे आपण हे प्रेम प्राप्त करण्यासाठी आपले अंतःकरण उघडू या आणि देवाच्या मुक्तीच्या व  जीवन-परिवर्तनाचा अनुभव घेऊ या.

 

मनन चिंतन:

शुभ शुक्रवाराच्या या पवित्र प्रसंगी, ख्रिस्तसभा आपणा सर्वाना “देवाच्या त्यागाचे प्रेम” या विषयावरती मनन चिंतन करण्यासाठी बोलावत आहे. "देवाने जगावर एवढी प्रीती केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला, जेणेकरून जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये, तर त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त व्हावे.(योहान ३:१६) या साध्या पण खोल शब्दांमध्ये, आपल्याला ख्रिस्ती विश्वासाचे तात्पर्य सापडते - मानवतेसाठी देवाने केलेले अखंड प्रेम, हे त्याचा पुत्र, येशू ख्रिस्त याच्या बलिदानाद्वारे प्रदर्शित होते. शुभ शुक्रवार हे  या प्रेमाचे अंतिम प्रकटीकरण आहे, कारण पापी जगाचे तारण करण्या करता प्रभुने खाद्यावर क्रूस घेऊन वाहिला व येशूने सर्व मानवतेच्या मुक्तीसाठी स्वेच्छेने वधस्तंभावर आपला प्राण अर्पण केला. देवाच्या प्रेमाला सीमा नाही, हे प्रेम वेळ आणि स्थान ओलांडते. संत योहान मात्र आणखीन पुढे जाउन म्हणतो, “परमेश्वर प्रेम आहे.” प्रेम हा त्याचा गुणधर्म आहे.

स्वर्गीय पित्याने पापी जगावर एवडी प्रीती  केली कि त्याच्या तारणासाठी त्याने आपल्या एकुलत्या एक पुत्राचा बळी दिला. हे एक प्रेम आहे जे मुक्तपणे दिले जाते.

 गुड फ्रायडेच्या विषयावर आपण मनन चिंतन करीत असताना, देवाने जे आपल्यावर  प्रेम केले व आपल्या पापांचा भार उचलला आणि वधस्तंभाचा त्रास सहन केला या अफाट त्यागाचा  आपण विचार करूया, आणि आपण ख्रिस्ताचे विश्वासाने अनुकरण करण्याच्या निश्चय करूया.

 (योहान ३:१६) मधील सखोल सत्य आपण कधीही विसरु नये - की आपल्यावरील देवाचे प्रेम  अमर्यादित आणि शाश्वत आहे. म्हणूनच आपण प्रत्येक दिवस या प्रेमाच्या प्रकाशात जगण्याचा प्रयत्न करू या, आणि आपला प्रभु येशू ख्रिस्ताद्वारे तारणाची सुवार्ता घोषित करू या. आमेन.